Februari kende ongekende zonnige lenteachtige dagen met temperaturen van tegen de twintig graden. Nu begin maart somber weer met veel regen en wind. Goed moment om een zonniger oord op te zoeken.

Samen met Hans en Elly gaan we voor 13 dagen naar het Canarische eiland Lanzarote. We hebben een vlucht in de namiddag die ook nog een vertraging van een uur kent, wat maakt dat we om 21.00 uur plaatselijke tijd landen op de luchthaven van Arrecife. Met de bus komen we rond 23.00 uur aan bij onze prachtige accommedatie Time To Smile Guinate Club, in Puerto del Carmen.

Bij een supermarkt die nog open is tot middernacht scoren we snel wat flessen wijn en de eerste benodigdheden voor het ontbijt morgenochtend. Nog even wat borrelen samen en om 1.30 uur zoeken we dan toch het bed op.

Een zonnige, maar zeer winderige start, windkracht 6. Na het ontbijt eerst maar uitgebreid boodschappen gedaan bij de Lidl. Bagage verder uitpakken en ons rustig installeren. We doen een poging te relaxen aan het zwembad in een hoekje in de zon ,zoveel mogelijk uit de wind. Na een paar uurtjes geven we dit toch maar op. Zeker wanneer de zon wegvalt wordt het toch echt te fris.

We wandelen naar beneden richting de kust en komen op de boulevard van Puerto del Carmen. Hier wandelen we een tijdje langs restaurants, winkeltjes en belanden aan het strand op een plekje met een mooi uitzicht in het zonnetje. We bestellen een litertje Sangria en hier meer in de luwte is het goed toeven.

We lopen hierna verder richting de oude haven die wat meer charme heeft dan de boulevard. Hier vinden vanavond laat ook de eerste Carnavals activiteiten plaats van dit weekend. Op een hoger gelegen gedeelte in de haven zoeken we een restaurant om wat te eten. We belanden bij Dolce Vita. Heerlijk gegeten en richting ons appartement de klim met de vele trappen gelopen om in het hoger gelegen gedeelte van het dorp te komen maar dit is goed te doen.

Na het ontbijt wordt onze huurauto,een Opel Astra, afgeleverd voor de komende tien dagen. We gaan op pad naar het midden van het eiland voor een wandeling, bij de Caldera de los Cuervos. Deze behoort met zijn wijd opengesperde krater tot de meest fantastische vulkaan van Lanzarote. De krater die in het oosten van de vuurbergen ligt ontstond tijdens de zesjarige uitbarstingsfase die duurde van 1730 tot 1736. Tijdens deze mooie rondwandeling om de vulkaan kunnen we bij een opening in de kraterwand makkelijk naar de kraterbodem lopen. Ook vandaag worden we veer vergezeld door een pittige windkracht 6.

Terug bij het appartement genieten we weer een paar uurtjes in het zonnetje om aan het eind van de middag weer richting boulevard te gaan. In afwachting van de jaarlijkse carnavalsoptocht belanden we weer even op ons terrasje aan zee, Beach Terrace Fariones en ja we bestellen opnieuw sangria.

De optocht is een zeer mooie muzikale en kleurrijke stoet. We eten heerlijk na dit alles bij een Chinees restaurant aan de boulevard.

Een heerlijk dagje! De wind is gaan liggen en met een zonnetje en een temperatuur van zo'n 25 graden is het super.
Na het ontbijt rijden we naar het vissersplaatsje El Golfo met de resten van de gelijknamige vulkaankrater El Golfo. Deze reusachtige krater is ontstaan in de ijstijd door een onderzeese vulkaanuitbarsting , in de combinatie van gloeiend hete lava en koud zeewater. De krater wordt voortdurend omspoeld door de Atlantische Oceaan waardoor de wand in de loop der eeuwen is weggesleten.

We vervolgen onze rit zuidwaarts richting Los Hervideros. Hier zien we hoe de branding zich door de bizar gevormde openingen en holtes in de hier tot stilstand gekomen lavastroom perst. Verder zuidwaarts maken we nog een korte fotostop bij Salinas de Janubio. Inmiddels een industrieel monument maar vroeger een zoutwinningen gebied. Van boven af geeft het nog steeds een mooi kleurrijk schouwspel.

