 Donderdag
14 augustus 2025 |
Na ruim een jaar voorbereiding vertrekken we vandaag, vanuit een tropisch Nederland, naar West Canada voor onze 31 daagse campertrip (Vancouver Island en de Canadese Rockies). Alfred brengt ons naar het station in Oss, waar we met de trein richting Schiphol reizen. Ruim op tijd want met het openbaar vervoer hebben wij vanuit eerdere ervaringen geen echte match, maar deze keer gaat het goed ondanks een extra overstap vanwege werkzaamheden aan het spoor op Schiphol Airport zelf. Ook alle procedures op Schiphol zelf verlopen vlotjes. Dan kan het wachten beginnen voor onze rechtstreekse vlucht naar Vancouver met KLM, die gepland staat voor iets voor half 4. Onze aankomsttijd in Vancouver zal ongeveer dezelfde tijd zijn. Iets meer dan 9 uur vliegen maar met ook 9 uur tijdsverschil, dus ….. !! Goed voor onze mindset.
We vertrekken op tijd richting de startbaan maar dan komt het bericht dat we terug moeten naar de gate. De airconditioning werkt niet naar behoren en moet gerepareerd worden. Op dat moment is nog niet duidelijk of dat gaat lukken of dat er een vervangend vliegtuig moet komen. Het is bloody hot in het vliegtuig met deze temperaturen buiten. Repareren lukt niet onmiddellijk, er moeten onderdelen van elders komen. Uiteindelijk krijgen ze de boel gelukkig weer aan de gang en met ruim twee uur vertraging gaan we dan toch uiteindelijk de lucht in.
.jpg) .jpg) We vinden het vooral jammer omdat we gepland hadden vanavond nog Vancouver in te gaan omdat het dan droog is en morgen het een drama dag beloofd te worden qua weer. Maar goed so be it, het is niet anders. Wordt nog wel even verteld dat we vier piloten aan boord hebben en er twee regelmatig door het vliegtuig wandelen maar dat er toch echt altijd twee in de cockpit achter blijven. De vlucht verloopt verder rustig en tegen zessen landen we op de luchthaven van Vancouver, met echt een prachtige aankomst hal.
.jpg) Alle procedures verlopen digitaal en super efficiënt. Komt geen douanecontrole aan te pas. Wat een verademing buiten bijvoorbeeld Amerika. Met de metro en bus gaan we richting de wijk Westend naar ons hotel Best Western Sands waar we twee nachten zullen verblijven.
Het ligt vlak aan de kust met veel barretjes en restaurantjes en ziet er super gezellig uit. We maken een klein ommetje in de omgeving maar daar houden we het bij voor vandaag. Het wordt ook al donker en wij zijn inmiddels bijna 24 uur in touw en hebben ook aardig de pijp leeg. Kijken of we kunnen slapen en vooral hoe lang.
|
| Vrijdag
15 augustus 2025 |
.jpg) .jpg) .jpg) Best prima geslapen, paar keer wakker geweest maar het is toch tot 6.00 uur gelukt. Het heeft de gehele nacht behoorlijk geregend en helaas is dat ook voor vandaag de hele dag zo gebleven, in het totaal zo’n 90 mm gevallen. Het is werkelijk geen minuut droog geweest. Geen fietstocht dus met dit weer, we besluiten Vancouver te voet te verkennen.
.jpg) Gehuld in regenjas en met paraplu gaan we na ons ontbijt op pad met als eerste bestemming Stanley Park. Te voet gaan we maar een klein rondje doen tot aan de totempalen. We vervolgen hierna onze route via een wandelpad langs Coal Harbour naar Canada Palace. Een gebouw wat de haven insteekt als een schip met een opvallend wit teflon dak in de vorm van een aantal zeilen. We beperken ons gezien het weer tot een bezoek van de binnenkant van het pand en laten de promenades voor wat ze zijn.
.jpg) .jpg) Op vijf minuten lopen van Canada Palace ligt de gerenoveerde wijk Gastown. Een van de oudste en mooiste wijken van Vancouver, met ook de beroemde Steamclock waarvan elk kwartier de stoomfluiten klinken. We genieten hier een tijdje van in het tegenover gelegen Water Street Café waar we echt heerlijk geluncht hebben met een lekker glaasje rosé.
We wandelen hierna weer terug naar Canada Place om het filmspektakel Fly over Canada bij te wonen. Echt absoluut de moeite waard. Als of je in echt vliegtuig zit vlieg je over de meest adembenemende uitzichten van Canada. Je voelt de nevel in je gezicht, je stoel beweegt mee, echt een gave ervaring. Dank Bram voor de tip!
We vervolgen onze voettocht naar de andere kant van Downtown Vancouver waar we de aquabus nemen en de oversteek maken naar Granvilles Island en daar door de overdekte markt slenteren. Het laatste half uurtje lopen is langs English Bay terug naar ons hotel. In het totaal 17,5 km in de benen en dat is ook te voelen ook. Maar we hebben uiteindelijk alles kunnen zien wat op loopafstand te doen was en ondanks het slechte weer was het een heerlijke dag in deze sfeervolle en gezellige stad.
.jpg) .jpg) .jpg) In ons hotel leggen we even de beentjes omhoog en besluiten dan eerst te gaan eten voordat we gaan douchen. Dus nog even kort weer door de regen!! We vinden een sfeervol plekje aan het water bij Cactus Club café en hebben er ook heerlijk gegeten. Bij terugkomst douchen en ons voorbereiden op morgen, het ophalen van de camper ! |
| Zaterdag
16 augustus 2025 |
Wat mindere nacht als gisteren. Nog steeds vroeg wakker. Na het ontbijt vertrekken we al lekker vroeg met de Uber naar het verhuurbedrijf van Cruise Canada. We zijn de enigen, dus na alle plichtplegingen kunnen we al tegen negenen op pad. Eerst naar de Walmart, waar we zo’n twee uurtjes doorbrengen om al onze spullen te verzamelen zoals het koffiezetapparaatje, toaster, bbq en eten voor de komende dagen. Nog even naar de liquor store voor de wijn en naar het bakkertje voor de lunch.
