Maandag
16 oktober 2006 |
Vanochtend
om 03.30h opgehaald door de Schiptaxi om op tijd op Schiphol aan te komen
voor de vlucht naar Parijs met Air France. Omdat we nog een aantal mensen
op moesten halen kwam ik een kwartier te laat op de luchthaven om daar
mijn ticket in ontvangst te nemen door een medewerker van Sawadee Reizen.
Dit bleek na aankomst tevens onze reisbegeleidster Yacine te zijn. Op
Parijs CDG hadden we voldoende speling om over te stappen op het vliegtuig
naar Antananarivo (Tana). De vlucht zou zo';n 14 uur in beslag nemen zodat
we 's avonds om ongeveer 22.00h in de hoofdstad aankwamen. Even geld wisselen
op de luchthaven. Omdat het in heel Madagaskar nergens gepind kon worden,
hier gelijk voor €500,- gewisseld. Met een dikke stapel papiergeld
(1 Euro komt overeen met ongeveer 2500 Ariary) konden we met de bus naar
het IC-Hotel. Onze vaste chauffeur Loeva voor het zuidelijke gedeelte
van de reis stond ons al op te wachten.
Een mooi hotel vlakbij het vliegveld in het plaatsje Ivato, zo'n 16km
vanaf Tana. In het hotel werden de kamers verdeeld. Omdat wij met zijn
tweeën geen eenpersoonskamer hadden geboekt, deelde ik de kamer met
Adrie. |
Woensdag
18 oktober 2006 |
Deze ochtend
stond een reisdag naar Pérenit Reserve 145km ten oosten van Tana
gepland, zodat we om 08.30h vertrokken uit het hotel. Onderweg bezochten
we Madagascar Exotic Park. Een niet omheind park waarbij lemuren nog werden
gevoerd en dus niet mensenschuw waren. Hier konden de Common Brown lemur
en de Verreaux's Sifaka goed bestudeerd worden. Tevens waren er ruimtes
met verschillende kameleons, kikkers en gekko's te bezichtigen. Ook werden
er wat kameleons gevoerd met een sprinkhaan. Hierbij zag je goed de extreem
snelle tong de prooi vangen. Helaas was deze snelheid niet goed vast te
leggen met mijn camera.
Na een gezamenlijke lunch zijn we doorgereden naar Andasibe. Hier kregen
we mooie huisjes tot onze beschikking. Adrie en ik namen het achterste
huisje, omdat ik het bed had afgekeurd van een ander huisje, lekker rustig
en ver van de weg.
Het diner kregen we in het eenvoudige restaurant van het hotel Buffet
de la Gare, wat zo'n 10min lopen was verwijderd van het huisje. Het restaurant
was gezeteld in het voormalige meest belangrijke treinstation van Madagaskar.
Hier voor eerst een Zebu Steak gegeten. Helaas was deze erg taai en het
botte mes hielp daarbij ook niet erg. Gelukkig was achteraf gebleken dit
de minst lekkere ervaring met de zebu. |
Donderdag
19 oktober 2006 |
's
Ochtends vroeg gewekt door het geluid van de Indri Indri in de verte.
Na het ontbijt vertrokken we om 07.30h naar de ingang van het park om
daar een 6-uur durende wandeling te maken. We waren met 16 man, zodat
we in twee groepen werden verdeeld. We werden al snel geconfronteerd met
een grote Madagascar Tree Boa, welke in tegenstelling tot wat de naam
doet vermoeden, op de grond lag. Na wat vogels in de bomen te hebben gespot
kwamen we twee, voor in dit park zeldzame Crested Ibissen tegen. Gelukkig
zagen we dankzij de goede gids, ook een aantal Kameleons en Giraf Genekte
Kevers. Opeens
zagen we boven in de boom de Indri Indri. De grootste van alle lemuren
en zonder staart. Springend van boom tot boom kwamen ze steeds beter in
zicht. Na hier toch zeker wel een half uur te hebben gekeken, zijn we
doorgelopen, om via diverse smalle bospaden verder het woud in te trekken.
We kwamen nog een aantal Common Brown Lemuren tegen. Na een mooie wandeling
weer richting uitgang gelopen. Waar we hiervoor de Indri Indri tegenkwamen,
hoorden we nu het prachtige geluid wat ze produceren, ik kon hier een
mooie opname maken met mijn digitale toestel.
Bij de uitgang in het restaurant even een broodje besteld om vervolgens
eerst naar het orchideeënpark te lopen. Hoewel
het wel het juiste seizoen bleek te gaan, waren er niet al te veel orchideeën
in bloei. Na terugkomst even lekker een stokbroodje gegeten.
's
Middags met Constanze, Nynke & Sander en Cees & Dora, twee parken
bezocht bij Vakôna Forest Lodge. Met de kano overvaren naar het
eiland waar een aantal lemuren werden gehouden. Hier kwamen we de Black
& White Ruffed Lemur, de Diademed Sifaka en de White Fronted Brown
Lemur tegen. Ook hier kwamen de beesten regelmatig op je rug springen.
Het tweede park wat bezochten waren krokodillen, vogels, schildpadden,
slangen en een aantal kameleons te zien. De krokodillen lagen niet achter
een hek, maar omdat de grond te stijl was waartegen ze op zouden moeten
klimmen, konden ze niet bij ons komen. Je
moest alleen zorgen dat je zelf niet uitgleed.
Na dit bezoek zijn we door Loeva en Tina weer terug naar het kamp gebracht.
