In tegenstelling tot vorig jaar waarin we Nederland verlieten met tropische temperaturen is het nu ronduit herfstachtig. Mooi moment om zonnigere oorden op te zoeken en deze keer hebben we gekozen voor eilandhoppen op de Sporaden (Griekenland). In twee weekjes willen we Skopelos, Alonissos en Skiathos bereizen.
Na een paar uurtjes slapen, vertrekken we iets voor tweeën richting Schiphol om iets na zessen te vliegen met Transavia naar de luchthaven bij Skiathos stad. Een relaxte vlucht met een stevige landing; een korte landingsbaan die afloopt naar zee, flink in de remmen en licht stuiterend komen we tot stilstand.
We blijven niet op Skiathos, dit eiland doen we als laatste maar gaan door naar Skopelos. De ferry vertrekt tegen half 2 dus we hebben nog een paar uurtjes om Skiathos stad wat te doorlopen en te lunchen. De overtocht duurt anderhalf uur. Skopelos ligt tussen de eilanden Skiathos en Alonissos, niet ver van de kust van Pilion. Het eiland is honderd vierkante kilometer groot en heeft een kustlijn van zeventig kilometer. Het is een groen eiland met ongeveer acht miljoen dennenbomen ,van een soort dat zich makkelijk vermenigvuldigd en een tiental bergen tussen de 300 en 600 meter. Een ander fenomeen op Skopelos zijn de vele kerken en kloosters zo'n 380.
Als we de haven van Skopelos stad binnen varen worden we verrast door het mooie plaatje. De witte huisjes in oorspronkelijke stijl gebouwd en bewaard, aan een heuvel aan zee. Witte huisjes met blauwe en bruine luiken, rode of grijze dakpannen, kenmerken van een Grieks dorpje zoals we dat graag in onze verbeelding zien.
In Skopelos stad verblijven we in hotel Aperitton, wat hoger gelegen is op de heuvel. Het wordt dus klimmen bij terugkomst uit de haven.
Even een paar uurtjes relaxen aan het zwembad, wat boodschappen doen, douchen en dan een wandeling naar beneden voor een eerste verkenning van het stadje en om te eten. We bestellen samen een mixed grill en wat tzatziki om weer lekker te wennen aan de Griekse keuken. We zitten op een leuke lokatie aan het water, heerlijk temperatuurtje en geen wind. Alles perfect al blijft de Griekse wijn wel wennen, ha ha. Niet echt hun ding.
De klim terug naar het hotel is steil maar niet lang, redelijk te doen dus. Om elf uur kiezen we toch, ondanks de heerlijke avond voor het bed, lekker even bij slapen.

Prima geslapen en na een lekker ontbijt met heerlijk brood, een eitje en Griekse yoghurt dalen we weer af richting zee voor en wandeling door het stadje en om een auto te huren voor morgen om een dagje het eiland te verkennen.

Skopelos stad, traditionele huizen gebouwd in enerzijds Venetiaanse stijl en anderzijds in Macedonische stijl. Smalle steegjes, veel trappen en veel kerkjes, men schat dat het er honderd twintig zijn. Het is leuk om rond te dolen door de straatjes verfraaid met ingewikkelde motieven van kiezels en schelpen en de talloze kleine winkeltjes met plaatselijke delicatessen als honing, pruimen en snoepwaren.
We kopen onze lunch bij een plaatselijke bakkertje en maken de klim weer richting ons hotel.
In de middag relaxen, weer eens aan een boek beginnen, wat er de laatste tijd niet meer van komt, wat zwemmen en vooral ook genieten van de zon. De temperatuur is een aangename 27 graden.
In de avond dalen we weer af richting de kust om lekker aan zee wat te eten.

Weer op tijd het bed uit, auto op tijd terug brengen en we gaan vandaag voor een wandeling naar vier kloosters hoog in de heuvels.

Al met al wordt dit de eerste twee uren alleen maar klimmen, maar we gaan er voor. We starten via de kade, in oostelijke richting en stijgen al snel gestaag via vele haarspeldbochten. Het is warm en we proberen zoveel mogelijk in de schaduw te lopen. We zien weinig andere mensen, behalve een paar toeristen op een scootertje en een hele enthousiaste Griekse dame op een brommertje die ons enthousiast begroet met een luid kalimera!