.jpg) En dan richting de haven voor de oversteek met de ferrie naar Vancouver Island, Victoria. Een uur van te voren aanwezig zijn en aansluiten in de aangewezen rij. Alles verloopt vlotjes en uiterst gestructureerd. Tijdens de overtocht, zo’n anderhalf uur, genieten we op het bovendek van een heerlijk zonnetje, wel weer lekker na al die regen van gisteren. |
.jpg) .jpg) .jpg) Aangekomen op Vancouver Island gaan we eerst naar de Butchart Gardens voor we doorrijden naar onze camping. De Butchart Gardens zijn 121 jaar oud en ooit gecreëerd door Jennie Butchart en nog steeds privé eigendom van de familie. De tuinen zijn aangewezen als National Historic Site van Canada. En ze zijn prachtig en echt de moeite waard om te bezoeken. Wat een bloemenzee, de geuren en alles perfect onderhouden, echt een levenswerk dit! |
.jpg) En dan op weg naar onze eerste camping van deze reis, Salish Seaside RV Haven. Een stadscamping aan het water recht tegenover de oude stad van Victoria. Werkelijk een prachtige camping waar we een plek aan het water hebben. De watertaxi vaart af en aan, regelmatig zien we de watervliegtuigjes opstijgen en landen, roeiboten langsvaren, kortom genoeg te zien. En vanavond wordt ook de eerst bbq van deze vakantie een feit! Heerlijk wijntje en zonnetje erbij……dat is vakantie. |
| Zondag
17 augustus 2025 |
.jpg) .jpg) Lekker uitgeslapen, nou ja het is gelukt tot zeven uur dus het wordt al beter. Vandaag gaan we Victoria verkennen. Via de West Bay walkway, een prachtige wandeling langs het water, lopen we naar het centrum. We passeren de standplaats van de watervliegtuigen en bereiken dan de Inner Harbour, het hart van Victoria met de bekende gebouwen als het Empress hotel en de Parliament Buildings. Alles omringd door weer strak aangelegde bloemenperken en het geluid van de doedelzakken, kortom het ademt nog steeds het Engelse sfeertje.
In de haven kijken we eerst even naar het waterballet, de dansende taxibootjes. Ooit ontstaan als een geintje, maar inmiddels een traditie om in formatie door de haven te varen. Strak elke zondag om half 11. |
Hierna lopen we even binnen bij het Empress hotel om een beetje van de glamour te proeven en via de Parliament Buildings wandelen we naar de totempalen bij het British Columbia Museum.
Ook Victoria kent een prachtig stadspark, het Beacon Hill Park, met o.a. de Moss Lady.
We lunchen heerlijk op het terras bij The Old Spaghetti Factory, zagen we ook al in Vancouver, en vervolgen onze route door de stad richting Market Square. Prachtig gerestaureerd en vol met cafés, restaurants en winkeltjes. Wat verder ten noorden hiervan ligt Chinatown, dit is de oudste Chinese wijk van Noord Amerika. Ooit stond dit gebied vol met bordelen en opiumbars.Tot de 20ste eeuw was opium legaal en heeft het de hele provincie rijk gemaakt. |
.jpg) We wandelen terug naar de haven waar we de watertaxi terug nemen naar West Bay naar onze camping maar met een tussenstop in Fisherman’s Wharf. De oude werf is een vrolijke mengeling van bont geschilderde woonboten.
Tegen half vijf zijn we terug op de camping met toch weer veertien km in de benen. Lekker nog even uitgebreid douchen op de camping want dat wordt de komende dagen in de Pacific Rim wat meer back to basic, en hierna met een wijntje in het zonnetje genieten van het uitzicht, de bootjes en de watervliegtuigen. |
| Maandag
18 augustus 2025 |
.jpg) .jpg) Vanochtend wakker geworden met een prachtige zonsopkomst. Vandaag gaan we deze geweldige plek aan het water verlaten om over te steken naar de ander kant van Vancouver Island, 340 km verderop naar het Pacific Rim NP. Maar we doen dit geleidelijk aan,maken onderweg nog een aantal stops. Als eerste wordt dat Kinsol Trestle, een oude volledig houten spoorwegbrug. Prachtige constructie! |
.jpg) .jpg) .jpg) Bij Duncan, sinds 1980 de city of totems, lopen we een route door het centrum langs 38 vaak zeer kleurrijke en kunstzinnige totempalen. Duncan is de thuishaven van de Cowichan, een stam van de Salish kustindianen. |
|
Na een korte stop bij de Walmart is het stadje Chemainus onze volgende stop. Het stadje staat sinds 1980 op de kaart als grootste openluchtgalerie van Canada. Kleurrijke gevelschilderingen en beelden verspreid door het stadje,geven een rondleiding door de bonte geschiedenis van Chemainus.Bij Coombs stoppen we nog even voor de inmiddels befaamde geiten op het dak van een Market. Zaten er 24 jaar geleden ook al, al zullen het niet dezelfde zijn. |
.jpg) En nu op naar het Pacific Rim NP, een prachtige combinatie van bergen, regenwoud en ruige kustlandschappen. We verblijven daar op camping Green Point aan Long Beach, een ongerept strand van 16 km. Hoe verder we het regenwoud inrijden hoe meer het gaat miezeren. Was ook wel te verwachten in deze regio. Zo’n km of 7 voor de ingang van het Nationale Park spotten we aan de linkerkant van de weg een rustig scharrelende zwarte beer. Helaas niet vast kunnen leggen want met zo’n gevaarte als deze camper plotseling op de rem gaan staan is geen succes en er zaten nog auto’s achter ons.
.jpg) .jpg) Nog een korte stop bij het Visitor Center en dan naar de camping. Wat een prachtige plek weer. Onze camper staat midden tussen de met mos begroeide bomen en de de varens, de typische vegetatie van een regenwoud. Echt prachtig. Het loopt inmiddels al tegen zevenen dus we gaan vandaag verder niet meer veel zien van de omgeving maar morgen weer een nieuwe dag. |
| Woensdag
20 augustus 2025 |
.jpg) .jpg) .jpg) .jpg) Een vroege start vanochtend. Om vijf uur gaat de wekker. Het is nog donker als we naar Tofino rijden voor onze bearwatching tour. Nadat we ons in de pakken hebben gehesen vertrekken we met nog 10 andere mensen in een zodiac het water op om bij eb langs de oevers mogelijk beren te spotten. Helaas hebben we weer te maken met dichte zeemist waardoor we weinig van de omgeving zien maar elk nadeel heb zijn voordeel ze varen hierdoor ook dichter aan de kant als normaal. Het duurt even maar dan zien we een zwarte beer met twee jonkies scharrelen tussen de stenen. De stenen worden gekanteld om de krabbetjes en kleine visjes er onderuit te halen. Je hoort dat goed. Een half uurtje later zien we nog een zwarte beer met een jonkie, nu nog dichterbij. Zo geweldig gaaf om te zien. Als we terug varen krijgen we geleidelijk aan ook meer een beeld van de omgeving als de mist langzaam oplost. Ook een zeehond laat nog even z’n snoet boven water zien. Al met al was het het vroege opstaan zeker waard. |
.jpg) .jpg) .jpg) Na de bearwatching tour zetten we weer koers naar de oost kant van het eiland. Alles bij elkaar vandaag nog een kleine 300 km te gaan met het uiteindelijke doel Campbell River. Onderweg maken we nog wat stops o.a. een foto stop bij Cameron Lake en we doen een korte trail bij Little Qualicum Falls Provoncial Park. |
.jpg) .jpg) Als laatste voordat we naar onze nieuwe overnachtingsplek, Quinsam Campground gaan, lopen we ook nog een korte trail bij Elk Falls Suspension bridge. Hierna op naar weer een prachtige natuurcamping, en we mogen weer bbq-en hier dus dat doen we ook. |
| Donderdag
21 augustus 2025 |
.jpg) .jpg) .jpg) Wat een top dagje weer! We rijden tegen negenen naar de haven van Campbell River. We hebben voor vandaag een 6 uurse whalewatching tour geboekt bij Eagle Eye Adventures (Nederlandse eigenaar). Na ook hier weer in de pakken gehesen te zijn vertrekken we met de zodiac en gaan op zoek naar o.a orca’s in de wateren tussen alle eilandjes door.