's Avonds gezamenlijk gegeten in het restaurant van hotel, voordat we
met zaklampen langs de weg werden gedropt om daar wat nachtdieren te gaan
bekijken. De groep werd wederom weer in tweeën gesplitst. Gelukkig
had onze groep de beschikking over twee gidsen die ons wezen op de kleine
diertjes. Zo
hebben we een aantal kameleons, kikkers, wandelende takken en lemuren
gezien. Ik had een spectaculaire tocht door de jungle verwacht, maar het
werd een toeristisch uitje langs de asfaltweg. |
Zaterdag
21 oktober 2006 |
Deze
vrijdagmorgen hadden we vrij om te shoppen op de weekmarkt. Na het ontbijt
bij Salon de Thé Mirina, wat goed was verzorgd, via het postkantoor
gelopen, omdat Adrie nog postzegels moest kopen. Dora & Cees liepen
met ons mee. Het was een ontzettend grote markt met hele smalle straatjes.
Alles wat je kon bedenken werd hier verkocht van etenswaar en kleding,
tot pousse-poesse karren. Dit waren de duwtaxi's van de lokale bevolking,
waar zowel de locals als de toerist gebruik van konden maken.
Tussen de middag de eerste souvenirs gekocht (een mes en een langwerpig
masker) en even wat gegeten in L'Arche, een heerlijk guacamole (kwakkemole),
een avocadopuree die bij mij bekend was van de Mexico-reis.
's
Middags konden we een wandeling doen naar Lac Tritiva. Met de bus werden
we erheen gebracht. Eerst reden we langs Lac Andraikiba, wat een groter
vulkanisch meer bleek te zijn dan Lac Tritiva. Bij het meer werden we
verwelkomd door de lokale bevolking die hun waar, met name stenen eieren,
aan de man probeerde te brengen. We moesten eerst een stuk naar beneden
richting het meer lopen. Toen eromheen en daarna weer omhoog. Vervolgens
werden we naar het dorpje gereden om daar nog een rondleiding te krijgen.
Ook nu weer kon je er voor kiezen om via de weg alvast vooruit te lopen,
zodat je later met de bus weer opgepikt zou worden. Ik ben dit keer een
heel stuk opgelopen met Greet.
's
Avonds zijn we de lokale stoofpot gaan uitproberen. Met Adrie nam ik de
rundvleesstoofpot. Dora & Cees en Sander & Nynke namen de kipstoofpot.
Beide gerechten zijn geloof ik niet voor herhaling vatbaar. |
Zondag
22 oktober 2006 |
We
zouden deze dag laat vertrekken, zodat we nog tijd hadden om nog door
het stadje te lopen. Na het ontbijt in Gaëlle, liep Greet met ons
mee, dit keer eens de andere kant van het dorp op. Bij het treinstation
wat er nog goed verzorgd uitzag, maar waar verder niemand te bekennen
was zijn we via de buitenwijken weer terug gelopen. Even bij Hôtel
des Thermes gaan kijken, om te kijken naar de verschillen met de hotels
waarin wij bivakkeren. Nog even buiten in het zonnetje gezeten. We kwamen
hier Paul & Marianne tegen. Paul zijn malariapillen waren gestolen
en omdat ik ook mijn thuisvoorraad mee had genomen gaf ik deze aan hem.
Terug in Nederland zal ik dan weer nieuwe Lariam moeten halen bij de apotheek.
Om 11.00h vertrokken we uit het hotel om naar Ambositra te rijden. De
bagage werd weer op het dak van de bus getild. Voordat we het dorp uitreden
moest er eerst nog stokbrood worden gekocht voor de lunch. Overige zaken
had Yacine gisteren al in de supermarkt gekocht.
De lunch volgde kort daarna. Er werd weer een lekkere salade gemaakt en
het uitzicht tijdens deze lunch was over een kudde zebu's bij de rivier
en een onlangs ingestorte brug.
Net voor het dorp Ambositra stond het hotel. Een deel van de groep, waaronder
ik, werden gedropt in huisjes iets verderop. We hadden het met z'n tweeën
niet slecht getroffen, een huisje met een tweepersoonsbed en een hele
grote badkamer beneden en een één- en tweepersoonsbed op
de bovenetage. Jammer dat we maar één nachtje bleven!
Met de eigen bus naar het dorp gebracht om daar houtsnijwerk te kopen.
Jammer dat het zondag was en dus een hoop winkels dicht waren en er dus
weinig concurrentie was, wat bevorderlijk zou zijn voor de prijzen. Hier
toch geslaagd, voor 40.000 Ariary kocht ik twee uit hout gesneden beeldjes.
Lopend zijn we teruggekeerd naar het hotel om daar even op adem te komen
met een bier(tje).
's Avonds bleven we in het hotel eten. Wederom ging het merendeel weer
vroeg naar de kamers, zodat we met een klein (vast) clubje later die avond
via de achterdeur het pand moesten verlaten. |
Dinsdag
24 oktober 2006 |
Vanmorgen
met bijna de gehele groep, want niet iedereen was fit en ging mee, het
park ingelopen met een gids om weer wat lemuren te spotten. Dit keer gingen
we voor de Bamboo Lemuren. Allereerst zagen we hoog in de bomen de Golden
Bamboo Lemur, en later de Eastern Grey Bamboo Lemur. Dichterbij kregen
we uiteindelijk een aantal Greater
Bamboo Lemuren te zien. Leuk om te zoen hoe ze het bamboe pelden en opaten.
Paul, Giep, Marie en Constanze kozen er voor om een andere routete nemen
met een gids. Wij besloten om de kleinere (5-uur) wandeling te maken.
Na een mooie tocht besloten we om nog wat verder het regenwoud in te trekken.
We werden door de gidsen even gedropt. Zodat zij nog wat wild zouden opzoeken,
maar helaas hebben we verder weinig kunnen zien naast wat kikkers en vlinders.
