|
 Zaterdag
17 september 2005 |
| Met
de trein vertrokken om 07.00h richting Schiphol. Met het E-ticket moest
evengoed nog in de lange rij gewacht worden. Er waren maar twee balies open,
dus dat duurde wel even. Tijdens de korte vlucht heb ik kennis gemaakt met
Andrea waar ik naast zat. In Frankfurt, waar ik kennis maakte met Marjolein
en Anneke, kregen we 1 uur vertraging, maar wegens een goede vlucht, waarop
ik kennis maakte met Norbert en Jaap die voor mij zaten, op tijd in Mexico-Stad
aangekomen, waar ik de anderen van de groep ook eindelijk ontmoette. Wat
een grote stad (22 miljoen verdeelt over een geheel volgebouwde vallei).
Eerst door de douane voor een 30-daagse stempel in het paspoort. Het duurde
een tijd voordat de koffers kwamen, maar nadat die ook gearriveerd waren
kon de reis beginnen. Eerst op een rode knop drukken, wanneer de lamp op
rood sprong moest je bagage open. Gelukkig trok ik een groene lamp. We werden
opgewacht door Astrid, onze reisbegeleidster voor de komende 4 weken. Even
geld wisselen bij het wisselkantoor en op naar het eerste hotel, Hotel Isabel,
met twee taxi's. Daar kwamen even later ook Ilona en Hans aan die met de
KLM vlogen. Die hadden geen zin om via Frankfurt te reizen. Ik hoefde de
kamer niet te delen, dus had ik de gehele reis de beschikking over een grote
kamer voor mij alleen. |
| Zondag
18 september 2005 |
  
Een goede
nacht gehad, hoewel toch een aantal keren wakker geweest te zijn. Na een
ontbijt om 07.30h gezamenlijk met de metro vertrokken naar het Antropologisch
museum. Deze was goed onderverdeeld in de verschillende bevolkingsgroepen,
zodat we niet alles hoefden te bezichtigen. Ik had gekozen voor de zalen;
Maya's, Golf van Mexico, Oaxaca, Azteken, Tolteken en Teotihuacán,
waar we morgen naar toe zouden gaan.
's Middags na een lekkere lunch naar Plaza de la Construction geweest. Daar
de Kathedraal Metropolitana bezocht en de 'Capitool'-wandeling gedaan die
langs Templo Major, een opgraving, liep. Het was erg druk want het feest
van de onafhankelijkheid was net achter de rug, waardoor het plein nog aardig
versierd was. Vervolgens de 2e wandeling uit de gids gedaan 'Almeda Central'
die langs Palacio de Bellas Artes ging. 's Avonds hebben we gezamenlijk
gegeten op een dakterras bij het centrale plein. De 'rode kool' bleek rode
ui te zijn. Nou, het verschil proef je wel! Gelukkig was er voldoende brood
om te blussen. |
| Maandag
19 september 2005 |
  Vertrek
uit het hotel om 08.00h met een klein busje/van naar de piramides van Teohuacán.
Met de lokale gids Izaak, eerst de tempel van Quetzal bezocht. Wanneer je
voor de trap van de piramide staat en in je handen klapt,hoor je de weerkaatsing
als het geluid van een Quitzal. Daarna de piramide van de zon en vervolgens
van de maan beklommen, de grootste piramides van Latijns Amerika. Een mooi
uitzicht, jammer dat alles met beton was overgoten, maar waarschijnlijk
zou er anders ook niets van de piramides overblijven.
Na dit bezoek nog uitleg over het bereidingsproces gekregen van tequila,
waaraan tevens een proeverij was gekoppeld. Van deze cactussoort werd ook
papier en naald en draad gemaakt. Met een blad van een geranium kon deze
draad weer geverfd worden. Hier ook m'n eerste souvenirs gekocht.
 Na
de lunch (buffet), met een mooi uitzicht over de piramides, terug door Mexico-stad
om door te rijden naar Taxco, de zilverstad. Hier kon ons kleine busje niet
verder rijden, zodat met 7 kevertaxi's door de smalle steile straatjes gereden
moest worden. Een mooi hotel, Los Arcos (oud klooster), waar ik een kamer
had op de begane grond. 's Avonds met z'n 7en gegeten aan het plein vlakbij
de Kathedraal. |
| Dinsdag
20 september 2005 |
  Lekker
uitgeslapen deze ochtend. We hadden pas om 10.00h afgesproken om in de stad
te ontbijten. Ik was eerder wakker dus heb eerst nog even genoten van het
mooie uitzicht vanaf het dakterras. Na het ontbijt de Kathedraal bezocht
en daarna diverse zilverwinkeltjes (er zijn er hier in het kleine bergstadje
zo'n 300) bezocht. Wederom weer wat souvenirs en een T-shirt gekocht. Na
een bezoek van de lokale markt op trappen opgesteld, zijn we met de kabelbaan
omhoog gegaan om bij een luxe hotel een Corona te drinken. Een mooi uitzicht
over Taxco, en uiteraard was ons eigen hotel hiervandaan ook goed zichtbaar.