Wat een prachtige omgeving alleen al om er door heen te varen en het is super weer. Na een ruim een uur spotten we onze eerste orca’s. Eerst nog ver weg maar geleidelijk aan komen ze dichterbij en uiteindelijk zijn ze op zo’n 20 meter afstand. Je hoort ze spuiten, prachtig!
.jpg) .jpg) De volgende dieren die we spotten zijn een grote groep zeeleeuwen. Prachtig om te zien hoe die de springende zalmen vangen. We lunchen op een mooi stekkie op Stuart Island.
.jpg) |
.jpg) |
De volgende uitdaging worden de bultruggen. Het duurt even maar dan krijgen we die ook in het vizier. Zo’n kolossale beesten. De jump blijft uit en we moeten het doen met de rug en de staart, maar toch indrukwekkend om deze beesten te zien.
Iets na vieren varen we weer de haven in van Campbell River. Echt een prachtige tocht/dag. Nog even wat boodschapjes en tanken en dan weer op naar de camping voor het glaasje en de bbq en kan het nagenieten beginnen.
|
| Vrijdag
22 augustus 2025 |
Gisterenavond nog even bezig geweest met een ‘huisdiertje’ wat we sinds 2 dagen aan boord hebben. Gisterenavond zagen we het lopen, en wisten we wat het was, een mini veldmuisje. Vreet al 2 dagen de keukenrol aan gort in de lade onder in de camper. Niet kunnen vangen dus uiteindelijk toch maar gaan slapen.
Vandaag maken we de oversteek vanuit Nainamo met de ferry weer naar het vaste land, Horseshoe Bay, West Vancouver. Inmiddels kennen we de procedures en zoals op de heenweg verloopt alles ook nu weer zeer gestructureerd.
.jpg)
.jpg) Als we in Vancouver aankomen kunnen we al snel de mooie Sea to the Sky Highway oppakken richting Whistler onze eindbestemming voor vandaag. Wat een prachtige route. We maken een korte pit stop bij de Shannon Waterfall om vervolgens de Sea to the Sky gondola te nemen naar een hoogte van 885 meter. Boven hebben we een prachtig uitzicht, met ook een spectaculaire hangbrug en lopen we twee korte trails in de omgeving.
Op weg naar onze camping, Riverside, toch maar even langs de Walmart voor een muizenval. Gelukkig hebben ze die. Nu afwachten wat er vannacht gebeurd. Ook hier mogen we niet bbq-en dus dat wordt een pan macaroni, ook niet verkeerd. Het is vandaag behoorlijk warm en kunnen dus nog best wel lang buiten zitten. Morgen gaan we hier opnieuw de 28 graden aantikken. |
| Zondag
24 augustus 2025 |
.jpg) Vandaag is het in principe een reisdag. Zo’n 460 km te rijden om richting de rockies te komen. Een lange maar mooie route. Allereerst is het prachtig weer en de vele uitzichtpunten op prachtige meren, rivieren en canyons maakt het dat zo’n rit toch nog aangenaam is. Tegen het einde van de middag komen we aan in Clearwater. We doen nog wat boodschappen, gelukkig was alles gewoon open op zondag. Niet echt over nagedacht van te voren. |
.jpg) Na eerst nog een bezoek gebracht te hebben aan het visitor center gaan we Wells Gray Provincial Park in en bezoeken voor vandaag de eerste waterval in het park, Spahats falls. Even verder op ligt onze camping voor vannacht, Wells Gray Golfresort & RV Park. Het eerste gedeelte is inderdaad een golfterrein en achterin liggen aan de rivier de camperplaatsen. Leuk stekkie weer. We mogen aan de bbq dus dat wordt onze verse gekochte tonijn. Heerlijk�� Ook zijn we maar overgestapt op de rosé ipv van de rode wijn omdat het zo bloody hot is. Al met al weer een heerlijk dagje en avondje �� |
| Maandag
25 augustus 2025 |
.jpg) .jpg) .jpg) Vandaag gaan we vroeg op pad, ook om wat tijd in te lopen omdat we vandaag een tijdszone passeren. Meteen een uur later, het tijdsverschil met Nederland wordt hierdoor ook 8 uur i.p.v. 9 uur. Als eerste gaan we naar de Helmcken Falls, 141 meter hoogte en de vierde grootste waterval van Canada
Aansluitend maken we nog een wandeling naar de Dawson Falls. De waterval is 20 meter hoog en maar liefst 90 meter breed wat hem de bijnaam Little Niagara Falls geeft. |
We rijden het park uit en gaan noordwaarts met als uiteindelijke bestemming Jasper National Park. Vlak voor het plaatsje Blue River komt er ineens uit het niets een moeder beer met twee kleintjes de weg over. Geweldig. Jeroen kon het gelukkig nog net op tijd vastleggen met de camera.
Verder rijdend maken we een stop bij Rearguard Falls. Na een korte wandeling komen we bij het watergeweld waar in de late zomer / begin herfst de zwemmende Chinook zalmen te zien zijn die terugkeren naar hun geboorte rivier. Ook nu zien we er af en toe al eentje opspringen en lukt het warempel ook om dat vast te leggen op de plaat.
We rijden verder richting Mount Robson, 3954 meter hoog, de hoogste plek van de Canadese Rocky Mountains. Altijd bedekt met sneeuw aan de top en dat levert met de strakblauwe lucht op de achtergrond een geweldig plaatje op. We lunchen bij het Visitor Center en rijden dan het laatste stukje naar Jasper en onze camping Whistlers. |
.jpg) .jpg) Als we het gebied inrijden zien we de trieste resultaten van de enorme brand die hier vorig jaar gewoed heeft waarbij een gedeelte van het dorp (358 gebouwen) en een kleine 33000 hectare aan natuur in vlammen is opgegaan. 25000 mensen moesten geëvacueerd worden. Op de bodem zie je de natuur zich al weer herstellen, er wordt druk herbouwd, maar al die verbrande bomen geven toch een wat troosteloze indruk. Gelukkig is er in de omgeving ook nog veel prachtige natuurschoon gespaard gebleven.
Op de camping aangekomen, ook deels in vlammen opgegaan maar al weer volledig herbouwd, zoeken we de schaduw op achter de camper. Het is ook vandaag weer erg warm, maar we klagen niet het is super weer. |
| Dinsdag
26 augustus 2025 |
.jpg) Vandaag een dagje in en om Jasper. Dus we slapen uit, ontbijten lekker in het zonnetje en gaan dan op pad. Eerst rijden we naar Pyramid Lake en maken daar een korte wandeling over Pyramid Island. Prachtig met dit weer. Geen zuchtje wind en alles weerspiegelt prachtig in het water. Na deze wandeling gaan we naar het aangrenzende Patricia Lake en relaxen daar even in de voor Canada bekende rode stoelen. |
.jpg) .jpg) We steken de Athabasca River over en maken een rond wandeling bij Annette en Edith Lake. De laatste is ontsnapt aan de brand maar Annette Lake niet. Zo jammer. Bij terugkomst een brief op de voorruit. We hadden hier dus niet in gemogen met de camper. Of we hier rekening mee willen houden, verder niets. |
.jpg) .jpg) Ook Malinge Canyon iets verder op bezoeken we kort. Is maar voor een klein gedeelte geopend en eigenlijk volledig verwoest door de brand.