Terug bij de ingang wachtte Loeva ons op om ons teug te brengen naar het
hotel. In het barretje bij de ingang zaten Greet, Corine en Sander. Ze
waren dusdanig opgeknapt dat ze ook een wandeling hadden ondernomen.
We zouden even gaan lunchen bij Hôtel Domaine Nature, maar omdat
ze niet veel hadden zijn we doorgereden naar het dorp om daar bij Manja
te gaan eten. Na de lunch gingen we lopend naar het hotel terug. Ik ben
nog even het dorp in geweest om vervolgens weer neer te ploffen op het
terras voor een drankje.
Om 17.00h zouden we vertrekken voor de nachtwandeling. We vertrokken met
de bus naar het park om daar nog met daglicht naar het uitkijkpunt te
lopen. Na de schemering kwamen hier eerst één en later steeds
meer Muis Lemuren. Moeilijk te fotograferen in het donker. Tot
slot kwam er nog een Malagasy Striped Civet (Fossa Fossana) langs. Beestje
was wat schuw, maar wat wil je ook met al die flitsende toeristen. De
terugweg verliep goed dankzij de goede zaklampen die we bij ons hadden.
's Avonds zijn we wederom gaan eten bij Hôtel Manja, iets voorbij
het dorp. |
Woensdag
25 oktober 2006 |
Wederom
weer bijtijds opgestaan voor een lange reisdag. Na het ontbijt in het hotel
het eerste stuk teruggereden naar de RN7. Bij Tsara Guest House in Fianarantsoa
gestopt voor een lunch. Tevens vanuit dit dorp de eerste e-mails verzonden
met een zeer trage verbinding en ook in dit land een vreemde toetsenbordindeling.
Wiebe, een andere reisbegeleider die hier langere tijd verbleef in Madagaskar
en voor meerdere organisaties werkte, reed vanaf hier met ons mee tot aan
de Gîte in Parc National d'Andringitra. Onderweg deden we een aantal
stops bij onder ander een wijnbottelarij, een zijdeweverij en een papiermakerij.
Wiebe was duidelijk een begeleider van het entertainment; liedjes zingen
met de lokale kinderen en veel vertellen over de plaatselijke gebruiken.
Bij de papiermakerij in Ambalavao was tevens ons hotel gevestigd. Lekker
op het terras gezeten om te ontspannen en wat te drinken.
's Avonds bleven we hier eten en zijn nog wat blijven hangen met een biertje.
Het personeel was inmiddels vertrokken, zodat de bewaking de deur van het
restaurant achter ons moest dichtdoen. |
Donderdag
26 oktober 2006 |
Vanochtend
na het ontbijt, de was ingeleverd om deze over drie dagen weer op te halen.
Vervolgens het plaatsje ingelopen, om daar de lokale markt te bekijken.
We kwamen hier Yacine met Loeva tegen die een mand kippen kocht om mee te
nemen naar d'Andringitra waar verder weinig te koop was. Tevens werd er
voldoende etenswaar en weer voldoende water ingekocht voor de komende twee
dagen.
Terug bij het hotel aangekomen was inmiddels het winkeltje geopend, zodat
ik hier wat kaarten kocht, leuk voor de kerst.
Met
alleen noodzakelijke bagage (wat we de komende dagen niet nodig hadden bleef
achter), en de kippen op het dak vertrokken we richting het park d'Andringitra.
Een slechte zandweg die we de komende uren zouden moeten berijden om bij
de gîte, soort herberg met slaapzalen, aan te komen.
In de loop van de middag kwamen we bij onze gîte Soaitambara aan waar
we onze lunch konden klaarmaken.
's
Middags nog even naar de lokale markt gelopen en het naastgelegen dorpje
bekeken. Omdat het hier niet zo toeristisch was werden we hier als blanken
aardig goed bekeken.
De kok had inmiddels na terugkomst de helft van de kippen geslacht voor
het avondmaal, wat we onder de gîte bij weinig licht konden eten.
De kip smaakte me niet zo best en was ook niet helemaal gaar. De rijst met
saus maakte weer wat goed.
Het werd vroeg bedtijd. |
Vrijdag
27 oktober 2006 |
Ik had
me opgegeven voor de 10h wandeling door dit prachtige gebied, zodat er vroeg
opgestaan moest worden. Om 05.30h stond het vertrek gepland. Ik voelde me
niet echt lekker en nog voor het ontbijt hing ik al brakend naast de struiken.
Toch een kaartje gekocht om te mogen starten met de wandeling. In eerste
instantie ging het wel weer aardig, maar naarmate het pad steiler werd en
er meer van mijn lichaam werd gevraagd, kwamen de volgende DNA-afstaande
momenten op. Yacine probeerde me terug te sturen met een gids, maar ik was
vastbesloten om door te gaan. Mijn hoogtemeter gaf aan dat het 200m flink
klimmen zou zijn en daarna wat vlakker zou worden naar een mooi uitkijkpunt.
Na een volgend moeilijk moment had Nynke besloten om terug te keren. Besluit
voor mij werd makkelijker, omdat er nu geen reserve gids overbleef. xWe
gingen dus met zijn tweeën met gids terug naar de gîte.
Na 5 uur lopen kwamen we terug bij de gîte. Na het douchen even op
bed gelegen. 's
Middags met Nynke nog even een stuk gaan lopen langs het pad waarover de
bus hierheen was gereden. Na terugkomst, waren de anderen inmiddels ook
weer aangekomen.
's Avonds wederom weer kip gegeten. Ik hield het maar op rijst met saus.
Vandaag weer vroeg naar bed gegaan, om morgen weer fris te kunnen starten. |
Zaterdag
28 oktober 2006 |
Vanmorgen
na het ontbijt om 06.00h afscheid genomen van Wiebe. Wiebe zou hier achterblijven
en over een paar dagen opgepikt worden door Loeva om mee terug te rijden
naar Tana.