  's
Avonds nog lekker gegeten, wederom op het centrale plein. |
| Woensdag
21 september 2005 |
 Vandaag
een lange reisdag. Om 07.00h vertrokken uit het hotel weer met de Kevertaxi's
naar de bus. Een nieuwe bus, waarbij je tenminste je benen wat beter kwijt
kon. We gingen over de snelweg naar  Oaxaca
waar we de komende drie nachten zullen blijven. Onderweg een aantal keren
gestopt om te genieten van het mooie landschap, totdat we om 15.30h aankwamen
bij ons hotel Francisca. Om 1600h nog snel wezen lunchen, een lekker broodje
op het centrale plein bij de Kathedraal; Plaza de Armas. Na wat rondgelopen
te hebben gingen we wat eten langs ditzelfde plein. Dit keer met z'n 8-en. |
| Dondedag
22 september 2005 |
   Vandaag
stond de facultatieve excursie naar Monte Alban op het programma. Om 08.00h
zouden we vertrekken, maar het werd een kwartiertje later. Deze opgraving
boven op een berg was van oorsprong een Zapotheekse stad. Zeer indrukwekkende
rondleiding met een engels sprekende gids. Hier wat graven bezocht om vervolgens
het eerste bouwwerk te beklimmen. Een overzicht over Gran Plaza met daaromheen
diverse gebouwen uit dit tijdperk. Hiervandaan zijn we lopend terug naar
het hotel gegaan. Iedereen ging twee uur lopen, dus de bus ging alleen met
Astrid terug.
 Vervolgens
deden we een 2-uur durende wandeling in de stad uit de Lonely Planet. Daarna
wat drinken om vervolgens weer terug te keren naar het hotel. Even douchen
onder een pisstraatje (warm water duurt 10 minuten, eerst douche aanzetten,
vervolgens toiletbezoek, vervolgens nog steeds wachten en dan kijken of
hij warm is), maar goed het is allemaal redelijk schoon. 's Avonds lekker
uit eten geweest met de halve groep. |
| Vrijdag
23 september 2005 |
 Na
het ontbijt om 08.00h vertrokken voor een facultatieve excursie naar Mitla,
een oude stad van eerst de Zapotheken en later de Mizteken. Het was ook
hier, net als op de voorgaande sites, lekker rustig zo vroeg. Gelukkig maar,
want het werd al weer snel warm. Uiteraard ook hier weer een lokale markt
bekeken met vlees en groenten. We hebben wat gedronken op een binnenplaats
bij een mooi hotel.
 |
 |
 |
Daarna
naar een brouwerij waar ze het lokale drankje Mescal brouwen. Uiteraard
zat hier een proeverij aan vastgekoppeld. Er waren 8 soorten te beproeven,
die van sterke drank, soort jenever, tot likeur. Volgens mij heeft niemand
van de groep een flesje gekocht. Daarna nog een worm gegeten, die nadat
ik hem in m'n mond had gestopt en m'n tanden er had ingezet, uit elkaar
klapte, zodat ik kokhalzend wegliep. Het vel of huid kreeg ik niet weg.
Gelukkig had ik water bij me om het weg te spoelen. Evengoed weer eens iets
nieuws geprobeerd.
Daarna lekker geluncht, ik nam meloensoep, om vervolgens door te rijden
naar El Tule, waar de dikste boom ter wereld (geloof ik niet echt) staat
van ruim 2000 jaar oid. Ik had hem namelijk wel wat groter verwacht.
Terug in Oaxaca het 2e deel van de wandeling gelopen om vervolgens wat op
een terrasje te drinken. Hier in Mexico uiteraard de Corona of de Sol. Het
is hier namelijk erg warm en zonnig met een aantal wolkjes. Na het douchen,
met z'n 9-en wezen eten in een ander straatje wat stukken goedkoper was
dan op het centrale plein. Kortom een goed advies van het hotelpersoneel. |
| Zaterdag
24 september 2005 |
 Na
het ontbijt vertrokken om 07.00h voor een lange rit naar Chiapa de Corzo.
De rit duurde wat korter vanwege de kleine bus, die wat sneller kan rijden.
Onderweg veel cactussen gezien in het mooie afwisselende landschap. Bij
aankomst in het wat mindere hotel, Los Angeles, met ongedierte (diverse
insecten waaronder ook kakkerlakken, groter dan die ik in China had gezien)
het plaatsje Chiapa de Corzo rondgelopen. Op het plein bij de kerk begon
zojuist een trouwerij. Aan de boulevard was het vol met eettentjes die geen
van allen klandizie hadden. Met z'n 6-en wezen eten bij een huisvrouwtje
thuis, die dit als bijverdienste deed; primitief, maar wel lekker. In de
open keuken en er werd op houtskool gekookt. Het smaakte goed en de kip
heb ik dan ook helemaal opgegeten.
Terug in het hotel werd de douche maar niet warm, het duurde 10 minuten! |
| Zondag
25 september 2005 |
   Om
09.00h vertrokken na een zeer uitgebreid ontbijt, de Canyon del Sumidero
met een motorboot bezocht. Ik zal voorin, dus ver van de stinkmotoren.