.jpg) .jpg) We hebben thuis nog even overwogen om Jasper helemaal over te slaan maar we wilden graag naar Maligne Lake en Spirit Island (morgen) Bovendien supporten we zo het toerisme en de lokale bevolking nog een beetje na al die ellende. |
.jpg) .jpg) .jpg) Dat het ellende is zien we ook als we naar Jasper zelf gaan. Hele wijken weggevaagd, aan de rand van het stadje allemaal noodwoningen. Bedrijven werken vanuit mobiele bussen om toch nog hún producten aan de man te brengen. Er wordt volop herbouwd en er is veel veerkracht zo te zien. We will be fine is wat je regelmatig op een spandoek leest. Het historische centrum is gespaard gebleven bij de brand. Na een late lunch nog wat boodschappen en tanken want overmorgen gaan we de Icefields Parkway op en dat kent geen enkele voorziening en ook geen bereik. Terug op de camping nemen we onze plekjes weer in achter de camping vanwege de warmte en genieten we in de avond van een bbq in het zonnetje. |
| Woensdag
27 augustus 2025 |
.jpg) De dag is nog maar half voorbij maar is nu al een topdag. Vanochtend zijn we in alle vroegte vertrokken naar Maligne Lake, in de hoop wild te spotten op dit vroege tijdstip, helaas! We ontbijten op de parkeerplek bij Maligne Lake en lopen dan tegen negen uur naar het meer voor een boottocht naar Spirit Island, de meest bekende fotogenieke plek van Canada. Aan het meer staat een moose in het water die zich te goed doet aan de waterplanten op de bodem. Mooi gezicht. |
.jpg) De anderhalf uur durende boottocht was prachtig even als Spirit Island waar we vergezeld werden van enkele deers. Ook nu doet het prachtige weer weer veel.
Bij terugkomst doen we nog een wandeling bij het meer en spotten dan opnieuw de moose, deze keer zijn het er twee. Geruime tijd van dichtbij kunnen observeren. We verlaten Maligne Lake en relaxen en eten wat aan de Maligne rivier. |
|
|
|
Verder rijdend richting Medicine Lake spotten we plotseling een GRIZZLYBEER. We hebben het beste beest geruime tijd kunnen volgen omdat deze lekker aan de kant van de weg meeliep, ondertussen smullend van de bessen aan de struiken. We konden er geen genoeg van krijgen. Zijn dan ook blijven kijken tot die weer het bos in verdween. Verderop nog een laatste stop gedaan bij Medicine Lake. Nog helemaal hyper allebei van wat we gezien hebben rijden we richting camping. Vlak voor de camping spotten we nog enkele elks maar die zijn al wat verder weg. Wat een ochtend. |
.jpg) In de avond gaan we een wildlife tour doen die we geboekt hadden. Kon eigenlijk onze ochtend niet overtreffen en dat was ook zo. Veel informatie over het wildlife dat wel maar het was meer een sightseeing tour dan een wildlife tour. Indrukwekkend was het verhaal o.a. dat na de brand vorig jaar de grizzlyberen massaal de stad in kwamen en in de verbrande hopen op zoek gingen naar eten o.a in niet niet helemaal verbrande diepvrieskasten. De oogst van het wildlife vanavond beperkte zich tot elks en een bever. Toen we terug over de camping liepen zagen en hoorden we twee mannetjes elks met elkaar vechten. Het is bronstijd nu. Dus het wildlife weer dichterbij dan gedacht. Het was weer een heerlijk dagje. Extreem warm voor de tijd van het jaar hier. |
| Donderdag
28 augustus 2025 |
.jpg) We worden wakker met wat elks voor onze camper. Scharrelen rustig rond.
Icefields Parkway staat op het programma voor vandaag. De 230 km lange Parkway tussen Jasper en Lake Louise is een van de mooiste routes ter wereld. Een route langs enorme met sneeuw bedekte toppen, inmense ijsvelden, glanzende gletsjers, prachtige watervallen en zeer fotogenieke bergmeren. Het eerste gedeelte van de route, ik schat zo’n 30 km, ook hier alleen maar verbrande bomen.
.jpg) .jpg) Onze eerste stop is bij de Athabasca Falls.
Het is nog koud als de zon nog niet over de berg is maar op het moment dat dat gebeurt levert het prachtige plaatjes op. |
.jpg) .jpg) .jpg) .jpg) Na een paar prachtige stops bij uitzichtpunten is onze tweede waterval de Sunwapta Falls. Ook weer indrukwekkend evenals erna diverse viewpoints met prachtige gletsjers en meren. We vallen van de het ene kodak momentje in het andere. |
.jpg) .jpg) .jpg) Bij het Columbia Icefield parkeren we onze camper, er was gelukkig een plekje, zo dicht mogelijk bij de start van de wandeling naar het begin van de gletsjer. Een pittige klim maar meer dan de moeite waard. Echt geweldig. |
.jpg) .jpg) Na een kort bezoekje aan de Mysta canyon gaan we richting Peyto Lake. Na weer een pittige klim bereiken we het uitzichtpunt. Een meer met een kleur blauw die bijna onecht aandoet. Deze kleur ontstaat door een rotsachtige stof wat door het gletsjerwater wordt meegevoerd.
.jpg) .jpg) Werkelijk prachtig. Ook het naastgelegen Bow Lake kent deze kleur. Geleidelijk aan gaan we richting onze camping, Lake Louise camping, Moraine Lake en Lake Louise bewaren we voor morgen. Vlak voor we bij de camping zijn krijgen we een onweersbui, maar we zitten droog. Aan het begin van de avond klaart het al weer op. BBQ morgen dan maar weer. Voor nu even de keuken in van de camper voor een eenpansgerecht. |
| Vrijdag
29 augustus 2025 |
Vroeg uit de veren want we gaan tussen 7- 8 uur vanaf park and ride met de shuttlebus naar Lake Louise en Moraine Lake.
.jpg) Als we daar aankomen, als eerste in Lake Louise zijn net de toppen van de gletsjers in de zon, wat een beetje een gouden gloed geeft. Erg mooi. Het is nog wel koud dus onze fleece truien kunnen we wel hebben. We komen een stel uit Hedel tegen en kletsen daar gezellig wat mee over hun ervaringen en de onze over de reis door Canada. Om ook te kijken hoe Moraine Lake is in de vroege ochtend besluiten we met de shuttlebus verder te gaan en later terug te komen bij Lake Louise.
.jpg) .jpg) Ook Lake Moraine geeft een vergelijkbaar beeld. Mooie toppen die al in de zon liggen. We doen de wandeling langs het meer daartoe en zien alles geleidelijk aan steeds meer in de zon komen met ook hier weer die bijzondere kleur blauw. Na onze wandeling klimmen we naar een uitkijkpunt en genieten daar van het uitzicht op dit prachtige meer. De kleuren worden steeds intenser en we blijven daar dan ook zittend op een rotsblok enige tijd van genieten.