Wederom weer over dezelfde zandweg terug naar Ambalavoa gereden om daar
de bagage, de was en een ontbijt op te halen. Tevens namen we de lunch mee
voor onderweg.
Onderweg
zijn we nog gestopt om een park te bezoeken waar Ringstaartmaki's te vinden
waren. Deze hebben we ook mooi kunnen bekijken. Een aantal had er jongen
bij zich, wat ook leuk om te zien was. Verder ook de 'standaard' bruine
lemuren en kameleons gezien. Een leuke wandeling over en tussen rotspartijen
door.
Wederom weer een mooie route door een prachtig afwisselend landschap, waarbij
we vele zebu-boeren tegenkwamen die met hun vee kilometers liepen om naar
de markt te gaan. Het laatste gedeelte van de rit ging door een mooi zandsteen
landschap van het NP Isalo.
Om
16.30h kwamen we aan in ons Motel Isalo wat gelegen was nabij het plaatsje
Ranohira. Leuk hotel wat bestond uit ruim opgezette huisjes in een weids
kaal landschap. |
Zondag
29 oktober 2006 |
Vanochtend
stond een mooie wandeling gepland door Canyon de Makis. Met de bus reden
we naar de ingang van de canyon om daar al lopend doorheen te gaan. Allereerst
weer een aantal kameleons en later tussen de bomen kwamen we witte lemuren,
Verreaux sifaka, tegen met jongen. Helaas
waren ze hoog in de bomen, maar we hebben ze hoewel ze weinig bewogen toch
nog zien springen. Later nog een aantal slangen om vervolgens de nog niet
door ons eerder geziene Red-fronted Brown Lemuren te zien.
Een stuk de canyon ingelopen om daar flink onderuit te gaan. Ik viel achterover
met mijn rug in een gat, gelukkig hield mijn rugzak de val tegen, waardoor
ik buiten een aantal schaafwonden niets er aan overhield. Wel moest ik even
geholpen worden om overeind te komen.
Terug liepen we met de gids door de rijstvelden waar we weer een aantal
ibissen zagen. De bus bracht ons weer terug naar het hotel, waar een aantal
van de groep achterbleven. In het dorp even wat gedronken om ons op te maken
voor de middagwandeling naar Piscine Naturelle, een natuurlijk zwembad bij
een waterval. Het was een zeer mooie wandeling, mooier dan hedenmorgen,
door een schitterend gebied met mooie uitzichten. Onderweg kwamen we weinig
mensen tegen, maar bij het 'zwembad' was het toch wat drukker. Even
de zwembroek aangetrokken om een duik te maken in het water. Het water was
verfrissend en vanaf de waterval kwam een lekkere door de zon opgewarmde
waterstraal.
Na hier enige tijd te hebben vertoefd zijn we rond 15.30h weer vertrokken
richting de bus, die ons vervolgens weer terug naar het hotel bracht. Tijdens
deze terugtocht vele soorten vogels kunnen bekijken.
's Avonds zijn we met bijna de gehele groep in het dorp gaan eten. De drank
duurde wel wat lang voordat het bij iedereen op tafel stond. |
Maandag
30 oktober 2006 |
Deze
ochtend zouden we ons zuidelijkste en meest westelijkste punt op Madagaskar
bereiken. Ik ging maar even aan de Imodium, want het was vanochtend vroeg
niet helemaal goed gegaan. We zouden via Tuléar naar Ifaty rijden.
Het klinkt afgezaagd, maar het was wederom weer een mooie route door een
kaal en droog landschap. Hier
was de 'plastic-valley' gelegen. In tegenstelling tot het midden van Madagaskar
waaiden hier overal het plastic van de vuilstortplaatsen door het landschap.
Jammer dat men hier weinig aan doet, want het is erg zonde allemaal.
Het stadje Tuléar was erg toeristisch, iets wat we de laatste tijd
nergens zo gezien hadden. Tuléar beschikte ook over een nationale
luchthaven die in verbinding stond met Tana. Veel terrasjes met een ander
soort publiek. Publiek wat meer geïnteresseerd was in een zonnige strandvakantie
dan in het mooie landschap met de lokale bevolking. Hier ook mijn eerste
T-shirt gekocht. Gelukkig vertrokken we na de lunch snel om via een zandpad
naar Ifaty te rijden.
Hier hadden we een hotel, wederom weer grote huisjes, aan het strand. Het
huisje had de beschikking over een grote slaapkamer en een apart los bed
welke was opgesteld in de keuken. De middag lekker doorgebracht aan het
strand.
's Avonds in het restaurant van het hotel gegeten, wat was het hier "duur"! |
Dinsdag
31 oktober 2006 |
Na lekker
uitgeslapen en van een ontbijtje genoten te hebben lekker aan het strand
gerelaxt. Vervolgens even langs het strand gelopen om even te kijken naar
de mooie schelpen en visjes die langs de waterrand lagen en zwommen. Vervolgens
even wat gelezen in de Quest die ik had meegenomen vanaf Schiphol en waar
ik tot op heden nog geen tijd voor had gevonden. Daarna nog even gezwommen
in het lekkere warme water om vervolgens op het strand weer op te drogen.
Vele dames
kwamen langs om hun koopwaar te slijten. Van mooie houtsnijwerkjes tot kettingen
en van doeken tot zelfs massages. Na een geweldig optreden van deze straatverkopers,
wat toch zeker wel een half uur heeft geduurd, twee mooie bedrukte doeken
gekocht voor nog geen €3,-. Leuk voor van de zomer op de tuintafel!
