Na twee geweldige zomermaanden in Nederland gaan we voor een korte verlenging van twee weekjes op naar Kefalonia en Ithaki in Griekenland. Rond middernacht vertrekken we met de auto richting Schiphol voor onze vroege vlucht van 4.30 uur. Na een parkeerplekje gevonden te hebben op lang parkeren loop ik in het donker richting bus en maak bij een opstaande rand een geweldige smak op het asfalt. Hand en knie kapot, lekkere start dus! Maar positief blijven, niets gebroken dus we kunnen gewoon verder. Na een rustige vlucht met een korte tussenlanding op Volos zijn we dus al lekker vroeg in de ochtend op de luchthaven van Kefalonia.
Na eerst de passagiers voor de oversteek naar Ithaki in de haven van Sami afgezet te hebben is de volgende stop ons appartement, ook in Sami, “Huize Vangelis”. Een mooi kleinschalig complex met zwembad, zo’n kleine anderhalve kilometer buiten het centrum. De eigenaar Evangelos Stanitsas staat ons al op te wachten. Een vriendelijk ogende Griek met een grote bos krullen. Hij spreekt echter geen woord Engels, dus een verder communicatie is nauwelijks mogelijk.
Na een half uurtje wordt ook onze auto geleverd, een witte Hyundai i10. Kort wat uitpakken en eerst maar wat boodschappen doen. De middag brengen we al lezend, soms ook wat slapend door aan ons zwembadje. Heerlijk, bijna een privé plekje met zo weinig gasten.
In de avond lopen we in een kleine 20 minuutjes naar de kust en boulevard van Sami. Wat eten en drinken en aansluitend op tijd naar bed. Het was toch een nachtje minder!

Heerlijk geslapen en na een ontbijtje op ons terras aan het zwembad gaan we voor een korte wandeling van een 2,5 km, met als doel de grotten van Drogarati. Deze druipsteengrot is 150 miljoen jaar oud. De grot is ongeveer 40 meter diep en na een trap van ongeveer 180 treden komen we in een soort reusachtige kamer met indrukwekkende stalagmieten en stalactieten.

Vanwege de prachtige akoestiek wordt deze ruimte de kamer van Apotheose genoemd en heel af en toe wordt er een concert in gegeven.
Bij terugkomst eerst weer een paar uurtjes relaxen, wat zwemmen, wat lezen. Geruime tijd vliegen er watervliegtuigen in een cirkel om ons complex. We zien in de verte enige rookontwikkeling, dus waarschijnlijk ergens een brandje in de natuur.
In de vroege avond lopen we weer richting het centrum van Sami om het plaatsje, de boulevard en de schepen in de haven wat beter te bekijken. Sami is na Argotoli de tweede havenplaats van het eiland. Daardoor is er altijd veel bedrijvigheid. Ferryboten vanuit Patras en het tegenover gelegen eiland Ithaki meren in Sami aan. Na een rondwandeling strijken voor een heerlijke cocktail neer in een strandstoel op een terrasje aan het water. That's Life!

Bij La Familia eten we vervolgens aan een tafeltje direct aan zee een heerlijke vismaaltijd. Morgen maar eens op pad met de auto richting het zuiden. Het eiland is niet super groot, dus we willen onze geplande activiteiten wat verdelen over de dagen. Korte tripjes met ook nog een dag een oversteek naar Ithaki.