.jpg) .jpg) In de middag gaan we weer terug naar Lake Louise wat ook nu een totaal andere aanblik heeft als in de vroege ochtend. We doen hier een relatief korte maar zeer steile wandeling naar een uitkijkpunt op Chateau Lake Louise. Na deze klim gaan we terug met de shuttlebus naar onze camper. Echt weer prachtige ervaringen. Nog even tanken en wat boodschappen en op de camping genieten we heerlijk in het zonnetje van onze bbq en een glaasje �� |
| Zaterdag
30 augustus 2025 |
We verlaten Lake Louise en gaan op weg naar Yoho NP. Onderweg hebben we een klein buitje maar het klaart al snel weer op. Onze eerste stop is bij Emerald Lake. De Takakkaw waterval die 254 meter naar beneden stort slaan we over. De weg er naar toe is voor campers langer dan 7 meter, en dat is die van ons,niet zonder ‘switchbacks ‘ in de haarspeldbochten te doen.
.jpg) .jpg) We zijn best vroeg maar het is al ontzettend druk. Rijen langs de weg vanaf de parkeerplaats. We hebben geluk en vinden een plekje bij de ingang omdat er net een camper wegrijdt. Maandag 1 september is een feestdag in Canada dus veel Canadezen hebben een lang weekend vrij en het is officieel het laatste weekend van de schoolvakanties. Ook dit meer, op zich rustig gelegen, heeft weer die prachtige blauwe kleur. We maken rechts en links om een kort wandelingetje langs het meer en gaan dan onze route vervolgen naar Natural Bridge.
.jpg) Dit is een imposante steenformatie in de Kicking Horse rivier. Het stromende water heeft een gat in de rotsen geslepen waardoor er een natuurlijke brug over het stromende water is gevormd.
.jpg) Verder op lopen we de trail maar de Wapta Falls, op en neer zo’n 5 km. De waterval is even breed als de rivier (150 meter) en stort 30 meter omlaag in de krachtige stroom van ook weer de Kicking Horse rivier. |
.jpg) We rijden verder en verlaten Yoho NP richting Glacier NP. In Golden kijken we nog even bij hun nieuwste spectaculaire aanwinst, de Skybridge, hangend op zo’n 130 meter hoogte, boven een weidse kloof kun je over een gigantische hangbrug wandelen. In Golden gaan we naar de wasserette, we zijn halverwege de vakantie en we hebben schone spullen nodig. Vandaag toch weer een uurtje langer de tijd omdat we weer de tijdzone passeren. Over twee dagen overigens weer terug. De was weer droog en op naar de camping Loop Brook in Glacier NP. |
.jpg) .jpg) Eerst nog even langs het Visitor Center voor een trailmap van de omgeving. Loop Brook is een leuke kleine natuurcamping met maar 20 plaatsen aan de rivier Na onze bbq lopen we eerst nog een trail rond de camping waar de restanten van een oude historische spoorbrug te vinden zijn. Wat zijn we toch sportief. We stoken een vuurtje in de daarvoor aangewezen vuurkorf en sluiten daar de dag af met een lekker glaasje. |
| Zondag
31 augustus 2025 |
.jpg) .jpg) .jpg) .jpg) Vanochtend maar even het kacheltje aan in de camper bij het opstaan. De nachten zijn hier al redelijk koud. Na het ontbijt op pad voor wat korte trails hier in de buurt. De eerste is de Rockgarden trail Een route door velden van enorme keien die er in de laatste ijstijd terecht zijn gekomen. De trail loopt dwars het leefgebied van de zwarte beren en grizzly beren. Dat maakt dat je toch extra goed om je heen kijkt. Met al dat geklauter over die rotsen is het niet snel even wegkomen. De volgende trail, een makkelijke is een boardwalk door het regenwoud, de Hemlock Grove Boardwalk. Leuk om even doorheen te lopen. |
.jpg) .jpg) We rijden door naar Mount Revelstoke en gaan via de 26 km lange Meadows in de Sky Parkway via talloze haarspeldbochten naar Balsam Lake vlak bij de top van de 1920 meter hoge Mount Revelstoke. Als eerste wandelen we de Balsam Lake trail. In de winter ligt hier 4 meter sneeuw en straks in oktober is het meer nagenoeg droog. |
.jpg) .jpg) .jpg) Aansluitend lopen we de Eagle Knoll trail. Redelijke trail omhoog met een prachtig uitzicht op Lake Revelstoke. Jammer dat het niet helemaal helder is. Via de Upper Summit trail, een klim van 1 km komen we op de top. We lopen daar nog de Fire Lookout trail met de wachtvuurtoren en de First Footsteps trail. Boven heb je een prachtig 360 graden uitkijk. Echt een prachtige plek, zeker met dit mooie weer. Hierna dalen we weer 1 km af naar de parkeerplek van onze camper. Weer de nodige kilometers in de benen met ook wel veel klim en klauterwerk vandaag. Terug op de camping dan ook beentjes omhoog, lekker in het zonnetje en later weer de bbq, het wijntje en de vuurkorf. |
| Maandag
01 september 2025 |
.jpg) We hebben allebei al een paar dagen niet zo best geslapen. Of het er nu aan ligt dat we pal aan de rivier stonden, geen idee. Vandaag rijden we door naar Kootenay NP. Eerst nog weer wat boodschappen en tanken in Golden. We moeten het met de vers producten wat uitkienen want vrijdag gaan we de grens over naar Amerika en we mogen abosoluut geen vers vlees groente en fruit invoeren. Hierna gaan we door richting Radium Hotsprings na een korte stop bij The world’s Largest Paddle. Gewoon grappig. Achter in een weiland op een erf tussen de balen gras. Je kunt maar wat hebben. |
.jpg) .jpg) In Radium Hotsprings gaan we natuurlijk even naar het zwembad met natuurlijk water uit de hete bronnen, gekoeld tot temperaturen tussen de 37 en 40 graden. Echt even lekker! |
.jpg) .jpg) .jpg) .jpg) .jpg) Het is al na de middag als we na de lunch verder rijden naar de Numa Falls. Geen grote waterval maar wel een mooie. Je ziet hoe hier de kracht van het water van die mooie ‘potholes‘ heeft uitgesleten in het gesteente.
Bij de Paint Pots lopen we een korte trail naar een bijzonder geologisch verschijnsel, roestkleurige mineraalbronnen met okerkleurige oevers. Ze voorzagen de First Nations van okerkleurige verf. |
.jpg) .jpg) .jpg) .jpg) .jpg) Als afsluiter voor vandaag lopen we de Marble Canyon trail. Een trail langs een 40 meter diepe canyon, witgrijze kalkstenen wanden met een combinatie van helderblauw gletsjerwater. We kunnen de kloof op diverse plekken oversteken via allerlei trappen en bruggetjes. Een bijzonder fotogenieke plek. Het loopt al tegen half 6 als we onze camping voor de komende nacht, Johnston Canyon Campground oprijden, pal tegenover de ingang van de Johnston Canyon waar we morgen een trail gaan lopen. Het is hier in de avond toch weer wat warmer als afgelopen dagen in de bergen van Glacier NP. |
| Dinsdag
02 september 2025 |
.jpg) Eindelijk weer heerlijk geslapen! We staan vroeg op om voor de drukte uit in alle rust de populaire Johnston Canyon trail te lopen. Het is een goed toegankelijke smalle kloof waar een onstuimige rivier met watervallen doorheen loopt. Door de kloof is een wandelpad aangelegd, vaak met stalen constructies vastgemaakt aan de wanden. Het is een langzaam stijgend pad allereerst naar de Lower Falls en verder op de Upper Falls. Heen en terug zo’n kleine 5 km. Het is er inderdaad nog heerlijk rustig en het is een prachtige wandeling.