Met Sander & Nynke, Adrie en Yacine even gaan lunchen iets verderop
het strand bij Freddies.
In de middag zijn we naar Spiny Forest om daar verschillende soorten Boabab-bomen
en andere bomen en planten te bekijken. Ook zagen we hier nog landschildpadden,
welke wel in gevangenschap leefden, en vele soorten vogels. Het park was
in tegenstelling tot eerder gehoorde berichten, zeker de moeite waard.
Bij terugkomst bij het hotel nog even een biertje gedronken met Dora &
Cees en Adrie. Na een paar dagen geheel onthouder te zijn geweest vanwege
de 'maag en darm flora', smaakte hij weer prima.
's
Avonds een lekker visje gegeten bij Mora Mora verder op het strand. Tijdens
de terugweg met de zaklamp langs de vloedlijn geschenen, waarbij je vele
krabben zag wegsprinten. |
Woensdag
01 november 2006 |
Het
zuidelijke gedeelte van Madagaskar zat er op. Vandaag zouden we met het
vliegtuig terugvliegen naar Antananarivo. Om 05.25h opgestaan om snel te
ontbijten, want om 06.00h stond het vertrek gepland. Nynke nam het woord
om Loeva en Tina te bedanken voor hun veilige chauffeuren en opladen en
schoonhouden van de bus. Ze kregen beide een dikke envelop, maar moesten
ons nog wel even naar de luchthaven in Tuléar brengen.
Dezelfde
weg terug als heen, via het zandpad, kwamen we aan bij het kleine vliegveld.
Hier namen we definitief afscheid. Loeva en Tina zouden terugrijden naar
Tana en daar onze souvenirs in het hotel achterlaten, die we dan hopelijk
de laatste dag weer mee naar huis konden nemen. Zo hoefden we in het noorden
niet met onze souvenirs op stap.
Omdat ik een 'laatboeker' was, evenals Yacine, Marie en Greet, mochten wij
met zijn vieren in de business class zitten. Wij kregen ruime stoelen en
in tegenstelling tot 'het gewone volk' wel een sandwich te eten. Om 10.00h
zouden we vertrekken met onderweg nog een tussenlanding. De tussenstop hebben
we gemist, zodat we na ruim een uurtje vliegen aankwamen in de hoofdstad.
Hier werden we opgehaald door een chauffeur van ons hotel ICT, zodat we
om 12.00h aankwamen en nog lekker konden lunchen. We hadden ditmaal een
andere kamer dan de eerste nachten. Vandaag lekker gerelaxt en weinig gedaan. |
Donderdag
02 november 2006 |
Vandaag
wederom weer een vliegdag. Dit keer naar Diego Suarez, ook wel Antsiranana
genoemd. Om 06.00h vertrokken we uit het hotel om de vlucht van 09.00h te
halen. Alles verliep soepel, totdat we in het toestel zaten. Mijn naam werd
samen met die van Marie omgeroepen. Tegen Yacine zei ik maar dat we business
class hadden gevraagd, en warempel, we werden nog in de business class gezet.
Twee uur hebben we staan wachten, eerst omdat de president voor ons moest
vertrekken, en later vanwege mankementen.
Toch nog vertrokken met dit toestel, zodat we vrij laat aankwamen op de
kleine luchthaven van Diego. Door klein busje met aanhanger zijn we naar
ons hotel Le Colbert gebracht. Het was een kleinere kamer, maar de douche
was zoals later bleek, goed.
's Middags na de lunch bij het Italiaanse restaurant Rosticceria even een
rondje door het plaatsje gelopen. Lekker nog op een terrasjes gezeten bij
Le Melle Villa, met
een mooi uitzicht over de baai waaraan Diego was gelegen.
Na twee uurtjes de stad weer ingegaan om daar nog wat souvenirs te kopen.
Na wat gedronken te hebben op een terrasje tegenover het hotel even gaan
douchen om daarna de planning voor de komende dagen door te nemen met Yacine.
Met Dora & Cees en Adrie gaan eten bij Balafomanga. Een lekker restaurant
waar je heerlijk zebu en als toetje ijs kon nemen. |
Vrijdag
03 november 2006 |
Vandaag
een extra dag in Diego vergeleken met de oorspronkelijk 26-daagse reis.
Op deze extra dag stond een wandeling langs Baie des Sakalava, Baie des
Dunes en Mer d'Emeraude welke gelegen waren ten oosten van Diego. Met onze
twee busjes, die de rest van de reis hier in het noorden bij ons zouden
blijven, werden we naar Baie des Sakalava gebracht. Via
smalle zandweggetjes, waar we overigens nog een keer vast kwamen te zitten,
werden we afgezet bij het strand van deze eerste baai. Wij werden iets later
afgezet, want onze chauffeur wist de weg niet, en was de eerste auto kwijtgeraakt.
Op het eerste hagelwitte strand waren diverse oude vissersbootje onder het
zand bedekt. Later werd het strand verruild voor een prachtig scherp gevormd
gesteente. Het waaide nogal, dus de zee werd aardig tegen deze rotsen omhoog
geblazen.
Aan het einde van de wandeling kwamen we bij een klein privé eettentje
aan. Hier kregen we heel veel vis voorgeschoteld met rijst. Aan de ene vis
zat meer vlees dan aan de ander. Het smaakte goed. Na het eten konden we
nog een uur zwemmen in de zee. Het water was wat kouder, maar wanneer je
er eenmaal in lag, ging het best.
Met de busjes werden we terug naar ons hotel gebracht, wederom via een slechte
weg waarop meer geen, dan wel asfalt lag. Je kan in zo'n geval beter helemaal
geen asfalt hebben.
In het dorp nog wat gedronken tegenover het hotel op ons inmiddels vaste
terras.