Na ruim een uur bereiken we het eerste klooster, Monestery of Sotira. Buiten de poort hangen doeken die ik om kan doen om schouders en knieën te bedekken. Het klooster is werkelijk een pracht exemplaar. We mogen helaas geen foto's binnen in de kerk maken. Vooral de vloer, gelegd in prachtige mozaïek van hagelwitte kiezelsteentjes was prachtig.
Na dit bezoek dubben we even, verder gaan, het is toch wel zwaar, of terug keren. We besluiten door te gaan , de weg wordt steeds slechter. Oorzaak is naar we begrepen hebben de hevige sneeuwval van afgelopen winter. Meer dan een meter sneeuw, zelfs de noodtoestand was afgekondigd. Hele stukken weg zijn weggeslagen.
Na een klein uur bereiken we de Monastery of Agia Varvara. Ook een mooi klein klooster en wie zien we daar, het vrouwtje wat ons onderweg zo vriendelijk begroette. Ze herkent ons onmiddellijk. Zij heeft het beheer over dit klooster, vertelt enthousiast en nodigt ons uit vooral alles goed te bekijken. Ze gaat met Jeroen samen op de foto (jammer genoeg is die mislukt).

Na dit hartelijke bezoekje bezoeken we de Monastery of Prodomos, zo'n tweehonderd meter verder gelegen. Ook weer prachtig in een totaal andere steil. Steng bewaakt door een monnik die een akoestisch signaal in de opening van de kapeldeur heeft ingebouwd zodat hij iedere bezoeker kan volgen. Op deze plek zijn we op het hoogste punt, met een prachtig uitzicht over Skopelos. Middels een navigatie app op de telefoon dalen we via een zeer rotsachtig pad , meer een smalle rivierbedding, af naar de Monastery of Evangelistria. Een route die naar mijn idee al jarenlang niet meer door iemand gelopen is.

In dit klooster treffen we een slapend oud vrouwtje die in eerste instantie nog niet eens wakker wordt als ik per ongeluk tegen een metalen zijwand stoot. Met een kort handgebaar en wat geprevel wat wij niet verstaan nodigt ze ons uit binnen te komen. Ze sliep al weer voor we weg waren.
Na dit bezoek aan het laatste klooster lopen we via een breed gravelpad ,wat later weer uitkomt op de verharde weg terug richting Skopelos. Na vier en een half uur zakken we neer op het terras in de haven.
Het was een pittige wandeling maar wel erg mooi. Moe maar voldaan trakteren we ons zelf op een biertje en een wijntje. Terug bij het hotel eerst maar een heerlijke plons in het zwembad. De bovenbenen en de kuiten worden wel gevoeld. Het blijft nog lang warm.
Tegen negenen als we gaan eten is het nog steeds 29 graden. Vandaag voor het eerst wat minder gegeten. Het plekje zag er leuk uit, maar dat was het dan ook!

Vandaag verlaten we Skopelos en varen we naar Alonissos. We hebben nog tot half 3 voor we afvaren dus gewoon relaxt ontbijten, pakken en nog rustig een boekje lezen aan het zwembad.
Om twaalf uur moeten we de kamer verlaten en brengen we de tijd door tot dat we opgehaald worden op het terras bij het hotel. Verslagen wat bijwerken, even bellen met het thuisfront, broodje halen in het dorp, we komen de tijd wel door. De temperatuur stijgt ook vandaag weer tot een 30 graden. Voor het eerst waait het ook een beetje in tegenstelling tot de afgelopen dagen. Windkracht 2 was de max.
We worden ruim op tijd opgehaald voor de transfer naar de haven. De ferry brengt ons vervolgens in een klein uurtje naar de haven van Alonissos, naar de plaats Patitiri.
In deze plaats vinden wij ook ons onderkomen voor de komende dagen, studio Elana. Een erge basic kamer (geen douchegordijn, koffiezetapparaat of iets dergelijks en een kei hard bed) met gelukkig wel een mooi zwembad. Snel installeren, wat boodschappen doen en een auto huren voor morgen.
Er staat inmiddels erg veel wind, maar deze voelt warm aan wat maakt dat we toch gewoon in de avond buiten kunnen eten. We treffen een prima restaurant, Ostria in de haven. Jeroen een vleesgerecht met pruimen, ik met honing en mosterd. De rosé is zelfs prima te drinken. Kortom een heerlijk avondje.