Veel gezien, wat ik eigenlijk niet verwachtte; krokodillen, klein slinger
aapje, pelikanen, witte reigers, gieren, aalscholvers en in een grot vleermuizen.
De tocht duurde twee uur en op het keerpunt een mooie waterval die via
verschillende stenen als elfenbankjes, naar beneden kletterde; het leek
wel een kerstboom.
  Tijdens
de middag begon het te gieten hier in San Cristobal de las Casas, waar
we onze intrek hadden genomen in Hotel Fray Bartolomé de Las Casas,,
zodat we snel gingen lunchen in de stad. Ook later in de middag wat regen,
tijd dus om te mailen.
's Avonds een uitleg gekregen van Sergio Castro over de verschillende
klederdrachten van de Chiapas indianen die we morgen zullen bezoeken.
Daarna wederom lekker gegeten met z'n 9-en in een leuk tentje. Vervolgens
nog even de bar ingegaan waar live-muziek werd gespeeld door een 7-koppig
bandje. Het klonk lekker en was gezellig.  De
tent sloot al om 00.00h, dus het werd niet al te laat. Het hotel was al
lang donker, dus we moesten even aankloppen en zachtjes aan doen.
|
| Maandag
26 september 2005 |
   Lekker
ontbeten door brood en cappuccino te halen bij de warme bakker om de hoek
van het hotel. Daarna om 09.00h vertrokken met een busje en een taxi. Omdat
niet iedereen in het busje paste, moesten er drie, waaronder ik, in de taxi.
We hebben met een gids de indiaanse dorpjes San Juan Chamula en Ziacantan
bezocht. De mensen zelf die we onderweg tegenkwamen mochten we niet fotograferen,
maar op de markt kon dit wel. Tevens en indrukwekkende kerk bezocht, waar
eveneens niet gefotografeerd mocht worden. Deze stond voller dan vol met
kaarsjes, beelden en bloemen. Ook werd er nog een kip geofferd. Ik had nog
nooit zo'n indrukwekkende kerk gezien.
 In
het dorpje Ziacantan hebben we nog verse taco's geproefd die de lokale bevolking
van eigen producten van het land maakte. Het zijn een soort vrijstaatjes
met een eigen "regering" en er hoeft tevens geen belasting te
worden betaald.
Later begon het te regenen zodat we ook hier maar even de kerk gingen bezoeken
om tevens te schuilen. Terug in ons "eigen" dorp San Cristobal
de las Casas waren de straatjes wederom veranderd in rivieren. Zoveel water
in zo'n korte tijd kon niet allemaal verwerkt worden. We werden weer afgezet
bij ons hotel.
's Middags weer het dorpje bezocht. Telkens wanneer we weer in de buurt
van het centrale plein kwamen, Plaza de Marzo, begon het steeds te regenen.
Even geluncht en lekker koffie gedronken in het koffiemuseum.
's Avonds dichtbij pizza gegeten vlakbij het hotel, want morgen vroeg op.
Het was lekker druk, we waren de enige gasten. De pizza smaakte er niet
minder om, wel wat groot, maar wel lekker. De restjes werden weer verpakt
en gingen met "het brommertje" weg! Toch niet naar een nieuwe
klant? |
| Dinsdag
27 september 2005 |
Vandaag
ging de wekker om 05.15h omdat er een lange rit naar Guatemala op het programma
stond. We hadden een taxi voor de bagage geregeld, zodat we zelf lopend
naar het busstation konden (deze rit ging met het OV). We kwamen ruim op
tijd en de bus vertrok om 06.45h. Comfortabel met voldoende beenruimte.
De tas maar tussen m'n benen gehouden in verband met de ellende voorheen
in Bolivia, 3 jaar terug, met het openbaar vervoer.
Na en tocht van 5 uur stuitte we op een blokkade van boeren die in opstand
kwamen (wanneer we 5 minuten eerder waren hadden we hier waarschijnlijk
niets van gemerkt). Na 2 uur gewacht te hebben moesten we een keuze maken,
want de bus wilde terug; of verder lopen met alle bagage (hoever, hoelang,
verdere vervoer was onbekend) of met de bus mee terug. We kozen voor dit
laatste en stapten uit bij de laatste halte van de heenreis Comitàn.Hier
een nieuw kaartje gekocht om via een ruime omweg van ongeveer 450km een
andere grensovergang bij Tapachula te bereiken (er zijn er in het zuiden
maar 3, waarvan 1 dus geblokkeerd door de boeren en 1 waarbij de brug onder
water stond). Dit hield in dat we de nachtbus hadden en dus het avontuur
bij het gastgezin kwam te vervallen. Jammer van de voorbereidingen, de cadeaus
en natuurlijk de teleurstelling bij de gastgezinnen, want deze reis was
al 8 maanden niet gedaan. |
| Woensdag
28 september 2005 |
De bus
sliep goed. Veel snurkers en er werd een 5-tal keren gestopt bij een busstation.
