Vrijdag 09 juni 2017 |
Na een heerlijke maand mei in Nederland gaan we dit zomerse gevoel nog een veertien dagen proberen vast te houden in de Provence. Vroeg uit de veren om net na vijf uur in de ochtend te vertrekken richting Schiphol voor onze vlucht naar Marseille. Mooi op tijd, zonder files, bereiken we Lang Parkeren en hebben we onze bagage al afgeleverd rond zevenen bij de drop off. De bekende rituelen bij de douane, wat shoppen en wachten tot half tien voor vertrek.
Helaas dat gaat niet gebeuren. Het vliegtuig van Air France komt te laat binnen en al snel wordt duidelijk dat het vanwege technische mankementen door een blikseminslag ook niet meer gaat vliegen. Onze vlucht wordt gecanceld en er zijn eigenlijk geen alternatieven.
Anderhalf uur verder kunnen we uiteindelijk op de laatste twee plekken mee met een vlucht naar Lyon, wel pas in de middag om 4 uur en vanuit Lyon om 8 uur in de avond doorvliegen naar Marseille. De andere optie is pas de dag erna. Dus ondanks het weinig aantrekkelijke idee, kiezen we voor een dagje bivakkeren op Schiphol en vliegen we in de middag dan toch uiteindelijk weg.
De tijd gebruiken we om het autoverhuurbedrijf en de camping te informeren over onze gewijzigde aankomst en we eten wat met de bon die we ter compensatie van de KLM hebben gekregen.
Na een lange dag landen we rond 9 uur op Marseille en daar krijgen we de volgende tegenvaller, de bagage is niet mee gekomen. Keuze wachten tot kwart voor elf in de avond, dan komt de bagage mee met een late vlucht vanuit Nederland of zonder iets vertrekken met de belofte dat ze de bagage morgen afleveren maar niet weten hoe laat. Dan maar wachten om niet morgen nog een dag hier aan te moeten spenderen.
Ondertussen halen we de huurauto, een Volkswagen polo op en vullen we bij Air France de formulieren in over de bagage. Ook de laatste vlucht uit Nederland heeft vertraging en na enig aandringen mogen we zelf op de band gaan kijken of de bagage er bij is. Yehhh gelukkig wel.
Op naar de auto en richting Cadenet waar onze stacaravan op camping Le val de Durance op ons wacht. Nog ruim 50 km te gaan en jawel onze GPS app laat ons in de steek. Met zaklampje, kaart en beschrijving toch maar op pad. Halverwege wordt het GPS signaal toch opgepikt. Het is inmiddels na middernacht als we op de camping aankomen. De slagboom is gesloten maar er hangt keurig een enveloppe met de sleutel. We hebben het een na laatste stekkie op de camping dus we nemen onze bagage maar meteen mee, anders blijven we op en neer lopen.Blij dat we er uiteindelijk zijn, pakken we snel de spullen uit en wacht ons weer een onaangename verrassing. De helft van de kleding is echt goed nat. De roltassen hebben waarschijnlijk nadat ze uit het vliegtuig gehaald zijn op Schiphol gewoon in de regen gestaan. Even uithangen en morgen maar alles drogen buiten. Wat een off day, valse start van onze vakantie, vreselijk. Maar goed morgen kan alleen maar beter! Licht uit en slapen. |
Zaterdag 10 juni 2017 |
Als een blok geslapen tot halverwege de ochtend. Lekker douchen en naar buiten, het zonnetje schijnt volop en we liggen met onze stacaravan op een geweldige plek, pal aan het meer! Het vakantiegevoel kan beginnen.
In het winkeltje de eerste noodzakelijke dingen gekocht voor het ontbijt en uiteraard une baguette!
Na het ontbijt eerst inchecken want dat hadden we nog niet gedaan en vervolgens naar de dichtstbijzijnde Lidl in La Roque d'Antheron.