Ontbijten, wel een onderneming. Het water  voor de thee en de eieren wil niet koken op het tweepits kookplaatje. Uiteindelijk als je je ei maar lang genoeg in het water laat liggen wat net tegen het kookpunt aankomt blijkt het toch goed te zijn (ha,ha).
Voor vandaag, een rondje, of liever gezegd een trip van zuid naar noord, want er is maar één hoofdweg op Alonissos. We halen de auto op bij het verhuurbedrijf en ja weer rood, maar deze keer een Toyota Aygo.
Als eerste bezoeken we Votsi, een toeristisch kustplaatsje, anderhalve kilometer ten noordoosten van Patatiri. De inwoners zijn met name vissers. Het plaatsje heeft een mooie baai en is verder op dit moment nagenoeg uitgestorven.  We treffen één visser die zijn netten aan het repareren is.
We steken het eiland over, onze enige oversteek vandaag want verder is de westkant van het eiland niet bereikbaar, naar Agioi Anargiri. Onderweg maken we nog een korte stop aan de kust bij een mooie oude vervallen molen. Op het strand, wat verlaten is, vind ik een briefje van € 20,- ; wordt de lunch voor vanmiddag, ha ha.

Agio Anargiri is een van steen gebouwd kerkje met grijze dakpannen, het staat hoog op steile kliffen van een berg aan de kust. Het ligt midden in een bos en we kunnen er met de auto dus niet komen, maar parkeren deze aan de rand van het bos en een kort steil wandelpad brengt ons bij deze adembenemend mooie plek. Het uitzicht is prachtig. Naast het oude kerkje is een tweede kerkje gebouwd die erg opvalt door de witte muren en het rode dak.
Weer aan de oostkant brengen we eerst een kort bezoek aan het strand van Milia. Mooi gelegen tussen hoge rotsachtige heuvels, bezaaid met dennenbomen en met een turquoise kleur van de zee.
Een iets verder op gelegen strand, Kokkinokastro, geeft een totaal andere aanblik. Prachtig rode rotsen kleuren de linkerkant van de hoge oever. Erg mooi.
Verder noordelijk in Steni Vala, een pittoresk vissersdorpje, lunchen we gezellig bij Ikion. De bijbehorende supermarkt is ook bijzonder, zo'n half museum. De ober van dit cafetaria heeft jarenlang in Nederland gewoond, maar is toch na 35 jaar weer geremigreerd. Bij hem winnen ook wat informatie in over de Monachus-Monachus zeehond. Er zou in dit plaatsje een verzorgingshuis zijn voor deze zeehonden. Dit is inmiddels verhuisd naar Athene.
We zien alleen nog een verlaten krotje. Deze zeehonden laten zich alleen in de winter zien, niet in dit jaargetijde volgens hem.

Vanuit Stena Vali rijden we verder noordwaarts naar een bijna drooggevallen waterreservoir. We stijgen flink en de weg wordt steeds slechter, maar het uitzicht steeds mooier op de omliggende eilandjes. Het is ook erg helder weer vandaag .Ook op deze wegen heeft de zware sneeuwval van afgelopen winter zijn tol geëist. Naar we begrepen hebben lag de sneeuw hier nog veel hoger dan op Skopelos. We gaan dan ook niet verder naar het noordelijkste puntje maar besluiten weer af te zakken naar het zuiden, naar het strand van Chrisi  Milia, het mooiste strand van Alonissos.
Rode rotsen, heuvelachtige baai, het zand rood en wit en heel geleidelijk aan aflopend in zee. Hier relaxen en zwemmen voor een tweetal uurtjes tot de zon achter de heuvels verdwijnt. De auto nog even aftanken en maar meteen terug brengen. De achterruit is inmiddels brandschoon. De wisser is de gehele dag in beweging geweest . Niet stil te zetten!!.
Een heerlijk dagje. Alonissos is kleurrijk en liefelijk, een onverwachte verrassing.
In de avond weer gegeten aan het strandje in de haven van Patatiri. Voor het eerst de knoflookdip geprobeerd. Scherp en lekker voor een beetje, niet een heel bord. Overgestapt op de witte wijn hier, is goed te drinken, dus nog maar en tweede half litertje.