's Avonds zijn we nadat diverse restaurants niet meer bestonden, maar nog
wel in de laatste Lonely Planet, zijn we aanbeland in het Rock Café.
Hier op het terras lekker gegeten, maar omdat de bananen op waren helaas
geen dessert.
Bij terugkomst op ons vaste terras plaats genomen om nog een afzakkertje
te nemen en naar het lokale langslopende 'volk' te kijken. |
Zaterdag
04 november 2006 |
Vandaag
zouden we ons intrede nemen in het klooster in Joffreville bij Parc National
de Montangne d'Ambre. Hier brachten we onze tassen naar de kamers om vervolgens
snel door te gaan voor een wandeling in het park. Helaas regende het een
beetje, niet al te hard en tijdens het lopen werd het al snel droog. Door
de regen waren er veel bloedzuigers die op je benen en door je sokken heen
zich vastzogen. Verder kwamen we nog een aantal lemuren tegen die hoog in
de bomen langs sprongen. Ook veel bloemen en grote bomen met mooie stammen
gezien.
Na de lunch, waar we brookesia minima (de kleinste kameleon ter wereld)
op tafel zagen en een Northern Ring-tailed Mongoose uit de vuilnisbak zagen
eten, gingen we verdeeld in twee groepen de natuur in. Ik koos voor de langere
wandeling, zodat we snel van start moesten gaan om nog voor het donker bij
het busje aan te komen. Een mooie wandeling, door het mooie regenwoud met
drie uitkijkpunten over verschillende watervallen.
Met het busje werden we weer terug naar het klooster gebracht om daar te
douchen en te eten. Bij het klooster was er ook een winkeltje, waar ik nog
een houten broodschaal en een fles Litchi Likeur heb gekocht.
De
nonnen hadden gezorgd voor voldoende bier en lekker (veel te veel) eten.
Moeder overste was groot, blank en liep op gigantische gympies waarmee ze
over water kon lopen, of vergis ik me nu? Daarnaast waren een aantal donker
gekleurde nonnen die kookten en de kamers deden. Één van die
nonnen had zoveel lol in het contact met de toeristen, dat ze continu met
een grote grijns rondliep. |
Zondag
05 november 2006 |
Deze
zondag kon er wanneer er belangstelling was naar de mis worden gegaan. Een
aantal van de groep is gaan kijken. Omdat de sleutel van het busje gestolen
was konden we nog niet vertrekken. De reserve sleutel moest worden gebracht
vanuit Diego. Met uiteindelijk drie kwartier vertraging vertrokken we naar
Réserve spéciale de l'Ankàrana.
De eerste stop was bij het heilige meer Lac Antanavo om daar krokodillen
te bekijken. De lokale bevolking gelooft dat deze gereïncarneerde voorouders
zijn die gunstig gestemd moeten worden door middel van het brengen van offers.
Omdat niemand zich vrijwillig aanbood hadden wij in het dorp wat vlees gekocht
om te offeren.
Door te klappen, kwamen de krokodillen de kant opgeschoven. Door af en toe
te offeren, kwamen ze toch wel dichtbij. Goed opletten dus, want wanneer
ze aan zouden vallen, moesten we snel wegsprinten.
Ons kamp bestond uit leuke hutjes zonder sanitair en met een uitzicht over
de bosbranden
die nu wel heel dichtbij kwamen. We hadden dit keer een geschakeld hutje
die we deelden met Constanze en Corine. Na het eten vertrokken we voor een
korte wandeling naar Petits Tsingy en Grotte des Chauves-Souris. Een mooie
wandeling waarbij we vele vogels, lemuren en een prachtig landschap tegenkwamen.
Het was even klimmen langs de scherpe rotsen en de vele stekende vliegen
moest je constant van je afslaan. Boven op de 'kleine' Tsingy hadden we
een prachtig uitzicht over dit puntige karst (leem)rotsen gebied. In de
verte zagen we de andere helft van de groep lopen, die de verkeerde route
volgden. We kwamen ze tijdens het afdalen tegen, zodat ze met ons mee, en
voor hen zelf terug konden lopen richting de vleermuizengrot. Het werd al
een beetje schemerig tijdens de afdaling naar de grot, zodat het goed was
dat ik een goede zaklamp mee had genomen.
Onze eigen
kok had inmiddels het eten klaargemaakt, zodat we bij terugkomst in het
kamp snel konden aanschuiven. |
Maandag
06 november 2006 |
Ondanks
het iets mindere comfort toch redelijk goed geslapen. De buren stonden vroeg
op zodat we redelijk vroeg wakker waren. Na vluchtig gebadderd te hebben
met een teil bij het toilet even een stevig ontbijt genomen voor de stevige
wandeling die op het programma stond. Om 07.15h vertrokken we naar Grands
Tsingy. Het eerste gedeelte vanaf de ingang was gelijk aan de wandeling
van gisteren. Via een mooi pad dat later ook door een rivierbedding ging
kwamen we uit bij een groot gat. Tijdens het regenseizoen komen hier drie
rivieren samen die dan in dit gat ondergronds verder gaat naar de zee.
Onderweg weer vele vogels en lemuren gezien, waaronder ook de zeer kleine
Northern Sportive Lemuren (lepilemuren) die in een holletje van een boom
bivakkeerden.
Wederom weer een schitterend uitzicht over het puntige karst rotsen gebied.
Na hier even een tijdje te hebben gezeten om te genieten, zijn we via een
andere weg weer teruggedaan. Het was aardig warm, dus moest er voldoende
water worden gedronken. Gelukkig hadden we weer de beschikking over dragers,
die de vele liters op hun hoofd vervoerden. Terwijl wij allen op goede wandel/bergschoenen
liepen, liepen zij op slippers.