Vanaf ons eindstation, eerder bereikt dan gedacht, zijn we met taxi's naar
de grensovergang gegaan. Lopend de grens over door een stukje niemandsland.  Aan
de Guatemalteekse zijde duurde het erg lang, want er was niemand achter
de balie aanwezig om het visum af te stempelen. Toen de grens over op zoek
naar onze bus die bij ons blijft door Guatemala, Honduras en weer Guatemala.
Deze bleek er wel al te staan maar werd niet opgemerkt. We wisten niet welke
bus en welke chauffeur. We zochten een kleine Mercedes, het werd een oude
grote Hino-Tourismo-bus. Na een uur vonden we elkaar toch, zodat we onze
weg konden vervolgen naar Chitchicastenango, waar we om 13.00h arriveerden.
Een mooie tocht waarbij het verschil met Mexico snel duidelijk werd. Het
is hier een stukje armoediger dan in Mexico. De bus, de wegen, de mensen
en dergelijke.
Hè hè lekker douchen in ons nieuwe hotel Chuguila.
's Middags door de markt van Chitchicastenango gelopen, maar er was nog
niet veel te zien.
's Avonds dicht bij het hotel om de hoek wezen eten bij Los Cofrades, lekker
vroeg zodat we vroeg naar bed konden na de lange rit van afgelopen dag-nacht.
Daarna wederom een kort rondje rond de markt die momenteel werd opgebouwd
voor de volgende dag. |
| Donderdag
29 september 2005 |
  Na
het ontbijt de markt opgelopen om hier de eerste Guatemalteekse souvenirs
te kopen (krijg het bijna niet meer in m'n tas). Marjolein is nog gerold
van d'r horloge, maar het was er een van een tientje dus is niet zo erg,
maar niets van gemerkt. Je moet hier duidelijk weer meer op zakkenrollers
letten dan in Mexico. Zo ook het reizen met de bus. Vanwege de kans op overvallen
was het verstandig om belangrijke papieren en geld in de hoofdbagage te
vervoeren en niet in de handbagage of op het lichaam.
Om 12.45h vertrokken we uit het hotel om een korte rit naar San Pedro te
maken. Eén kort ritje waarna vervolgens zonder bus moest worden  overgevaren
over het meer Atitlán, voor een uur. Daar lopend vanaf het dock naar
het hotel, Villa Sol, wat goed te doen was. In de kantine van het hotel
kon ingeschreven worden voor diverse excursies voor de volgende dag. Ik
voelde er veel voor om de vulkaan te beklimmen. Gelukkig wilde Norbert dit
ook, zodat we in ieder geval met z'n tweeën waren.
's Avonds na een heerlijke douche onder een elektrische douche, wel eng
maar het was echt nodig, wezen eten in een restaurant wat beheerd werd door
een Nederlander. Lekker eens een biefstuk genomen met een frietje en zelfs
mayonaise. Het was wat moeilijk te vinden. Het lag aan een zandpad wat verder
weg en de verlichting was uitgevallen. Bovendien regende het ('s avonds
hè!) zodat je af en toe in plassen stapte. Het was wat handiger geweest
wanneer ik m'n bergschoenen had aangetrokken. |
| Vrijdag
30 september 2005 |
 Vandaag om 04.45h opgestaan want de excursie die ik geboekt had samen met Norbert
begon om 05.00h. We zouden de vulkaan San Pedro beklimmen. Met de auto
vanaf het hotel naar het startpunt op 1760m (hotel is 1550m). Een zware
klim naar de top op ruim 3000m. De paadjes waren erg stijl, 2½km
in de hoogte op een loopafstand van 4 km, en glad. Het had de hele nacht
geregend en bovendien ligt het in het tropische regenwoud. Ik had het
erg zwaar en moest drie maal kotsen onderweg, ook al zat er niets in m'n
maag. Voor vertrek had ik beter iets kunnen eten, want nu was m'n maag
al lekker aan het werk, zonder dat het wat te verwerken had. Het deed
me denken aan de tweede dag van de Inca-trail in Peru. Uiteindelijk kwam
ik toch boven, helaas in de bewolking welke het uitzicht ontnam. Af en
toe trok de bewolking even weg, zodat je het meer van Atitlán met
omliggende dorpen goed kon zien. Het is geen werkende vulkaan dus de krater
was dichtbegroeid. Het uitzicht over het meer werd inmiddels beter, toen
de bewolking wegtrok.  We
zijn hier ruim een uur gebleven, waarvoor we dan ook ruimschoots werden
beloond. De terug weg was ook niet leuk, een aantal keren onderuit gegaan
door de gladdigheid, waardoor je weer te voorzichtig was en weer ging
glijden. Bovendien was m'n energie op omdat er niets binnenbleef. Na de
Cola ging het wat beter met m'n maag. Om 14.00h waren we, na een half-uur
oponthoud in het dorp, terug bij ons hotel en kon er teruggekeken worden
op een mooie tocht waarvan ik zeer blij ben dat ik deze tocht heb gedaan.