Als we teruglopen wordt het al aanzienlijk drukker. Goede keus geweest dus. We lopen terug naar de camping om de camper op te halen want die mocht tot 11.00 uur op de campsite blijven staan. |
.jpg) .jpg)
.jpg) We rijden verder richting Banff naar Sunshine Meadows en pakken daar de gondel naar boven. Een lange mooie rit van zo’n 5 km. Weer een totaal andere omgeving/ uitzicht als in Whistler.
Boven aangekomen gaan we ook hier verder met de stoeltjeslift naar een uitzichtpunt waar we een prachtig uitzicht hebben op drie alpine meren. Rock Isle, Laryx en Grizzly Lake.
.jpg) Jammer dat het een beetje heiig is, door wat we later horen, een brand in de buurt van Calgary. Dat ligt uiteindelijk maar zo’n 100km hier vandaan. Je kon het soms ook wel ruiken. We wandelen boven een tijdje rond en genieten van het 360 graden uitzicht.
We nemen de stoeltjeslift terug en vergezeld van talloze squirrels lunchen we op een bankje in het zonnetje. Het is daar heerlijk maar we moeten uiteindelijk ook verder.
We nemen de gondel weer naar beneden en bezoeken kort nog een drietal meren Johnson, Two Jack Lake en Lake Minnewanka. Ook hier wat heiig door de rook.
Op naar de camping, Tunnel Mountain village. Douchen en de bbq weer aan !!!! Heerlijk dagje geweest. |
| Woensdag
03 september 2025 |
Vandaag laten we de camper een dagje staan en gaan we met de gratis shuttlebus naar Banff. Bij het Visitor centrum kopen we dan een dagkaart voor de bus ($5) voor Banff en omgeving. Dat hebben ze hier goed geregeld. Geen tot nauwelijks voertuigen in het stadje en alle grote parkeerplaatsen aan de rand van de stad.
.jpg) .jpg) Banff is een mooi verzorgde stad in een indrukwekkende alpiene omgeving. Het is het hele jaar door een erg populaire toeristische bestemming maar wij vonden het nu vrij rustig. In de ochtend schijnt er nog een lekker zonnetje, later ook maar de smog van de rook geeft weer een aardige sluier. In Banff lopen we eerst door de met bloemen en vlaggen versierde hoofdstraat Banff Avenue richting de Cascades of Time Garden. Van hier uit lopen we de Art in Nature trail (leuk om te doen) richting de Bow Falls.
Van hier uit de bus naar de andere zijde van de stad naar de Cave en Basin Natural Historic Site. Een op sommige plaatsen sterk naar zwavel ruikende warmwaterbron ontdekt in 1883. En warm water was een zeldzaamheid in die badkamerloze tijd. We lopen een pad langs het omringende moerasland wat door het warme water van de bronnen wordt gevoed en ook niet bevriest in de winter.
.jpg) |
.jpg) |
.jpg) We nemen de bus terug naar het centrum en gaan in het gezellige Bison Courtyard, Bear Street met zijn leuke pleintjes, gezellige cafés en restaurantjes lunchen en alvast Jeroen zijn verjaardag een beetje vieren. Nederlandse tijd is hij al jarig. Hier nog niet.
We nemen hierna de bus terug naar de camping na eerst nog een flesje rosé voor de avond gekocht te hebben. In de avond genieten we hier van en van de verse zalm op de bbq die we gisteren van een Duits stel hebben gekregen, inclusief tips over de bereidingswijze. |
| Donderdag
04 september 2025 |
.jpg) Vandaag voor het eerst sinds weken een grotendeels bewolkte dag. Op zich niet erg want het was voor vandaag met name een reisdag naar het meest zuidelijk gelegen nationale park Waterton Lakes, opgericht in 1895. Waterton Lakes is in feite het Canadese aanhangsel van het veel grotere Glacier Nationale Park in Amerika, waar we morgen naar toe gaan. Al in 1932 werden de beiden parken samengevoegd tot het eerste International Peace Park en in 1995 werden ze erkend als grensoverschrijdend UNESCO werelderfgoed. Opvallend is dat het vandaag echt gevoelig kouder is, zo”n graad of 10. Morgen belooft weer zonnig en warm te worden.
.jpg) |
.jpg) |
.jpg) Op weg hier naar toe maken we nog een stop bij de Lundbreck Falls en hier aangekomen bij onze camping in Waterton Lakes NP, Townsite maken we nog een wandeling naar het monument Peace Parc en naar de Cameron Falls. Ook de in de boeken vermelde Scoop Icecream vereren wij ondanks het wat koude weer met een bezoekje. Wel een kleine doodzonde waard.
We hebben met de camper een prachtig plekje aan het meer. De eerste indruk is dat het een prachtig park is maar dat gaan we morgen verder ontdekken. De verjaardagsborrel van Jeroen drinken we maar in de camper. |
| Zaterdag
06 september 2025 |
Niet helemaal fit vandaag maar gelukkig is het geen intensieve wandeldag of zo. We gaan nl Glacier NP in voor een zes uur durende tocht met de Red Bus, een vintage busje uit 1930, onderdeel uitmakend van de historie van het park.
We rijden met een open dak waardoor we 360 graden view hebben over de schitterende omgeving. We mogen nl met de camper niet de Going to the Sun Road zelf rijden. Deze 80 km lange weg loopt dwars door Glacier NP.
We beginnen op de ruige oostelijke hellingen en volgen de gletsjervalleien in de St.Mary regio. We gaan verder naar de top van de Continental Divide bij Logan Pass op 2025 meter. In dit gebied valt jaarlijks dertig meter sneeuw, hierdoor is de bergpas in de winter gesloten. Vaak is deze maar toegankelijk van eind mei tot half oktober.
We vervolgen hierna de route naar de westkant van het park tot aan Lake Mc Donald. Na de lunch diverse stops gemaakt op de terug weg. Wat een indrukwekkende natuur hier. Gelukkig goed weer want dat bepaalt zeker hier een heel stuk van de beleving, beetje heiig nog steeds door de rook van diverse natuurbranden maar een goede indruk kunnen krijgen van dit immense stuk natuur! Een schitterende dag! Inmiddels goed verkouden dus dat is denk ik een beetje wat er in de weg gezeten heeft. Maar het weer is heerlijk hier en hopelijk draagt dat bij aan een snel herstel. |
| Zondag
07 september 2025 |
.jpg) .jpg) Vandaag rijden we zelf met de camper nog een stukje Glacier NP en lopen de korte Running Eagle Falls Nature trail. Een bijzonder fenomeen want deze waterval komt onder de rots uit maar je ziet niet waar die begint.