Nog even wat inkopen bij de Lidl , lunchen en de laatste paar uurtjes van de middag nog weer even lekker in het zonnetje, met een kannetje sangria erbij en we genieten van onze vakantie!

Terug op het dorpspleintje drinken we nog wat op een terrasje en gaan hierna weer richting ons appartement om na de lunch weer onze plekjes in te nemen aan het zwembad en te genieten van het heerlijke zonnige weer. In de avond gaan we weer richting oude haven en ondanks de half uur wachttijd eten we heerlijk bij een Italiaans restaurant, La Casa del Parmigiano.

Jardin de Cactus en het plaatsje Teguise staan voor vandaag op het programma. Als we richting het noorden rijden wordt het steeds bewolkter, wat ons doet besluiten eerst naar Teguise te gaan in het binnenland waar het zonnig is.

Teguise is het oudste stadje van Lanzerote en de hoofdstad van de conquistadores en gesticht in de 15e eeuw. Door de week is het er heerlijk rustig, grotendeels autovrij en kunnen we in alle rust genieten van schitterende witte  koloniale gebouwen en huisjes in kleine straatjes. In een beschut hoekje op het Plaza de la Constitucion drinken we nog wat fris en rijden vervolgens opnieuw naar het noorden.

Onderweg maken we nog een korte fotostop bij  mooi vulkanische formaties langs de weg. Inmiddels is het ook bij Jardin de Cactus zonnig. Goede keuze geweest dus vanochtend.

Ingebed in een halfnatuurlijke kuil van een voormalige steengroeve vinden we bij Jardin de Cactus 7000 cactussen, meer dan 1400 soorten in alle vormen en maten, omringd door bizarre vulkaansteenzuilen die bij de afgraving van het gesteente zijn blijven staan. Een windmolen erbij complementeert het surreële landschap. Ook al heb je geen zwak voor cactussen, deze cactustuin vind denk ik iedereen prachtig. De Jardin de Cactus is een van de laatste werken van Manrique en was ook een van zijn dierbaarste.

De rest van de dag laat zich raden, Lidl , lekker lezen, wat zonnen, een glaasje, kortom genieten! In de avond prima gegeten bij Grill Fariones.

Het blijft geweldig weer, zonnig en zo'n 25 graden. We gaan op pad naar de wijnvelden van Lanzarote in de omgeving van La Geria. Met de hand hebben hier boeren duizenden trechtervormige gaten in de vulkanische aarde uit gegraven waarin ze wijnstokken hebben geplant. Daarna hebben ze er in een halve cirkel muurtjes omheen gebouwd, die bescherming tegen de wind bieden. We gaan naar La Asomada waar we een mooi uitzicht hebben over de wijngaarden tot aan de kraterrand van de Montana de Tinasoria.

We vervolgen onze weg richting Playa Blanca waar we parkeren in de buitenwijk Montana Baja. Van hieruit gaan we te voet verder voor de beklimming van de vulkaan Montana Roja. Het eerste stuk is een pittige klim waarbinnen we in korte tijd 200 meter stijgen. Boven aangekomen kijken we in de enorme krater schotel. Wij maken een ronde over de kraterrand van waar we uitzicht hebben over Playa Blanca maar ook het tegenover gelegen eiland Fuerteventura. Elly en Hans lopen naar beneden over de kraterbodem. Ook zij laten net als velen anderen hun visitekaartje achter in de vorm van een met stenen gelegd hart, waar anderen veelal hun initialen in stenen achter laten.

We drinken ondanks het nog wat vroege uur een heerlijk glas sangria aan de boulevard in Playa Blanca en gaan daarna weer richting ons appartement. Na deze actieve ochtend is het weer heerlijk uitrusten met wat leesvoer aan het zwembad. In de avond wandelen we weer naar de oude haven en eten heerlijk bij El Ancla.

Een rustdagje voor zowel ons als de auto. Het weer blijft geweldig, dus we vermaken ons prima bij ons appartementje in het zonnetje. In de avond een prima visrestaurant in de haven gevonden. lonja del Fondeadero. Interieur en geur (vislucht) niet alles, maar de vis was prima!