Het hotel in om lekker te douchen en te relaxen.
s Avonds bij het hotel, bij Maria, gegeten om vervolgens de tas in te
pakken om morgenochtend weer bijtijds te kunnen vertrekken.
|
| Zaterdag
01 oktober 2005 |
  Vandaag
vroeg op om 07.00h, ontbijten bij Maria in het restaurant bij het hotel.
Vervolgens om 08.00h naar de boot om het meer over te varen naar Panajachel.
Onderweg een mooi uitzicht op de vulkaan die we met z'n tweeën gisteren
beklommen hadden. Aan de overzijde stond de bus weer te wachten om ons te
brengen naar Antigua, de oude hoofdstad van Guatemala. Inmiddels aardige
spierpijn in de benen gekregen, dus trappen en stoepjes zijn wat lastig
te nemen. Onderweg nog gestopt bij ruines, La Cuidad Iximché, om
een Maya-ritueel bij te wonen. Normaal duurt dit 4 uur maar wij hebben de
"verkorte versie" gedaan van 1 uur. Zelf moesten we bepaalde dingen
meebrengen voor de ceremonie die Astrid verzorgde, als bloemen, kruiden,
dennennaalden, houtskool en kaarsen. 
Vervolgens reden we door met een verkorte lunch naar Antugua. Om 15.00h
waren we in ons hotel Casa de las Fuentes de las Fuentes of Sol Mor. Wederom
weer mooie kamers. ´s middags en ´s avonds nog het stadje in
geweest. Het was dit keer niet in het centrum, zodat er 10 minuten moest
worden gelopen. Helaas regende het hier, zodat we maar wat zijn gaan drinken
bij de Sky-bar, waar normaal een uitzicht over de 3 vulkanen is zagen we
nu alleen wolken.
's Avonds eten bij Escudilla, een restaurant bestaande uit diverse intieme
zaaltjes aan een overdekte binnenplaats, wat erg goed was. Daarna weer terug
naar het hotel gelopen. |
| Zondag
02 oktober 2005 |
  Afgesproken
om met z´n 6-en de stadswandeling te gaan doen die we van Astrid hadden
gekregen. We vertrokken om 09.00h om te gaan ontbijten bij Fernando's, een
tentje 3 blokken voorbij het hotel. Daarna de aanwijzingen van de stadswandeling
gevolgd. Helaas begon het weer te regenen zodat we maar wat zijn gaan drinken.
Er werd nog wat muziek gespeeld op een cello. Toch was het weer droog geworden,
zodat we verder met de wandeling konden gaan. Jammer genoeg begon het kort
daarop weer te regenen. We hebben vandaag helaas geen van de 3 vulkanen
kunnen zien. Goed dat we in San Pedro maar zijn wezen klimmen, hoewel ik
de benen nog steeds voel.
Tussen de middag flensjes wezen eten vlakbij de Arco de Santa Ctarina, bij
Asjemenou; ze waren erg lekker.
´s Avonds wederom in de buurt gegeten in een ander restaurant, Su
Chow. De Quetzals waren bijna op dus moest er wat zuiniger aan worden gedaan.
Ik koos dit keer voor een pastaschotel, welke ook heerlijk smaakte. |
| Maandag
03 oktober 2005 |
| Lekker
ontbijt in het hotel om 07.30h, want om 08.00h stond het vertrek gepland.
Dit keer de paspoorten en het geld weer bij de hand houden (het is hier
in Guatemala wat crimineler dan in Mexico, dus in verband met overvallen
normaal bij de hoofdbagage), we zouden de grens met Honduras overgaan. Onderweg
nog een aantal keren gestopt en tevens geluncht. Bij de grens kon geld worden
gewisseld bij wisselmannen. Astrid verzorgde in de tussentijd voor de stempels
in de paspoorten nadat wij de visumformulieren hadden ingevuld. Twaalf kilometer
over de grens bereikten we Copàn Ruinas al. Hier het hotel, Brisas
de Copán, opgezocht en de Tunkul Bar ingedoken. Tussen 19.00h en
20.00h was het, alleen voor de cocktails, Happy Hour! Het bier deed niet
mee dus toen maar aan de Cuba Libre. Hierna nog blijven eten. Om 22.00h
was alles alweer gesloten, dus toen maar weer terug naar het hotel. |
| Dinsdag
04 oktober 2005 |
     Vanochtend
na het ontbijt vertrokken om 07.30h met een Engels-sprekende gids naar de
archeologische sites welke zo´n 1km vanaf het hotel liggen. Hier uitgebreid
gelopen door het complex waarvan grote delen waren opgegraven en gerestaureerd.
Globaal de route uit de Lonely Planet gelopen; vanuit de ingang bij de papegaaien
via de Acropolis, Patio Oriëntal (Jaguares), Templo de las Inscriptiones,
Escalinata de los Jeroglificos naar Gran Plaza.
Na de ochtend wezen lunchen in het plaatsje om vervolgens  Haciënda
San Lucas te bezoeken. Een korte wandeling van een klein uur. Hier kon bij
de locals wat gedronken worden. Tevens kon je er blijven overnachten, maar
wij gingen weer terug. Een mooi uitkijkje op het dorp en de ruines hadden
we hiervandaan.