.jpg) We verlaten Glacier NP en rijden geleidelijk aan weer naar de Canadese grens die we morgen over willen steken. Het gebied wordt in eerste instantie vooral gekenmerkt door grote ranches met enorme weilanden. De plaatsen hebben de sfeer van cowboy stadjes. We doorkruisen ook Kootenai National Forest. Een prachtig gebied en zeker de trail naar de Kootenai Falls en de andere kant op naar de suspension bridge is een aanrader! Een aantal stoere meiden gaan de kolkende rivier af in een kajak. Een spektakel om te zien en we blijven dit dan ook enige tijd bewonderen. |
We rijden door naar Moyie Springs en besluiten daar een RV camping te zoeken. Het wordt Helmlocks RV. Mooie plek maar het sanitair laat nogal te wensen over wat de schoonmaak betreft.
Maar goed, snel douchen en morgen gaan we weer verder. Het is hier beduidend warmer dan de plek waar we vandaan komen en het koelt ook niet zo snel af in de avond. |
| Maandag
08 september 2025 |
Vandaag weer de grens over terug naar Canada. De procedure nu was vrij soepel. Alleen paspoorten, we konden gewoon blijven zitten. En in plaats van vragen over vers vlees groente en fruit was het nu wapens of drugs. Idaho waar we uit komen staat blijkbaar bekend als de staat waar heel makkelijk aan wapens te komen is.
Eerst weer boodschappen, vooral vers natuurlijk ! We rijden de route verder oostelijk van Kootenay Lake. Een meer van 90 km lang. We maken een korte stop bij het Glazen Huis. Een object met een bijzonder verhaal. Mr Brown was jarenlang begrafenisondernemer en pakte het idee op om van de lege vierkante flessen van de balsem vloeistof een huis te bouwen. (1952) Hij verzamelde door het land heen meer als een half miljoen van die flessen. De inrichting van het huis is ook nog van de jaren 60 -70. Familie van de inmiddels in 1970 overleden man zijn aanwezig om bezoekers te ontvangen en hen toegang te verlenen tot een onvergetelijk stuk bouwkunst. |
.jpg) We vervolgen onze weg naar Kootenay Bay waar we met de ferry de gratis overtocht maken naar Nelson van zo ‘n 35 min. Gratis omdat men hier vindt dat het onderdeel uitmaakt van het wegennet. Valt iets van te zeggen want met een 90 km lang meer moet je anders wel erg ver omrijden.
.jpg) .jpg) Voor we Nelson binnen gaan stoppen we bij Kookanee Provincial Park om bij Kookanee Creek de zalmtrek te zien. Die is in september. Ze gaan dan massaal terug naar hun geboortegrond om eitjes te leggen en dan te sterven. Wij wandelde een trail parallel aan de kust richting de Creek en kwamen uit bij een gesloten hekwerk. Aan de andere kant stond dat men van daar uit niet verder mocht ivm aanwezigheid van beren met deze grote hoeveelheid zalmen in de creek. Wij maar gauw door het hek om aan de veilige kant te komen. We hebben echt onwijs veel zalmen gezien vechtend tegen de stroom in voor hun laatste reis. |
.jpg) In Nelson rijden we eerst naar onze camping The Nelson City Campground, een kleine stadscamping. Ligt mooi met een uitzicht op het meer. |
|
Nelson is een innemend plaatsje met meer dan 350 houten historische gebouwen. Het stadje en de omgeving waren locatie van veel films en televisieproducties. We maken dan ook een uitgebreide wandeling door het oude stadsgedeelte. We hebben vandaag weer een stap gemaakt naar een andere tijdzone maar dat maakt dat het ook al vroeger donker is. Weer even wennen. Het weer blijft ongekend mooi voor de tijd van het jaar.
|
| Dinsdag
09 september 2025 |
.jpg) Vandaag gaan we een flinke stap zetten weer richting Vancouver. We gaan het traject van Nelson naar Kelowna overbruggen maar wel via een mooi en afwisselend landschap. Starten we nog met de rockies en de vele meren, inclusief een korte overtocht met een ferry, we eindigen met een landschap van boomgaarden, weides en heuvels. Het weer is al net zo afwisselend, zon,wolken en zelfs een onweersbui. Prima reisdag dus al met al.
.jpg) Tegen vieren komen we aan op camping Canyon Farms RV Park. Een kleine camping bij mensen achter het huis met kippen, volop groenten en een mooi veldje zonnebloemen. De eigenaresse heet ons persoonlijk welkom in haar paradijsje. In principe kunnen we hier alles kopen. Eieren, kip, groenten. Voor ons jammer want wij zijn aan de laatste dagen van onze reis bezig, dus is het eerder koelkast en vriezer leegmaken. Morgen gaan we de Myra Canyon trail fietsen hier vlakbij. Dus we blijven hier twee nachtjes. |
| Woensdag
10 september 2025 |
Na het ontbijt gaan we met de camper 8 km omhoog over een dirty road zoals ze dat hier noemen. We doen er een klein half uur over maar het gaat prima. Boven aangekomen staan onze gereserveerde fietsen al klaar voor onze tocht over de Kettle Valley Railway. Deze oude spoorweg loopt door de spectaculaire Myra Canyon over een traject met voormalige spoorbruggen en door oude tunnels. In het totaal is de route 24 km lang, 12 heen en ook weer terug en loopt tussen de voormalige stations Myra station en Ruth station.
Echt een ontzettend gave fietstocht om te doen en zeker met dit prachtige weer. Weer terug bij het startpunt kletsen we nog een tijdje met de Nederlandse eigenaar van de fietsen verhuur. Tot zijn 50 ste in Nederland gewoond. Hierna met zijn vrouw en vier kinderen naar Canada vertrokken. Wonen er inmiddels al weer 20 jaar. We willen hierna eigenlijk naar downtown Kelowna. Maar daar aangekomen blijkt parkeren met een RV toch een ding. Voor het eerst meegemaakt deze vakantie. Je mag wel parkeren maar betaalt voor elk parkeervak dat je bezet. |
.jpg) .jpg) Dus we laten het maar en gaan terug richting camping om daar op loopafstand naar het Scenic Canyon Regional Park te gaan en een trail te lopen. Ik loop een stuk mee maar al dat dalen vindt mijn knie niet geweldig, dus ik besluit terug te gaan Jeroen gaat wel verder naar beneden. In de avond bbq time. Nog heerlijke temperaturen en een zonnetje. |
| Donderdag
11 september 2025 |
.jpg) Vandaag rijden we verder naar het westen via de Okanagan Valley, de wijnstreek van Canada. Een prachtige route die slingert door heuvellandschappen, bezaaid met meren.