Op naar het noorden, naar Jameos del Agua, het eerste door Cesar Manrique op het eiland geschapen attractie. Een gedeeltelijk ingestorte vulkaantunnel werd in een grote fantasiegrot veranderd. Wanneer we afdalen, komen we in een koele zwakke, verlichte cafetariaruimte vol tropische planten. In de aangrenzende tunnel bevindt zich een kristalhelder meer, bewoond door honderden nietige witte kreeftjes, die eruit zien als spinnen. Ze zijn blind en leefden vroeger tot 2 km diep in de oceaan. Vanuit de schemerige tunnel komen we in een Zuidzeedecor: lichtblauw water met een bijna verblindend wit strand (witgeschilderde rots) , fraai gevormde grijze en zwarte vulkaansteenblokken en een grote palm die zich bevallig over het water buigt. Prachtige omgeving.

Hierna rijden we verder door naar het noorden naar Mirador del Rio. Een prachtig uitzichtpunt met een  kilometers weids panorama en met in de diepte het eilandje La Graciosa.

We rijden via de kust en het binnenland terug naar onze accommedatie. In de avond eten we weer eens bij Dolce Vita, ons eerste adres van de vakantie.

De laatste dag dat we de auto hebben. Park National de Timanfaya is ons reisdoel voor vandaag. Bij de toegang van het park staat El Diablo, een door Cesar Manrique als logo voor de Vuurbergen ontworpen duivelsbeeld. Het park mogen we niet zelf met de auto doorkruisen. Enerzijds om de kwetsbare natuur te beschermen maar ook omdat het terrein niet zonder gevaren is. Het kan altijd gebeuren dat het dunne dak van een onderaardse lavatunnel onder je voeten bezwijkt. Met de bus doen we de Ruta de los Vulcanos langs fotogenieke formaties als een koepelvormige steile lava ophoping, weduwenkap genoemd, een ingestorte krater, en een lavakanaal. Het is een prachtig maanlandschap van circa dertig vulkaankraters, gestolde lava en asvelden. Bij het restaurant het restaurant El Diablo bij de parkeerplaats is een reusachtige grill geïnstalleerd die wordt verwarmd met de hitte van de onderaardse vulkaan. Nog geen 6 meter onder de vulkaan  heersen  temperaturen van 400°C. Het restaurant is dan ook gebouwd uit volledig hitte bestendige materialen.

We ontvluchten de drukte en bij ons tentje aan het strand, Beach Terrace Fariones, drinken we heerlijk in het zonnetje sangria, met afsluitend in de avond weer een lekkere maaltijd bij Orientel World.

Al weer ons laatste dagje van de vakantie en nog steeds is het geweldig mooi weer. De wandelschoenen weer aan, en we lopen kilometers lang, langs de zeer langgerekte boulevard van Playa del Carmen tot aan het vliegveld waar we enige tijd de binnenkomende vliegtuigen spotten die op deze plek zeer laag over komen.

Op de terugweg een terrasje en een ijsje en eenmaal bij het appartement genieten we nog een keer een aantal uurtjes van het heerlijke zonnetje. Douchen, koffers pakken en in de haven gaan we dan uiteindelijk toch een keertje eten bij de man die ons al dagen probeerde binnen te krijgen in restaurant Lonja del Fondeadero.

Al eerder deze week hebben we een kleine aanpassing gekregen in het vluchtschema, we vliegen een half uurtje later. Om half acht worden we opgehaald met de bus voor het vertrek naar de luchthaven. Eenmaal daar blijkt de incheckbalie nog niet open. We waren een half uur te vroeg. Vliegtijd gewijzigd maar niet de busregeling aangepast!!  We vertrekken op tijd en na een rustige vlucht landen we om half vier in de middag op Schiphol. Na de bagage afhandeling en het ophalen van de auto rijden we richting het zuiden al vrij snel de files in, wat ons uiteindelijk doet besluiten om maar van de snelweg af te gaan bij Leerdam en we belanden dan bij De Knijp om een hapje te eten.
Een mooie afsluiter van een  mooie gezellige vakantie met ons viertjes op een verrassend mooi Lanzarote.