Om 17.00h waren we weer terug in het hotel om te kunnen douchen. Het was
lekker plakkerig weer, hoewel het wel wat bewolkt was. ´s Avonds weer
wezen eten in een andere tent, Canitas Nia Lola, met ook weer een Happy
Hour. Hier werden we bediend via het "hoofd"; de borden en glazen
stonden op het hoofd van de bediendes. |
| Woensdag
05 oktober 2005 |
Vandaag
wederom ontbeten in hetzelfde restaurant als gisterochtend, Vamos a Ver.
Vandaag stond het vertrek naar Tela aan de Caribische kust gepland. Goede
weg, wat goed te doen was. Om ongeveer 14.00h kwamen we aan in ons hotel
Cesar Mariscos gelegen aan het strand.
 ´s
Middags nog even een duik genomen in de zee om wat af te koelen. Lekker
warm zeewater. Wanneer je hier wat doet, gutst het zweet al gelijk over
heel je lichaam, dus na het douchen plakte je gelijk weer. Het was te broeierig
om wat te doen. ´s Avonds in het naastgelegen hotel wezen eten, vis
met heel veel knoflook. |
| Donderdag
06 oktober 2005 |
Na een
plaknacht (boven de 30° C) ontbeten in het hotel (was dit keer inclusief).
Vervolgens ging de gehele groep kajakken in het mangrove natuurgebied PN
Punta Izopo. Erg mooi weer hadden we wederom, maar wel broeierig. De stilgelegen
wateren in de mangrove, stonken aardig naar brakwater. Een aantal krokodillen
en toekans gezien. Ik kreeg ze alleen niet goed op de foto! Een mooie tocht,
de kajak deelde ik met Andrea.  
Na een verfrissende duik in de zee, niet zo lekker gegeten; koude gefileerde
vis drijvend in de zure sla-dressing, het recept heb ik maar niet gevraagd.
Vervolgens weer terug naar het hotel in de terreinwagens voor een lekkere
douche. Inmiddels heb ik een douchegordijn gekregen, zodat niet de hele
badcel nat werd. Ne even in de hangmat op mijn balkon gelegen te hebben
genietend van het mooie uitzicht over de zee, ben ik naar beneden gegaan
om een biertje, Salva Vida, te drinken.
'sAvonds stond er een BBQ gepland op het strand voor het hotel met een optreden
van dansers en muziekanten. |
| Vrijdag
07 oktober 2005 |
 Vandaag
vroeg vertrokken, om 04.15h ging de wekker (telefoon, want wekker is gejat
vanaf het nachtkastje uit m´n hotelkamer). We gingen voor een lange
rit. De weg was inmiddels hersteld, dus verliep de reis vlotter dan verwacht.
Ook de grens ging snel, hoewel het wel even zoeken was, ergens in een dorp
aan een modderpad, in een klein kantoortje, en dus niet langs de doorgaande
weg. Het 2e gedeelte was per speedboot,
Langs de bananenboten van Dole en Chiquitta de jungle in richting Livingston.
Hier hadden we even de tijd om te lunchen en het vissersdorpje te bekijken.
Vervolgens verder met dezelfde boot de rivier op richting Rio Dulce. Via
een mooie vaartocht met mooi weer door de mangrove, waarbij we weer vele
vogelsoorten tegenkwamen, bereikten we om 14.30h onze jungle lodge Haciënda
Tijax. Ik kreeg nu een kleinere kamer, normaal is deze gelijk aan die van
de anderen, met een open zijkant en een rieten dak. De lodge moest ik verder
delen met Andrea en Astrid. De stellen/samenboekers kregen een kleiner huisje
voor zichzelf. Gelukkig was er wel een klamboe aanwezig.
´s Middags niet veel gedaan, gerust, rondgelopen en gekaart, wederom
het spelletje "fietsen" gedaan wat ik had geleerd van Jaap en
Norbert. Het eten was lekker, hoewel het (waarschijnlijk zelfgemaakte) ijsje
toe, niet te eten was. Na het eten bijtijds naar bed want het was een lange
dag geweest.
|
| Zaterdag
08 oktober 2005 |
    Redelijk
uitgeslapen tot 07.15h, hoewel het vannacht aardig heeft geplensd. Na een
lekkere (elektrische) douche, onder onze slaapkamers, wat overigens weinig
zin had, want tijdens het aankleden zweette je al weer het lep-lazarus,
zouden we om 900h een gezamenlijk jungletocht maken onder leiding van een
gids. Deze ging deels over balken die aan palen hingen. Leuke tocht langs
een uitkijktoren en een grote hangbrug die 17 meter hoog was. De afgrond
was aardig begroeid, dus daar zag je niet veel van. Na de lunch moesten
we overvaren in de regen. In het dorp wederom geld gepind, want ik had nog
een aantal dagen Guatemala te gaan. Na een vlotte busrit, waarbij het geheel
weer opklaarde kwamen we eind van de middag aan in Floris, een stadje gelegen
op een schiereiland in het meer van Petén Itza. Omdat het oorspronkelijke
hotel vol zat, moesten we uitwijken naar een ander hotel maar kregen betere
faciliteiten. Zo hebben we nu warm in plaats van alleen maar koud water.