Bij terugkomst eerst een wandelingetje over de camping en om het meer. Een mooie, gezellig uitziende schone camping met voornamelijk stacaravans.
Na de lunch even naar het thuisfront gebeld om onze ervaringen van gisteren nog even te delen en daarna lekker wat gezwommen en gerelaxt in en aan het meertje. Lekker roseetje op ons terrasje, kortom heerlijk dagje, ons vakantiegevoel is weer terug.
Bij de ondergaande zon worden ook de kikkers wakker,net als later op de avond de muggen. |
Zondag
11 juni 2017 |
Vandaag gaan we een noordoostelijk rondje rijden vanuit onze verblijfsplaats Cadenet. Via Pertuis maken we onze eerste stop in La Tour d'Aigues bij het chateaux. Een kort rondje buiten om want het geheel is gesloten.
Verder noordwaarts via Grambois en La Bastide des Jourdans zien we vele prachtige velden vol met klaprozen en ook de lavendel laat al voorzichtig zijn kleuren zien.
Bij Les Granons gaan we westwaarts en via Cereste richting Auribeau waar we een korte wandeling maken. We kiezen er niet voor de beklimming naar de Mourre Negre te doen maar de wandeling bij Colorado de Rustrel, iets noordelijker gelegen, wat we bereiken via een weg door Viens.
Een wandeling door een prachtig landschap gevormd door erosie en door de aanwezigheid van okergroeves Deze groeves richtten zich op de ontginning van oker uit okerkleurig zand. Het wordt getekend door een opeenhoping van beeldhouwwerken en okerrotsen met kleuren die gaan van licht geel tot vuurrood.
Na ruim twee uur en een korte terras stop om onze dorst te lessen, bij de 33 graden die het vandaag is, rijden we verder naar het plaatsje Apt waar we ook nog een korte wandeling doen. Aardig plaatsje wat er nu vanwege het feit dat het zondag is stil en verlaten bij ligt. We zitten al aardig in de middag en besluiten het voor vandaag hier bij te laten.
Richting camping ontdekken we opnieuw velden met lavendel, deze keer al meer paars gekleurd. Foto stop dus!
Op de camping even wat rustig aan en ons vochtgehalte op peil houden. Het is erg warm, wat lezen op onze ligbedjes en weer genieten van het uitzicht op het meer. Het blijft een heerlijke plek.
Ook in de avond is het heerlijk buiten, wijntje erbij, kortom vakantie! |
Dinsdag
13 juni 2017 |
Lekker vroeg uit de veren, we hebben er zin in! We vertrekken vandaag via de D943 noordwaarts en passeren plaatsen als Loumarin en Bonnieux om onze eerste stop te maken bij Pont Julien. Deze brug uit het jaar 3 voor C., gebouwd over de Cavalon, was een vroegere Romeinse verbindingsweg.
Verder noordwaarts bereiken we het mooie maar zeer toeristische plaatsje Roussillon. Even als Rustrell, wat we eerder deze week bezochten, maakt ook dit plaatsje deel uit van Provençaals Colorado. De rotsen rond het dorp lichten rood op en versmelten met de evenzo okerkleurige gevels van de huizen.
We maken eerst een wandeling door het stadje met op diverse plekken weidse uitzichten. Naar het Noorden over het plateau van de Vaucluse en naar het zuiden tot aan de Luberon.
|
We wandelen naar de ingang van de Chaussée des Géants en nemen een route omlaag naar de okergroeves met bizarre rotsnaalden en aardpiramides die een groot contrast vormen met het groen van de dennen en steeneiken.
Na een uur verlaten we het gebied en rijden we richting Gordes om als eerste de Abbaye de Senanque aan te doen.
Prachtig gelegen tussen de lavendelvelden. Maar voor dat pracht plaatje zijn we net een maandje te vroeg.