Om
11.00h waren weer terug bij onze hutten. Na de lunch konden we nog een excursie
doen naar de saffiermijnen. In het dorpje konden de kleine edelstenen nog
bekeken worden in een krakkemikkig hutje langs de weg. Na een korte wandeling
kwamen we bij een rivier, waar alles wat nodig was voor het levensonderhoud
in werd gedaan. Zo werd er ook het zand gezeefd wat uit de mijnen werd aangevoerd.
De mijnen waren zo'n 40m diep en zeer primitief. Zuurstof werd de mijn in
gepompt met een handpomp en door een plastik-zak-achtige slang werd het
naar beneden gepompt.
Na de wandeling zijn we weer teruggereden naar de hutten om ons op te maken
voor het avondeten. Eerst nog even gedoucht, nou ja voor wat er voor doorging.
Het friste enigszins wat op. |
Dinsdag
07 november 2006 |
Bijtijds
vertrokken voor een lange rit door diverse fruitteelt gebieden naar de boot
die ons zou ophalen in Antsahampano. Ik zat wederom weer in het achterste
busje van Moeslim, de chauffeur. Het was een zeer slechte weg en onderweg
kregen we nog een lekke rechter voorband. Na
zo'n tien minuten was de band verwisseld en konden we doorrijden. De anderen
stonden verderop te wachten en vroegen zich inmiddels af waar we bleven.
We waren hier aangekomen in een ananasplantage waar ook jackfruit, cacao
en vanille werd verbouwd. We zagen nog net een grote slang wegglijden.
Bij het haventje hebben we wat gedronken en gegeten. We
zagen hier de vissersbootjes binnenkomen die een aantal grote tonijnen bij
zich hadden.
We namen afscheid van de gidsen en de chauffeurs en stapten op de boot naar
Nosy Be. We hadden een privé catamaran, met twee buitenboordmotoren
elk op één van de drijvers. Hoewel de snelheid niet al te
hoog was, was het toch een lekker tochtje.
In de haven van Hell-Ville meerden we aan om daar met een geaircondissionneerde
bus met aanhanger via de bank naar ons hotel in Ambatoloaka te rijden.
Hoewel
het plaatsje alleen via een zandweg te bereiken was, was het echt een plaats
voor de toerist. Vele souvenirwinkeltjes en veel restaurantjes en hotelletjes.
Ons hotel Les Boucaniers lag iets vanaf het strand tegen de heuvel op. Een
mooi hotel, jammer dat je weinig uitzicht had en dat het hier erg benauwd
was omdat hier geen lekker windje waaide.
Na een duur klein biertje, het hotel had geen 650ml, ons standaard formaat,
zijn we naar het strand en dorpje gelopen. Daar wat rondgelopen en gekeken
of hier voor de volgende ochtend een ontbijt te scoren was. Tevens nog lekker
op een terrasje gezeten om bij te komen van de reis.
Terug in het hotel gaf Yacine nog even een overzicht van wat we de komende
dagen hier konden doen.
's Avonds lekker vis gaan eten in het dorp. Om daarna de dag af te sluiten
op het terras van safari resto. |
Woensdag
08 november 2006 |
Voor
vandaag had ik me opgegeven om te gaan snorkelen bij Nosy Tanikely. Na het
ontbijt in het dorp, vertrokken we om 08.00h met 3 taxi's naar de haven
van Hell-Ville om daar op een snelle bood te stappen dat ons naar het eiland
bracht. De excursie was inclusief duikbrillen, maar zonder flippers, zodat
we eerst even in het dorp flippers zijn gaan halen. Voor de kosten hoefde
je het niet te laten want het was zo'n 3000 Ariary (iets meer dan een €urie),
We waren niet de enige, maar in het water had je totaal geen hinder van
de menigte. Rondom een klein schiereilandje wat bij vloed een eilandje was
geworden gezwommen, waar vele mooie vissen en mooi koraal aanwezig waren.
Na een uurtje gezwommen te hebben maar weer omgekeerd om terug naar het
strand te gaan, totdat ik opeens een zeeschildpad zag zwemmen. Ik had het
totaal niet verwacht, dus dat maakte het extra leuk. Na hem een tijdje gevolgd
te hebben werd de waterhoeveelheid boven het koraal zo weinig dat ik mijn
achtervolging heb moeten staken.
Terug op het strand natuurlijk het een en ander verteld. Yacine had er ook
één gezien, wat dichter bij het strand, de rest tot dan toe
nog niet. Vervolgens weer een keer gesnorkeld, deze keer maar met een T-shirt
aan, want ik begon mijn rug al te voelen wat geen goed teken was. Wederom
weer naar dezelfde plek gezwommen, in de hoop daar weer een schildpad te
vinden, maar helaas bleef het deze keer alleen bij mooi koraal en mooie
vissen.
Bij terugkomst bleek dat anderen nu ook schildpadden hadden gezien. Na het
eten, wat bestond uit kreeft, vis en zebu ben ik niet meer gaan snorkelen.
Ook mijn achterkant van mijn benen begon al aardig zeer te doen.
Om omstreeks 16.00h vertrokken we met de catamaran naar Hell-Ville. Wederom
met taxi's terug naar het hotel, om daar lekker te badderen in de after-sun.
Vanavond gegeten aan het andere uiterste van het dorp bij Karibo. Jeni was
jarig en dat gingen we vieren. Omdat ik gigantisch veel pijn kreeg ben ik
eerder naar het hotel teruggekeerd. Het was erg benauwd en we hadden geen
airco. Gelukkig stond er wel een ventilator die ik maar op mijn bed richtte. |
Donderdag
09 november 2006 |
Na een
slecht nacht, ik kon geen goede slaaphouding vinden, heb ik mijn afspraak
om mee te gaan naar Réserve Naturelle Intégrale de Lokobe
kunnen afzeggen. Voor mij in de plaats ging Greet nu mee, die inmiddels
zich wat beter begon te voelen. Vandaag zou het een dagje relaxen worden.