Bij het zwembad nog even bij het rennen achter een bal achterover gevallen,
plat op m'n rug. Buiten het zien van een aantal sterretjes, gelukkig niets
aan overgehouden.
´s Avonds heerlijk gegeten waarbij gekozen kon worden uit een ook
aanwezige Nederlandstalige menukaart. Ik had gekozen voor de zalm, welke
heerlijk smaakte. Ook het ijsje toe was lekker, zeker vergeleken met die
van gisteren. Vervolgens met Andrea, Hans en Ilona op het terras van het
hotel een cappuccino gedronken. |
| Zondag
09 oktober 2005 |
Vandaag
wederom weer vroeg op om 04.15h, want om 05.00h zou onze nieuwe bus(je)
ons ophalen voor een dagexcursie naar Tikal, het grootste Maya-complex wat
er bestaat. Wen hadden een goede gids en een leuke tocht door de natuur.
Krokodilletjes, schildpadden, neusbeertjes, Agouts (soort marmoet-achtige)
en spider-monkeys gezien. Ook het geluid van de brulaap konden we duidelijk
horen. De ruines waren erg mooi en indrukwekkend. Templo IV werd beklommen
met een dubbele trap; één voor stijgend- en één
voor dalend verkeer. Wederom weer piramides beklommen, wat waren deze stijl
zeg.
De bus bracht ons om 12.15h weer terug, zodat we om 13.30h weer bij ons
hotel aankwamen. Even relaxen en de stad bekijken.
's Avonds lekker in het hotel blijven eten met z'n 10-en aan een lange tafel.
De filet Mignon smaakte goed. |
| Maandag
10 oktober 2005 |
Vandaag
wederom vroeg op; wat wordt dit voor een laatste week! Even een snel ontbijt
om 06.45h, want wederom een nieuwe bus zou ons om 07.00h ophalen en ons
naar de grens brengen. Na ruim 3uur rijden op een slechte (grind)weg, welke
uiteindelijk best mee viel, kwamen we aan in een dorpje om ons uit te laten
schrijven uit Guatemala. Hier kon tevens de laatste Quetzals worden gewisseld
tegen Soles (Q100=MS131).  Vervolgens
met de boot verder. Één voor de bagage waar Hans en Jacco
mee meegingen en é'n voor de overige groepsleden. Een stuk verderop
(1/2 uur) aan de overzijde konden we ons weer in laten schrijven in Mexico
(hoop stempels verzameld deze vakantie). Astrid ging met onze paspoorten
met een taxi op stap. Hier lieten we de hoofdbagage achter om vervolgens
zelf door te varen naar de archeologische site  Yaxchilan;
een oude Maya-opgraving (volgens het programma zouden we naar Bonampak gaan,
maar we collectief gekozen voor een bezoek aan deze site). Dit keer zonder
gids, maar met de Lonely Planet in de hand was het goed te doen. We kregen
jammer genoeg maar 5 kwartier, wat voor mij eigenlijk wel iets langer had
mogen zijn. Wederom weer flink zweten in deze hitte.
Vervolgens weer me de boot terug naar de bus. Deze was te klein, waardoor
er drie personen met de taxi naar het hotel werden vervoerd. Onderweg kregen
we nog een drugscontrole, maar toen ze alle bagage zagen hoefden ze alleen
maar een paar handbagages te bekijken. In Palenque hadden we een 4 sterren
hotel, Maya Tulipanes, wat een luxe! |
| Dinsdag
11 oktober 2005 |
Vandaag
lekker bijtijds opgestaan om voor de drukte en de hitte de archeologische
site te bekijken. Wederom mooi weer, dus dat was mooi meegenomen. Deze gids
vertelde ook boeiend, waardoor de aandacht niet snel verslapte. Het was
een mooi onderhouden terrein. Via diverse tempels, waar we ook in konden
kijken, het paleis met de toren, kwamen we bij Templo de la Cruz. Hier boven
vandaan hadden we een schitterend uitzicht over het gehele terrein. Vervolgens
lopend naar beneden, langs het bal-speelveld en de waterval richting het
museum. Een mooi museum waar eigenlijk iets te weinig tijd voor was.
Hiervandaan met de bus terug naar het hotel om Hans & Ilona op te halen
die "tempelmoe" waren. Deze wilde wel mee met de middagexcursie
naar een grote waterval (Misol-Ha) en daarna Agua Azul, een terrasvormige
waterval waar tevens gezwommen kon worden. Langs de linkerzijde van de waterval
kon nog omhoog gelopen worden, zodat je daarvandaan een mooi uitzicht naar
beneden had.
's
Avonds lekker gegeten buiten het hotel tijdens de Happy Hour met z'n 11-en.