Na het ontbijt gaan we voor een wandeling naar Alonissos-stad, of Liadromia zoals de lokale inwoners het noemen. Het is de oude hoofdstad van het eiland, een klein traditioneel dorp wat in 1965 door een zware aardbeving helemaal geruïneerd is. Alle inwoners zijn toen naar Patatiri vertrokken waar ze hun bestaan voortgezet hebben.
Het dorp is ondertussen grotendeels gerenoveerd in de oude stijl, waardoor het nu over een enorme charme beschikt.

Het wandelpad, liever ezelspad er naar toe is erg steil en vrij moeilijk beloopbaar. In ruim een half uur bereiken we het oude stadje en genieten op een prachtig pleintje bij Aerides café van een ijskoffie. Wat een mooi plekje.
De ezel staat geparkeerd in een zijstraatje. Als we de smalle kleurrijke steegjes in wandelen, zien we overal winkeltjes, cafeetjes, restaurants en boetiekjes. Veel mooie handgemaakte producten. We kopen een stenen magneetje en twee bijenwas kaarsjes.
De terugweg ook weer via het wandelpad is ook lastig door het grove stenen pad en we doen er uit eindelijk bijna net zo lang over als de klim op de heenweg.
Aan de kade trakteren we ons zelf op een Italiaans ijsje, wel verdiend vinden we na al die inspanning.
In de middag brengen we een paar uurtjes door aan het zwembad wat we helemaal voor ons zelf hebben.
Restaurant Ostria is ons vorige keer erg goed bevallen dus daar gaan we in de avond weer voor.

Helaas gaan we deze dag dit mooie eiland weer verlaten. Op naar onze volgende en ook laatste bestemming Skiathos.
In de ochtend nog wat relaxen aan het zwembad en om half 2 stappen we op de catamaran-veerboot die, zij het toch weer via Skopelos, uiteraard in een aanzienlijk kortere tijd dan heen ons naar Skiathos brengt.
Op Skiathos aangekomen worden we naar onze verblijfsplek gebracht, net buiten de stad, Margarita House. Een uitermate verzorgd complex met oog voor detail ,een sfeervolle afwerking en met een gastvrij echtpaar. Leuke plek. Het enige nadeel is dat er geen zwembad is, maar haar zus is eigenares van een tennispark met zwembad op loopafstand en daar mogen we zondermeer gebruik van maken.
We bereiden ons wat voor op de mogelijkheden wat te doen op Skiathos en lopen in het begin van de avond richting Skiathos stad. Stukken drukker als op de eerdere eilanden merken we al snel.
Heerlijk gegeten en gedronken bij El Greco, de beste rosé die we tot nu toe gedronken hebben.

Heerlijk geslapen. Op zoek naar een bakkertje wat ik al vrij snel vind om de hoek, doodleuk door achter een andere toerist aan te lopen.
Na het ontbijt op verkenningstocht door Skiathos stad. De stad is amfitheatrisch gebouwd op lage heuvels en het heeft twee havens, de toeristische haven, ook wel de oude haven genoemd, en de grote haven.
De toeristische haven is de meest gezellige plek. De Papadiamantis straat is de populairste winkelstraat, maar die hebben we een week geleden al doorlopen op de dag van aankomst. Via smalle steegjes en trapjes wandelen we naar het kerkje van Agios Nikolaos dat hoog boven de stad uitsteekt. Van hier uit heb je een mooi uitzicht over de stad, de havens en de zee met de kleine eilandjes. Deze lokatie heeft ook weer een rol gespeeld in de film Mama Mia.