Na het schilderachtig gelegen Gordes doorkruist te hebben brengen we een bezoek aan Village Bories. De Bories of hutten dateren uit de 17e eeuw en ze zijn het meest spectaculaire voorbeeld van de stapelconstructie. De hutten worden zonder specie of bindmiddel in elkaar gezet, volgens het principe van het kraaggewelf. Deze constructies zijn in de 17e en 18 e eeuw in een groot deel van Frankrijk gebruikelijk bij hutten voor schapenherders of als tijdelijke seizoenswoning voor boeren.
We lunchen in het leuke stadje Fontaine de Vaucluse in een restaurantje aan de glasheldere rivier de Sorgue. Deze eigenaar is na mijn bezoek in het bezit van een vork minder. Valt van de tafel zo de struik in, in het water. Niet meer te herleiden (ha, ha).
Na nog een bezoekje aan een nog in werking zijnde papiermolen vervolgen we onze trip naar onze laatste bestemming voor vandaag, het Venetië van de Vaucluse, L'Isle-sur-la Sorgue.
De rivier de Sorgue loopt in een lus rond de binnenstad, met langs de kaden veel terrasjes om van het uitzicht te genieten. We laten eerst heerlijk onze voeten verkoelen in de ijskoude rivier en drinken wat op een gezellig binnen pleintje voor we het stadje gaan doorkruisen.
Tegen de avond nemen we via Cavaillon de snelweg terug richting Cadenet en naar onze camping. Het is al na zevenen als we weer vermoeid maar voldaan op ons terras neer ploffen. Nog wel gauw even bij de receptie een barbecue gehuurd voor een weekje. |
Woensdag
14 juni 2017 |
Ontbijten en boodschappen doen voor de barbecue vanavond bij de Lidl. Bij terugkomst is de barbecue zelf al geleverd en wordt door de vriendelijke oude klusjesman van de camping nog voorzien van tekst en uitleg. En waar wij ons zorgen maken over de constructie is "ne pas de problème" zijn standaard reactie. Spreekt dus uiteraard alleen Frans.
De rest van de dag weer genoten aan het meertje op een inmiddels door ons gevonden favoriet plekje. Het blijft onveranderd bloody hot, met voor morgen voorspellingen richting de 38 graden. |
Donderdag
15 juni 2017 |
Via Arles zakken we af naar het zuiden, naar Nationaal Park de Camargue.
Een vlakte die is ontstaan door het wisselende krachtenveld tussen de Rhône, de Middelandse Zee en de wind. We rijden het park binnen aan de oostelijke zijde en bezoeken kort het informatiecentrum bij Le Capeliere om verder op te stoppen voor een wandeling bij Le Fangessier. We zien grote hoeveelheden flamingo's, helaas op een behoorlijke afstand.
De Camargue, een weids landschap van zee, brakwatermeren, vogels en duinen. Prachtige omgeving maar we hadden verwacht wat meer flamingo's en wilde paarden van dichtbij te kunnen aanschouwen. Wel gezien maar op grote afstand. Helaas het blijft natuur.
We rijden verder zuidwaarts naar de zoutpannen bij Salin-de-Giraud. Ze vormen een ruitpatroon met bekkens, waar de verdamping geschiedt. Het water wat uit de zee gehaald wordt circuleert via een pompsysteem over de zogenaamde "tafels".
Na nog een kort bezoekje aan het strand bij Piermason rijden we weer noordwaarts en steken met het pont de Rhône over ter hoogte van Salin-de- Giraud. Tijdelijk rijden we even in een industriegebied richting het meer Etang de Berre waar we bij St.Chamas stoppen op zoek naar een verlate lunch.
Een verrassend leuk plaatsje waar de weg naar de haven onder een mooi aquaduct loopt met een klokkentoren (Aquaduct Du Pont de l' Horloge). Na wat gedronken te hebben zijn we dit aquaduct op gegaan. Inmiddels tikt de thermometer de 37 graden aan, pffff....