Op naar het zuiden, specifieker de zuidoost kant van Kefalonia. Vanuit Sami nemen we de weg richting Poros en Skala. Een prachtige weg met sparren en pijnbomen.
Onze eerste stop is bij het meer van Avithos. Het meer dankt zijn bestaan aan het water dat afkomstig is uit het Ainosgebergte, dat via ondergrondse waterlopen onophoudelijk hier naar toe stroomt. Bij aankomst volgen we geruime tijd een pad tot we gelukkig een Griek tegen komen die ons duidelijk maakt dat we verkeerd zitten. Het meer blijkt een kleine 100 meter van de parkeerplaats te liggen, maar het hek daar naar toe was gesloten. Gewoon er omheen dus!
Bij Tzanata, vlak voor Poros bezoeken we een koepelgraf uit de Myceense tijd. Het graf is duizenden jaren verborgen gebleven en pas in 1991 ontdekt. Het is tot nu toe het grootste koepelgraf in het Noordwesten van Griekenland. Bij Poros maken we een kleine stop en via de kustweg rijden we richting Skala.
In Skala bezoeken we de opgraving van een Romeinse villa met een aantal mooie mozaïek vloeren. In het rustige, relaxte Katelios drinken we wat aan het strand, waarna we geleidelijk aan weer noordwaarts gaan.
In Pastra was helaas het kaasfabriekje tot november gesloten. Via een prachtige route door de bergdorpjes Kapandriti, Xenopoulo en Kabitsato komen we bij Agios Eirini weer op de doorgaande weg richting het noorden.
Vlak voor Mouzakata parkeren we onze auto aan de linkerkant van de weg bij een breed zandpad en dalen we geleidelijk af in een kloofachtige omgeving naar een rivierbeding. Daar vinden we een mooie oude stenen boogbrug. Gedaald dus ook weer de klim omhoog. Nog en kleine 10 minuutjes met de auto en we kunnen weer een heerlijk welverdiende plons in het zwembad maken.
Op zijn Grieks giros en souvlaki gegeten bij Taka Taka Mam.

De ochtend wat lezen, zwemmen, zonnen. In de middag op pad naar allereerst de op de twee heuvels Agia Fenentes en Paleokastra gelegen ruïnes van de muren van de Akropolis Kiatis. Vandaar uit hebben we een mooi uitzicht op Sami en zien we ook ons complex liggen.
Aansluitend het mooie gelegen Agrilion klooster in het dorpje Dichalia. Helaas de poort is op slot. Later nog maar eens proberen. Een stukje verder strijken we neer op het terras van een van de mooiste stranden van deze omgeving, het strand van Antisamos.
Het is internationaal bekend door de film “Captain Correlli’s Mandolin”. Hier zijn verschillende scènes uit de film opgenomen. Het strand is uniek gelegen in een natuurlijk gevormd amfitheater van groene heuvels.
Bij Dichalio maken we een mooie maar lastige wandeling naar de kaap en de daar aanwezige vuurtoren. Een smal pad bezaaid met keien en stenen. Onderweg hebben we wel voortdurend een mooi uitzicht op de baai van Sami en Ithaki.
Bij terugkomst, na en stop bij de supermarkt, is een duik in het zwembad dan ook weer heerlijk. Lekker gegeten aan het water, op een mooie windstille avond, bij Pizzeria Riviera.

Vandaag wat activiteiten in de buurt van Sami. Allereerst naar het klooster van Panagia ton Themata. Prachtig gelegen, te midden van een bos met picknickbanken. Weer op weg richting kust brengen we een bezoek aan het olijfmuseum in Makriotika om vervolgens in Agia Effimia een korte wandeling langs de boulevard en wat achterliggende straatjes te maken.
Direct in de middag bezoeken we de Melissani grot, met het ondergrondse meer. Op dat tijdstip schijnt de zon er recht in en is de grot op zijn mooist. Vanwege het in de oudheid deels ingestorte dak van de grot laat het water van het meer bij het naar binnen vallende, steeds wisselende zonlicht alle kleurschakeringen blauw zien. Dit spel van de zonnestralen en de rotsen met stalactieten creëren een sprookjesachtig tafereel. De opening van het dak is 50 x40 meter en het waterniveau is 25 meter lager met een diepte die varieert van 10 tot 30 meter. Via een door de rots geboorde tunnel bereiken we een platform waar we onder begeleiding van een gids een kort tochtje met de roeiboot over het meertje maken. Erg mooi. Als we uitstappen en we nog wat foto's maken nodigt een andere gids ons opnieuw uit voor een tochtje. Dus twee keer dit mooie toertje kunnen maken.
Voor een drankje nestelen we ons Karavomilos in een strandstoel aan het water bij een taverne met dezelfde naam.
Bij de taverne draait een rad van een oude radarboot en ligt er een klein meertje waar het water naar boven komt dat afkomstig is uit Kathovotres, iets ten noorden van Argostoli. Bij de ingang van de haven daar verdwijnt het zeewater in enorme spleten aan de kust om vervolgens aan de andere kant van het eiland, hier dus bij Karavomilos, weer aan de oppervlakte te verschijnen. De taverne ligt werkelijk prachtig en we besluiten dan ook te reserveren voor vanavond om daar te eten op een plekje pal aan het water.