We lopen via de boven straatjes van de stad naar de westpunt van de stad. Er is vandaag druk vliegverkeer. We zien ze regelmatig op bijna ooghoogte passeren vlak voordat ze de landingsbaan raken.
Na wat gedronken te hebben bezoeken we nog kort het kleine schiereilandje Bourtzi en bespreken we een tocht per boot, de Elini, voor morgen naar Lalaria, Kastro en Tsourgrias.
Na de lunch gaan we op zoek naar het zwembad. Mooi complex bij de tennisbaan, met bar en snackbar. Ook hier landen nog de gehele middag de vliegtuigen naast ons. Drukke vliegdag hier, vrijdag.
Tegen de avond weer op ons rustige ydillische stekkie. Lekker een glaasje drinken, even op ons gemak mail e.d bekijken. De WiFi is hier perfect.
In de avond eten we op " hoogte" bij Cookoonari. We hebben een tafeltje op de hoek van het terras met een mooi uitzicht op de haven.

Wat vroeger ontbijten. Om negen uur wandelen we richting haven voor onze geplande boottrip. Windkracht 2 dus perfect weer.

Als eerste varen we naar de meest noordelijk gelegen plek, naar Kastro. Kastro was in de middeleeuwen de hoofdstad van Skiathos. De plaats werd op een rots gebouwd. Met de auto is het nog te bereiken, zij het dat het laatste stuk zeer slechte weg is. We bereiken het dus van af het water en wandelen via een verbrokkeld lastig stenen pad naar boven het terrein van het kasteel.
Op het terrein van het Kastro stonden vroeger driehonderd huizen en een dertigtal kerken. Tegenwoordig staan er nog drie kerken. Boven op het hoogste punt waait de Griekse vlag en zijn de kanonnen te zien die door de Grieken gebruikt werden in hun opstand tegen de Turken.
Na een uurtje rondgewandeld te hebben varen we verder naar Lalaria Beach, het meest bijzondere strand van Skiathos. Veel witte stenen, een zee met vele kleuren blauw en een natuurlijke rotsboog in het water. Een mooi plaatje. Hier verblijven we een tweetal uren en zwemmen uiteraard ook onder de rotsboog door.
Als laatste varen we naar Tsougrias, een onbewoond eilandje met mooie stranden, ten zuid oosten van Skiathos. Deze keer een zandstrand wat geleidelijk aan afloopt in zee. Eerst wat lunchen en hierna ook hier lekker zwemmen en relaxen.
Iets na vijven varen we weer de haven binnen van Skiathos stad. Lekker dagje!
In de avond dolen we wat door de zijstraatjes van de oude stad op zoek naar een eetplek en belanden we bij Cucina di Maria. Heerlijk Italiaans eten en een prachtige plek onder een grote boom op een klein pleintje. We blijven hier ook lekker lang zitten.

Rustig aan gedaan vanochtend en tegen elven richting stad gelopen. We gaan met de boottaxi naar een verderop gelegen strand, Achladies Beach.
We moeten even wachten tot de ceremonie in de haven is afgelopen ter nagedachtenis aan de omgekomen bemanning van een onderzeeër in de tweede wereldoorlog. Deze onderzeeër is door de Duitsers in 1944 bij Kastro tot zinken gebracht. In de haven van Skiathos stad ligt ook al sinds gisteren een onderzeeër.
Het is uitzonderlijk druk op het strand, mogelijk ook omdat het zondag is en de Grieken dus ook vrij zijn. Het weer blijft onveranderd mooi. Geen wolkje aan de lucht. Na een lekker stranddagje nemen we om zes uur in de avond de boot taxi terug.
In de avond opnieuw in het oude stadsgedeelte in de vele smalle straatjes weer een leuk eettentje gevonden, To Palouki.

Weer een dagje op pad om het eiland te verkennen. Auto gehuurd en jawel een derde rode, in dit geval een Renault Twingo. Ook hier weer weinig geasfalteerde wegen.
We gaan als eerste noordwaarts richting het klooster Evangelistria. Op de weg daar naar toe maken we allereerst een korte stop bij een kerkje, Ekklisia Taxiarches.