Bij de haven zijn in de rotsen enkele opvallende holwoningen te zien (privé bezit). Aan het einde van het dorp wordt de Touloubre overspannen door de pont Flavien (1ste eeuw).
|
|
Een eetplek hebben we niet gevonden dus wordt het maar een snel broodje bij de plaatselijke Lidl.
Aan het einde van de middag rijden we via allerlei binnendoor weggetjes in een klein uur weer terug naar de camping.
De lucht is wat dreigend en het is ook erg warm, maar het blijft droog.
In de avond weer ons barbecuetje aan, wijntje en vooral verder niet veel doen. Het blijft lang erg warm. |
Vrijdag
16 juni 2017 |
Dagje meer, camping! In de loop van de dag ontwikkelt de wind zich tot een windkracht 6. Aan het water heerlijk maar ook verraderlijk, dus toch maar op tijd uit het zonnetje.
Tegen de avond lopen we achter de camping het pad naar de grotendeels drooggevallen Durance en vinden we een tweede meertje, ietsje kleiner als op de camping.
De wind blijft ook in de avond behoorlijk stevig. Een kaarsje op tafel is er niet bij, maar verder is het aangenaam vertoeven op ons terrasje. |
Zaterdag
17 juni 2017 |
Aix-en-Provence is ons doel voor vandaag maar eerst maken we een kleine omweg naar het Aquaduct de Roquefavour over het dal van de Arc. Het mooie aquaduct dat tussen 1842 en 1847 werd gebouwd, bestaat uit drie verdiepingen en is 375 meter lang en 83 meter hoog. Via de bovenste verdieping wordt het water van de Durance naar Marseille geleid. Werkelijk een prachtig bouwwerk.
In Aix-de-Provence levert het parkeren wat gedoe op maar uiteindelijk vinden we in een parkeergarage op -5 een plekje. Buiten de parkeergarage zijn we al snel in het hart van de oude stad op de Cours Mirabeau, een brede laan, met mooie gevels, fonteinen en uitnodigende terrasjes. Het is vandaag ook markt wat een gezellige drukte geeft. De stad is qua stijl een combinatie van Parijs, vanwege de barokke stijl en Florence, door de gele kalkstenen huizen en terracotta dakpannen. We doorkruisen de oude stad en komen prachtige pleinen en gebouwen tegen als het Place des Quatre-Dauphins met zijn dolfijnenfontein, kerk St Sauveur, Place Richelme, met het barokke stadhuis, zijn klokkentoren en nu de bloemenmarkt.
Opvallend is dat veel gebouwen in de steigers staan en pleinen voorzien worden van nieuwe bestrating. Aix-en-Provence is echt een sfeervolle, gezellige plek. Veel leuke winkeltjes, terrasjes en pleintjes. Een relaxte plek om te verblijven.
Op de terugweg maken we nog een korte stop bij het stuwmeer, vlak bij de camping. |
Maandag
19 juni 2017 |
Vandaag reizen we af naar de zuidkust, naar het Massief des Calanques, een kuststrook met indrukwekkende kliffen van een kalkachtige kleine bergketen.
Via een route, waarin we tolwegen ontwijken bereiken we de kust bij Cassis. Schitterend gelegen aan het einde van een baai. We besluiten de Calanques te verkennen met de boot en kiezen uit de vele mogelijkheden voor een tocht van ruim een uur langs 5 Calanques.
De Calanques zijn ook te voet te verkennen. Ook mooi denken we, maar we kiezen toch voor de optie vanaf het water. Indrukwekkend,die enorme loodrechte wanden, baaitjes met smaragdgroen water, kleine strandjes. Een mooi tochtje.
Vanuit Cassis starten we ook de mooie autoroute Des Crêtes, met zijn vele duizelingwekkende uitzichtpunten. Mooie panorama's op o.a Cassis Ile de Riou, het massief de Maseilleveyre en La Ciotat.
