Helaas, helaas, we snakken naar het zonnetje maar het is bewolkt vanochtend. We ziten net heerlijk aan het ontbijt op ons terras, met de versgebakken harde broodjes als Jeroen als welkom een behoorlijke flats van een duif die in de boom boven ons vertoeft, op zijn shirt krijgt. Eerst maar weer omkleden en uitspoelen.
Na het ontbijt gaan we op pad voor de boodschappen. Het nabij gelegen Finale heeft wel wat kleine supermarktjes, maar gaat ons niet alles brengen wat we willen en nodig hebben voor de barbecue. Dus op naar een grote supermarkt, net buiten Cefalù.
Bij terugkomst maken we een verkenningsrondje op de camping en directe omgeving. Het zwembad ligt op een rots pal aan zee. Mooi uitzicht dus en beneden bij de camping ligt een klein rotsstrandje. Niet echt om te liggen of te zwemmen. Aan het einde van de middag komt geleidelijk aan het zonnetje en wordt het heerlijk weer tijdens het barbecueën.

Al vroeg uit de veren om op tijd te kunnen vertrekken richting de Etna.
We rijden via de snelweg [A19] door het midden van Sicilië in ruim twee en een half uur naar het oosten en bereiken de Etna via de zuidkant bij Rifugio Sapienza. We treffen het, het is prachtig weer en zelfs op deze hoogte is het hier toch nog een lekkere 19 graden.
Als eerste maken we een wandeling rondom de Crateri Silvestri, welke in het jaar 1986 is ontstaan. Een mooi gezicht, al die mensen die als kleine silhouetjes over de kraterrand wandelen. Op de rand hebben we een prachtig zicht in de krater, maar ook op het verder gelegen krater landschap van de Etna. Vele kleuren rood, geel en zwart in alle schakeringen.

Terug is de planning naar en hoger gelegen gedeelte te gaan met de kabelbaan, echter dit laten we gezien de hoge prijs uiteindelijk voor wat het is.
We besluiten zelf vanuit dit gedeelte nog een andere wandeling te maken naar de Crateri del 2001. Een pittige klim maar het uitzicht is wederom geweldig. Boven op de kraterrand worden we werkelijk bedolven onder de lieveheersbeestjes. Waarom die juist hier in grote hoeveelheden aanwezig zijn, geen idee. Eenmaal weer beneden besluiten we wat verder door te rijden richting het Noorden voor een lunch.
Na de lunch gaan we via een prachtige weg, met o.a. pittoreske plaatsjes als Castiglione di Sicilia, geleidelijk aan naar ons volgend doel voor deze dag Gola del Alcantara.
Deze kloof is ontdekt in de jaren vijftig. Van boven af kijk je op beboste rotsen die aflopen naar een ruig rivierdal. De rotsachtige oever bestaat uit de resten van een prehistorische lavastroom. De kloof is ontstaan toen het vulkanische magma in botsing kwam met het koele rivierwater. We waden eerst een stuk door de rivierbedding om de prachtige wanden van onderaf te bekijken. Ver kunnen we niet daar het dan al snel zonder de juiste kleding en begeleiding te koud en te gevaarlijk wordt. We klimmen via een trap naar boven en maken daar nog en wandeling boven langs de rivierbedding met mooie uitzichtpunten.
Inmiddels, het is al tegen de avond, besluiten we weer richting de camping te gaan. Per slot hebben we nog enige uren met de auto te gaan. We kiezen voor de ogenschijnlijk kortste route rechtstreeks naar het noorden via de S116 in plaats van de snelweg buiten om, maar dat blijkt achteraf niet zo’n gelukkige keuze. We rijden er uiteindelijk 3 uur op.
Snel douchen om al het stof wat af te spoelen en in het dorp nog snel een pizza en wat salade scoren!

Elly en Hans blijven vandaag op de camping en wij gaan al vroeg op pad richting Agrigento via de snelweg A19 en de S640 naar het zuiden.
Na twee uurtjes bereiken we Valle dei Templi met een imposante aaneenschakeling van Dorische tempels. Het park bestaat uit twee delen, de omheinde westelijke zone en de oostelijke zone. De eerste tempel die we in de westelijke zone in het vizier krijgen is de Tempio di Ercole. Dit heiligdom in Dorische stijl is het oudste [520 v. Chr] en op een na grootste van het complex. Aan het einde van de via sacra staat de

Tempio della Concordia, de best bewaarde Griekse tempel ter wereld. Van de Tempio di Hera staat nog een deel van de cella en 25 zuilen overeind, de rest is bij een aardbeving ingestort. In de oostelijke zone zien we een telamon die dromerig met zijn hoofd op zijn armen ligt. Ook zien we de zuilen van Tempio dei Dioscuri vlak voor we weer richting parkeerplaats gaan.

Na dit bezoek aan de tempels rijden we een klein stukje naar het westen op zoek naar de prachtige witte rotsen bij Scala dei Turchi. Omgeven door prachtige stranden en kleurrijk water is dit werkelijk een plaatje! Gelukkig nog niet ontdekt door veel toeristen. We wandelen naar de top van deze immens witte rotsen en kijken dan uit op een prachtige kustlijn van sneeuwwitte golvende kalkkliffen waar zo’n 15 miljoen jaar geleden de basis is gelegd. Op het strand lunchen we en vervolgen onze weg naar het westen richting Sciacca op weg naarCastello Bentivegna, 2 kilometer buiten deze plaats.
Hier vind je talloze sculpturen van Filippo Bentivegna. Uit de rotsen aan de voet van de Monte Kronio, sneed hij 3000 primitieve hoofden van duivels, politici en ridders. Helaas blijkt bij aankomst het kasteel in de middag gesloten te zijn. Het gaat pas om 16.30 uur weer open. Dit betekent 2 uur wachten, wat we niet doen.
We besluiten terug te gaan naar de camping via een prachtige panoramische route met grote diversiteit aan landschappen [S624]. Olijf-, wijngaarden, velden met allerlei gewassen wat een mooi kleurrijk tafereel geeft in een licht glooiend landschap.
Op de camping nog even een duik in het zwembad voor dat we weer gaan voor onze uitgebreide, zeer zorgvuldig samengestelde barbecue met de overheerlijke rosé!

Al weer ons laatste dagje op Sicilië! Nog even genieten van zon en water deze dag met in de middag afsluitende heerlijke cocktails bij onze barman Mauro. Campari met Prosecco en Limoncello. Met de bijgevoegde chips, nootjes en bruschetta en het geweldige uitzicht op zee is dit echt genieten! Hierna eerst even koffers pakken en aansluitend weer een heerlijke barbecue!  Helaas moeten we morgen deze prachtige plek weer verlaten.