.jpg) .jpg) .jpg) .jpg) In Manning Provincial Park lopen we de Lightning Lake Loop trail, een wandeling rond een van de vele meertjes in het park. Gelukkig nog gewoon te doen want net voor deze stek en ook weer er na waren nog volop rookpluimen te zien in de bossen van een brand van afgelopen week. Er zijn hier in Canada veelvuldig bosbranden en de meeste worden veroorzaakt door blikseminslagen. |
.jpg) .jpg) .jpg) We rijden hierna verder naar Hope, de stad van de kettingzaagbeelden en van de filmindustrie. Hier is o.a de Rambo film First Blood deels opgenomen met scenes in de Othello Quintette Tunnels waar we later deze middag nog naar toe gaan.
We maken een korte wandeling door Hope en zien de kettingzaag beelden en uiteraard ook een beeld van Rambo. |
.jpg) .jpg) .jpg) .jpg) De Othello tunnels gelegen in Coquihalla Canyon Provincial Park is het in 1914 aangelegde treinspoor dwars door een door een rivier uitgesleten kloof en bergen. Het treinspoor is er niet meer en tegenwoordig is het een wandelpad van 3,5 km. Nu is het echter maar beperkt toegankelijk door een eerdere modderstroom die veel verwoest heeft en de herstelwerkzaamheden duren lang. Maar we hebben toch het traject kunnen lopen tot halverwege de derde tunnel en een aardige indruk gekregen.
.jpg) Nu op naar toch echt onze laatste camping en ook laatste overnachting van onze trip, Coquihalla Campsite. Op de camping eerst maar ingecheckt voor onze vlucht morgenavond met KLM, zodat dat in ieder geval geregeld is. De rest morgenochtend want we hoeven pas rond 15.00 uur op de luchthaven te zijn. Nog even genieten van een laatste avondje Canada. |
| Vrijdag
12 september 2025 |
.jpg) Gewone tijd opgestaan, een ontbijtje buiten, koffers gepakt, de boel schoongemaakt en daarna nog lekker even douchen. Op tijd vertrekken we voor onze laatste 165 km naar Vancouver. Ruim op tijd zijn we bij het verhuurbedrijf van Cruise Canada en nemen we afscheid van ons camperhuisje waar we een maandje in rondgetrokken hebben, met 5191 km op de teller.
Met de Uber worden we naar de luchthaven gebracht. Allemaal perfect geregeld. Koffers alvast ingeleverd en we genieten en lunchen nog even buiten in het zonnetje.
.jpg) .jpg) .jpg) Net als op de heenweg verlopen ook nu weer alle procedures vlotjes op de luchthaven. En dan begint het wachten, het toestel komt met een lichte vertraging aan uit Nederland in Vancouver. We vertrekken redelijk op tijd voor onze 9 uur durende vlucht en hopen morgenmiddag om 12.00 uur te landen op Schiphol |
| Zaterdag
13 september 2025 |
| Een half uur voor de geplande landingstijd omen we aan op een winderig Schiphol. Langs de Marechaussee ging minder vlot. Lange wachtrijen, geen zelfscan, en maar twee loketten open. Voordeel hiervan is wel dat de bagage al op de band lag. De treinrit richting Oss verloopt vlot en daar staat Edwin om ons naar huis te brengen. |
|
Door Somers & Jeroen
van Ammers, 2025.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Een wat onrustige nacht door de regendruppels die constant van de bomen afkomen en op het dak kletteren, ook al is het al uren droog. .jpg)
.jpg)
We doen in Ucluelet nog wat boodschappen om te koken want de door ons geplande bbq kan niet doorgaan. Open vuur is absoluut verboden sinds de grote brand in de Cameron Bluffs die sinds een kleine week huishoudt op Vancouver Island..jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Niks in de klem vanochtend en ook de keukenrol was nog heel dus mogelijk is onze verstekeling toch achter gebleven op Vancouver Island maar we laten de klemmetjes toch nog maar even staan. Na het ontbijt wandelen we richting Whistler via de Lost Lake trail. Het meer zelf krijgen we maar moeilijk te zien omdat heel veel afgesloten is ivm de paddentrek, je ziet ze amper zo klein zijn ze. .jpg)
.jpg)
.jpg)
In Whistler gaan we vandaag voor de Peak 2 Peak ervaring. Eerst met de Blackcomb Gondola omhoog naar de top van de berg. Daarna de “Peak 2 Peak" gondola die verwijst naar een beroemde bezienswaardigheid die Whistler Mountain en Blackcomb Mountain verbindt. Het is een van de langste en hoogste gondels in zijn soort en biedt een adembenemend uitzicht van 360 graden op het omliggende alpenlandschap..jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Bij Whistler Mountain gaan we nog verder naar boven naar de top met de stoeltjeslift en via een suspension bridge komen we op een platform met werkelijk een fenomenaal uitzicht. Overal waar je bent heb je een 360 graden view. Wat een prachtige omgeving is het, zeker met dit zonnige weer. Wat dat betreft treffen we het enorm om hier dan ook maximaal van te kunnen genieten. We doen wat korte trails en na een verblijf van zo’n vier en een half uur gaan we met de gondel weer naar beneden na eerst nog een keer met de Peak to Peak gondel op en neer geweest te zijn. .jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
We doorkruisen hierna nog even de gezellige plaats Whistler, waar op dit moment veel activiteiten zijn ivm het 50 jarig bestaan van de plaats. Onze wandeling terug naar de camping neemt ook nog een klein uurtje in beslag. Al met al toch weer bijna 16 km in de benen. .jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Een zonnige maar ook koude start vanochtend. 6 graden dus maar even het kacheltje aan. Wat is het toch een mooi plekje hier aan het meer. Hertjes die rondhuppelen en ook een vosje was vanochtend al vroeg van de partij. .jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Na het ontbijt verlaten we dit paradijsje en rijden we naar Cameron Lake. Tussen de bergen nog volop mist maar bij het meer deed de zon zijn werk en zagen we de nevel over het meer wegtrekken. Wel een mooi gezicht. Klein stukje gewandeld en op de terugweg een korte stop bij de First Oil Well. Hier werd eind 19e eeuw olie gewonnen maar bedrijven zijn nooit succesvol geweest..jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
We vervolgen onze weg naar een ander deel van Waterton Lakes en gaan naar de Red Rock Canyon. Deze kloof bestaat uit rood en groen gesteente. We wandelen een stukje door de kloof en de kleuren zijn werkelijk prachtig. Terug in het centrale gedeelte van het park zoeken we een mooi uitzichtpunt om het prachtig gelegen Prince of Wales hotel op de prent te zetten, het ligt op een heuvel omringd door meren. Dan gaan we toch dit mooie park verlaten en lunchen we er net buiten op een lekker stekkie aan het meer..jpg)
Even schakelen. Kilometers weer mijlen. Ook de dollar maar een andere koers, benzine gallon ipv liters. Toen even naar de supermarkt om toch weer wat vers eten te halen voor de komende paar dagen. Niet teveel want terug naar Canada wacht ons hetzelfde ritueel. Niet normaal de prijzen in Amerika momenteel. Eieren bijv. €9,- voor een doos. Had ze misschien toch moeten koken. Nee gekheid maar absurde prijzen hier, zeker in vergelijking met een paar jaar geleden.. Klagen we in Nederland dat alles zo duur is geworden. .jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)