Na het ontbijt, waarbij mij een massage werd aangeboden die ik wijzend naar
mijn rug afwees, even door het dorpje gelopen om toch ook nog wat te kijken
naar souvenirs. Daarna lekker bij een restaurantje gezeten aan het strand
op een overdekt terras. Een lekker windje en het was uit de zon.
Tussen
de middag een lekkere hamburger gegeten met patat en mayonaise bij Chez
Angeline. Hij smaakte heerlijk.
Na een middagje slenteren nog even naar het uitkijkpunt over het vulkaanmeer
gelopen. Het terrein had bewaking, zodat een bewaker met mij mee moest lopen.
Het uitzicht viel tegen, het kratermeer kreeg je niet op de foto vanwege
de bebossing eromheen.
Wederom maar weer in onze stamkroeg gaan zitten om een verkoelend biertje
te drinken. Dora en Cees kwamen terug van hun dag in het nationale park
en kwamen bij ons een biertje drinken.
's Avonds met Cees & Dora gaan eten in een restaurant dat hun gids
had aanbevolen. De gids had gelijk, het eten smaakte goed, alleen een optreden
van een lokale niet helmaal zuivere muzikant bracht wat roet in het eten. |
Vrijdag
10 november 2006 |
Deze
laatste ochtend in Madagaskar hadden we vrij te besteden. Het geld even
tellen en inschatten wat we nog nodig dachten te hebben voor de lunch en
het diner vanavond in Tana. Wat zeep, T-shirts en een kameleon van hout
gekocht.
Om 14.00h vertrokken we uit het hotel. Het was een klein vliegveld waar
we naar toe werden gebracht. Na het inchecken nog even een colaatje gedronken
op het dakterras. De vlucht naar Tana verliep zonder problemen. In Tana,
waar het alweer 10 graden kouder was (24 graden), werd ons verteld dat de
vlucht van komende nacht naar Parijs was geannuleerd. Hier stonden we dan;
wat nu. Er was niemand van air France aanwezig en aan de telefoon werd ook
niemand bereikt. Air Madagaskar bemiddelde, maar kon verder ook geen toezeggingen
doen. Uiteindelijk werden we in hotel Tana Plaza geboekt. We zouden eerst
met Loeva en Tina die ons van de luchthaven ophaalden naar het IC Hotel
worden gebracht. Hier hadden we ons diner besteld en nu weer afbesteld,
omdat we nu in Plaza te eten zouden krijgen van Air France. Na het ophalen
van onze souvenirs werden we naar de hoofdstad gebracht, wat nog een aardig
stukje rijden was.
Helaas het hotel was tegen eerdere toezeggingen vol. We konden er niet meer
bij. Yacine heeft voor ons toen uiteindelijk een ander hotelletje om de
hoek weten te bemachtigen. We werden niet verspreid en ik kreeg zowaar een
kamer alleen. Nou alleen, met wat kakkerlakken moest ik hem delen.
Het hotel bleek alleen maar orgaanvlees te serveren en had nog een aantal
kippen te verdelen. Omdat bijna niemand aan de organen wilde en niemand
aan de zebu-tong wilde, kwam er uiteindelijk toch nog tonijn boven water. |
Zaterdag
11 november 2006 |
Na het
ontbijt kwam Loeva ons weer ophalen. Hij had alweer een aardig stuk gereden
hierheen in de ochtendspits en moest nu weer helemaal terug naar de luchthaven.
We moesten 4 uur van tevoren aanwezig zijn en de vlucht stond gepland om
13.00h. Omdat we inmiddels wisten dat we in Parijs een nachtje zouden overblijven
hadden we er voor gekozen om onze bagage niet door te labelen naar Amsterdam,
maar tot Parijs. Hier zouden we dan de nacht onze bagage bij ons hebben.
Helaas liep het scenario iets anders. Om 13.00h bleek dat het te warm was
om op te stijgen met deze korte startbaan en de berekende bagage. Al de
bagage werd weer uit het vliegtuig gehaald en een aantal mensen mochten
niet mee. We zouden een tussenlanding maken in Tunis om daar bij te tanken.
Onze bagage zou later volgen. Na een paar uur vertraging vertrokken we eindelijk
naar Tunis, waar we 1,5h moesten tanken en vervolgens naar Parijs, waar
we om 01.30h aankwamen. Omdat het erg druk was bij de balie van Air France
kwamen we pas om 03.00h aan in het Ibis hotel, waar we met de shuttlebus
heen werden gebracht. |
Zondag
12 november 2006 |
Vanochtend
vroeg opgestaan na een zeer korte en zeer slechte nacht. Om 07.00h moesten
we inchecken en om 08.00h zouden we vertrekken. Wat we niet wisten is dat
er verscherpte regels waren en dat er praktisch geen vloeistoffen in de
handbagage aanwezig mochten zijn. Daar ging het water en de likeur van de
nonnen. Omdat Adrie ook wijn had hebben we zijn handbagage als hoofdbagage
ingeklaard, we hadden verder toch geen bagage bij ons.
Na een korte vlucht veilig op Schiphol aangekomen. Hier bij de KLM-balie
de vermiste bagage opgegeven. Vervolgens afscheid genomen van iedereen om
alleen met handbagage d trein naar huis in te stappen. Het verliep soepeltjes
en om 10.00h was ik met een dag vertraging thuis. |
Jeroen
van Ammers, 2006 |
|