Deze laatste plek kent twee gezichten. De scheepvaartsindustrie, met zijn scheepswerven maar het is ook een badplaats met een mooie vissershaven. Hier lunchen we en aan de kust wordt dit voor mij uiteraard mosselen. Op de terugweg belanden we onbedoeld, helaas in het drukke spitsverkeer van Marseille, vreselijke stad voor autoverkeer. Het is dan ook na zessen als we de camping weer bereiken.
|
Dinsdag
20 juni 2017 |
Een erg warm dagje camping, meer. Geen zuchtje wind bij 34 graden.
In de relax stand dus. |
Woensdag
21 juni 2017 |
Richting het oosten op zoek naar de bloeiende lavendelvelden op de vlakte van Valensole. Van midden juni tot midden juli komt hier de ultieme geel- paarse foto tot leven. Strakke rijen lavendel en koren vormen een harmonisch geheel.
De mooiste autoroute, gevonden in 100x Provence start in Valensole, dan via Riez naar Roumoules, van Roumoules naar Puimosson en terug via Saint Jurs, Estoublon, Le Begude Blanche en Poteau-de-Telle. In totaal zo'n 65 km. Wat een belevenis in geur en kleur, prachtig! Je krijgt er geen genoeg van. De mooiste velden zijn wat mij betreft van Valensole naar Riez en van Puimoisson naar St Jurs.
In Valensole strijken we na al dit moois neer op een terrasje voor onze lunch en besluiten we er om ook nog een stuk van de route van de Gorges Du Verdon te rijden.
De grootste kloof van Frankrijk is is door de rivier de Verdon tot enorme dieptes uitgesleten en is 20 km lang. Op sommige punten is de kloof 700 meter hoog en maar 6 meter breed. We starten de route bij het schitterend turkooizen stuwmeer, Lac de Sainte Croix, steken de rivier over bij Pont Du Galetstas en genieten op de brug even van het uitzicht, om vervolgens via Aiguines de zuidelijke route te nemen voor het bewonderen van de kloof. Spectaculaire uitzichten en vergezichten en als je op een gegeven moment op ruim 1200 meter hoogte zit met een rivier 700 meter onder je moet je turen om een streepje groenblauwe rivier onder je te zien. Helaas kunnen we gezien de tijd maar een driekwart van de zuidelijke route doen maar we hebben een eerste impressie van de "Franse Colorado". De rest dan maar in een volgende vakantie.
Het is al in het begin van de avond als we de camping weer bereiken, nog nagenietend van al het moois wat we vandaag gezien hebben. |
Donderdag
22 juni 2017 |
Al weer de laatste dag op ons prachtige plekje aan het meer. Na het ontbijt eerst de check out voor morgen bij de receptie afgestemd en de rest van de dag nog heerlijk genoten aan het water.
De avond hebben we het ons lekker gemakkelijk gemaakt met een pizza bij het restaurant op de camping om hierna bij de caravan nog lang na te genieten, met een roseetje, van de zwoele avond.
Wat hebben we perfect weer gehad deze vakantie. Soms wel erg warm voor deze tijd van het jaar maar goed te doen. In de nachten koelde het juist voldoende af om prima te kunnen slapen. |
Vrijdag
23 juni 2017 |
Rustig ontbijten, koffers pakken en de stacaravan poetsen. We vliegen pas tegen zes uur vanavond dus alle tijd! Na afscheid genomen te hebben van onze Helmondse buren nog wat gegeten om daarna iets na enen rustig richting luchthaven te rijden. Auto inleveren, inchecken en dan wachten op de vlucht die op tijd arriveert.
Nog geen twee uurtjes later staan we weer op Nederlandse bodem. Ook in Nederland is het nog lekker warm deze avond.
Ondanks de valse start kijken we terug op een mooie vakantie waarin we veel facetten van de Provence hebben kunnen zien en bewonderen.
|
|
|
Door Somers & Jeroen
van Ammers, 2017 |
|