Het klooster Evangelistria  is in het jaar 1794 door monniken gebouwd. Het heeft in de Griekse geschiedenis een grote betekenis gespeeld, omdat hier de eerste Griekse vlag is gemaakt, een blauwe vlag met in het midden het witte kruis. Binnen de muren en het terrein van het klooster bevinden zich de kerken Evangelistria, Agios Ioannis en Agios Dimitrios. Er is een museum en een winkel met o.a zelfgemaakte wijn, likeuren honing en sterke dranken.
Weer op pad zien we al snel weer een Grieks Orthodox kerkje, Zoodochos Pigi. In deze regionen zijn erg veel kerkjes. We krijgen ze niet allemaal gevonden ook omdat op een gegeven moment de verharde wegen ophouden.
We besluiten af te zakken naar de kust en bezoeken plaatsen met hun stranden als Kanapitsa, Vromolimnos,Troulos en Koukounaries. Skiathos kent vele mooi stranden.

In Koukounaries lunchen we op het strand en maken een korte wandeling naar het nabij gelegen zoet water meertje. Voor we naar het westelijke strandgedeelte gaan bezoeken nog een klooster, Panagia Kounistras. Ook weer even zoeken maar we vinden het. Slecht bewegwijzerd dit eiland.

Genoeg kloosters voor vandaag en we rijden door naar de westkant van het eiland naar Aselinos Beach. Een prachtig strand en hier brengen we en paar uurtjes door genietend van de geiten die zich omhoog werken tegen de rotsblokken. Jeroen komt tijdens het snorkelen een inktvis tegen die hij enige tijd volgt. Leuk nog niet eerder gezien in het water.
Als de zon op het strand verdwenen is rijden we richting Skiathos stad en rijden we nog een stukje door richting de luchthaven en het strand waar je de vliegtuigen bijna aan kunt raken tijdens de landing. Op weg daar naar toe komen we ook een heus stoplicht tegen wat op rood gaat als er een vliegtuig land. Het gaat al weer richting avond dus gaan we terug naar ons huisje.
Skiathos, toeristisch,veel kloosters en veel mooie stranden met een beperkt wegennet. Een dagje toeren is dan ook voldoende om het eiland te verkennen.
In de avond eten we weer een keer aan de haven, deze keer in het nieuwe gedeelte bij Limanaki.

Na het ontbijt gaan we opnieuw met de boottaxi naar een van de stranden die we gisteren op onze rondrit gezien hebben, Kanapitsa. Weer heerlijk relaxen al is hier de zon al redelijk vroeg, om vier uur, verdwenen achter de berg.
In de avond weer in het oude stadsgedeelte heerlijk gegeten op een mooi stekkie bij Basilikos. 

Al weer ons laatste dagje op Skiathos en ook van onze vakantie. We nemen opnieuw de boottaxi, dit keer naar Porto Nostos Beach. Weer een ander mooi wat kleiner strand, met een meer wat decadent karakter. Luxe strandbedden met dikke kussens, hapje drankje bij je bedje en dat soort dingen. We nemen het er nog even van.
In de avond sluiten we af bij het restaurant waar we ook de eerste avond gegeten hebben, bij El Greco. Duidelijk meer wind vanavond, met naar we begrijpen een lichte weersverandering op komst voor de komende dagen. Wel veel zon maar lagere temperaturen, nou ja nog een graad of 24. 

Wekkertje gezet, om nog te pakken en te ontbijten, voordat we iets voor negenen opgehaald worden voor de transfer naar de luchthaven.
We hadden het bijna kunnen lopen. Binnen 5 minuten staan we bij de vertrekhal. We vliegen eerst nog meer oostwaarts, naar Lesbos voor een tussenlanding, om vervolgens door te vliegen naar Amsterdam. Toch al weer snel een paar uurtjes extra reistijd. Na een prima vlucht landen we een half uur voor de geplande tijd, om iets na half 3 op Schiphol Airport en binnen nog geen uur zitten we al weer op de snelweg richting Brabant. Het was weer een mooie relaxte vakantie,waarbij naar ons idee 2 weken voldoende is om op een rustig tempo de eilandjes te verkennen.