Ik zat dit keer bij Jacco & Francis en Astrid, en het werd weer erg
gezellig met de Cuba's.    |
| Woensdag
12 oktober 2005 |
  Vandaag
met een taxi na het ontbijt naar het busstation gebracht. Ik bleef dit keer
bij de bagage, de anderen gingen lopen. We zouden een 9-uur durende rit
naar Merida met het openbaar vervoer afleggen. Luxe plaatsen wederom met
voldoende beenruimte. Een mooie rit, deels langs de kust van de Golf van
Mexico. We zagen nog wat ondergelopen velden en dorpen. Nog een restant
van de orkaan Rita.
Het hotel Santa Lucia was weer als vanouds, dus minder luxe dan de laatste,
maar oké. |
| Donderdag
13 oktober 2005 |
 
Vanochtend
om 09.00h vertrokken we na een ontbijtje in het hotel met een eigen chauffeur/gids
naar Uxmal (Chitzen Itza werd dus overgeslagen, omdat we moesten kiezen
tussen deze twee sites). We waren met z'n 8-en, dus hadden voldoende ruimte
in het busje. Via binnenwegen en langs authentieke Maya-huisjes; bestaande
uit voor- en achterdeur en geen ramen, slapen doen ze in hangmatten; kwamen
we aan in Uxmal. Een mooie site gelegen in een mooie natuurlijke omgeving
met heel veel gave details. Via de piramide van de tovenaar, met ronde zijden,
het nonnenklooster, de balspel-plaats en de begraafplaats, kwamen we bij
de grote piramide die we mochten beklimmen om te genieten van het uitzicht.
Via de duiventil gingen we naar het Gouveneurspaleis. En jawel hoor. Het
is me dan toch eindelijk gelukt om leguanen in levende lijve in de natuur
tegen te komen. Ze zaten lekker op de stenen te genieten van de zon.
Om 12.15h gingen we weer terug naar Merida. We hadden hier de gehele middag
vrij. Even lunchen en dan lekker shoppen om nog wat geld uit te geven.
's Avonds hadden we ons gezamenlijke afscheidsdiner. Francis sprak namens
de groep Astrid toe en overhandigde de kaart met uiteraard een mooie fooi.
Hans en Ilona deden ook dit keer niet mee, zij zouden zelf wat regelen.  Na
het diner nog even de kroeg in gegaan. Er was en live-band aanwezig met
een dansvloer. De salsa of de merengue kan ik niet, maar gelukkig kon er
ook nog vrije stijl worden gedanst. Nadat ik met Astrid en Jacco met Britt
de dansvloer waren opgeklommen, kwamen er nog meer, zodat het toch nog gezellig
werd op deze laatste avond. |
| Vrijdag
14 oktober 2005 |
  Vandaag
stond het vertrek gepland. De kamers mochten we behouden tot 13.00h. Eerst
even in de stad ontbijten en geshopt. Vervolgens de tas ingepakt en een
laatste douche genomen. Om 13.45h kwamen de taxi's om ons naar de luchthaven
te brengen. In de stromende regen namen we afscheid van Merida.
Een nationale luchtvaartmaatschappij bracht ons naar Mexico-stad waar de
Lufthansa kist klaarstond om ons naar Frankfurt te brengen. De vlucht was
"overbooked", zodat aan een aantal het voorstel werd gedaan om
tegen een vergoeding van €300,- een AirFrance-vlucht te nemen naar
Parijs om daar met een korte overstaptijd door te vliegen naar Schiphol. |
| Zaterdag
15 oktober 2005 |
| De vlucht
verliep spoedig en had zowaar nog wat geslapen. Wij (de 6 overgeblevenen;
Jacco & Francis, Anneke, Marjolein, Andrea en ik) hadden voldoende tijd
in Frankfurt. We waren snel geladen, waardoor het toestel eerder vertrok
en dus ook eerder op Schiphol aankwam. Om 19.00h kwam ik thuis en kon ik
terugkijken op een geslaagde vakantie. |
| |
| Buiten
de wateroverlast langs de wegen niets gemerkt van de orkaan Rita die voorgaande
week hier is langs geraasd. Verder inmiddels vernomen dat in het plaatsje
Tapachula, waar wij drie weken terug de grens Mexico-Guatemala hebben overgestoken
inmiddels honderden doden zijn gevonden. Het plaatsje schijnt geheel van
de aardbodem te zijn verdwenen. Ook het gebied bij het meer van Antitlan
schijnt zwaar getroffen te zijn. De 3-weekse Baobab groep, waarin ik 2 oud-reisgenoten
van de China-Tibet-reis herkende, gaan daar dus niet heen, en slaan dit
gebied over. De FOX-groep die een 2-weekse reis doen, waren inmiddels een
week onderweg en hadden nog niets gezien. Ze reden steeds achter op schema,
dus zodra ze ergens uiteindelijk aankwamen, moesten ze alweer door naar
het volgend plaatsje. We hebben dus gewoon flink mazzel gehad. Uiteindelijk
alleen de lokale Guatemalteekse familie hebben wij misgelopen door de boze
boeren en uiteindelijk hebben we één echt verregende dag in
Antigua gehad. |
Jeroen
van Ammers, 2005 |
|