Vroeg op om bij Argostoli bij het binnen lopen van de vissersbootjes de Caretta Caretta schildpadden te kunnen zien. Ze komen namelijk af op het afval wat de vissers tijdens het schoonmaken van de vis weer in zee gooien! Prachtige beesten en groot! Hun schild is ongeveer een meter lang en ze wegen een 150 kilo! We blijven ze dan ook een tijdje volgen.
Over de ondiepe zee loopt een prachtige oude stenen brug met bogen, de Drapanos, over een lengte van 900 meter. Helaas nu gesloten, wordt momenteel gerepareerd daar een gedeelte verzakt is. We lopen nog wat over de groentemarkt en door de achterliggende straten over het plein Platia Kabanas om via de winkelstraat van Argostoli, het geplaveide Lithostroto, terug te gaan naar onze auto.
Met de auto rijden we richting de vuurtoren van Aghi Theodori voor een korte stop.
Op weg naar Kastro, de oude hoofdstad, doen we eerst boodschappen bij een Lidl. In Kastro blijkt de burcht van Agios Georgos gesloten te zijn. Navraag bij een local geeft de informatie dat het alleen toegankelijk is op woensdag tijdens de maanden juni, juli en augustus. Later horen we dat dit elk jaar wisselt. We bezoeken wat andere plekjes in het mooie plaatsje en eten bij een taverne heerlijke yoghurt met honing en noten.
Op weg naar het klooster van Agiou Gerasimos maken we eerst een stop bij de wijnfabriek waar de Robola wijn wordt gemaakt. We lopen kort door de fabriek en proeven enkele witte wijnen en een dessertwijn. Wij vinden de wijn niet bijzonder, maar dat is mogelijk een kwestie van smaak. Ook het Agiou Gerasimos klooster is gesloten, dus na een wandeling er omheen besluiten we weer richting onze accommodatie te gaan.

Ook vandaag wat later wakker. We slapen hier voortreffelijk. Jeroen op pad voor de dagelijkse broodjes en het dagelijkse "receptje" voor het ontbijt. Vandaag is dat tomaat met ei en feta. De eigenaresse van de supermarkt is de zus van Evangelos, de eigenaar van ons complex.
Na het ontbijt gaan we opnieuw een poging doen bij het eerder gesloten Agiou Gerasimos klooster waar in een klein kapelletje de mummie ligt van de heilige Gerasimos, in een zilveren sarcofaag. Als we aankomen vindt net de zondagsdienst plaats, waar gewoon iedereen in en uit kan lopen. Indrukwekkend om mee te maken. Er wordt gezongen, brood verdeeld, (ook ik krijg een stuk toegestopt) kaarsen aangestoken en aansluitend loopt iedereen in een lange rij langs de zilveren sarcofaag waar aan het voeteneind een zijluik open is en iedereen er het hoofd insteekt om vervolgens de voeten te kussen van de mummie.

Het is vandaag een onbewolkte dag, mooi om ook richting het Ainos gebergte te gaan. Na ruim 16 kilometer klimmen bereiken we de top, Megalos Soros, op 1628 meter. Het is het hoogste punt van Kefalonia en het hele Ionische gebied. Vanaf hier hebben we een prachtig uitzicht op Kefalonia zelf, maar ook op Lefkas, Ithaki en Zakynthos. Sinds 1962 is het bos van Ainos uitgeroepen tot Nationaal Park. De sparren van de Ainos, internationaal bekend met de naam Afbies Cephalonica, worden beschouwde als uniek en zijn in andere delen van Europa zeer zeldzaam. We maken er enkele korte wandelingen en genieten van alle uitzichten.
Op de terugweg opnieuw naar het boekingskantoor voor de tickets naar Ithaki. Deze keer wel open en we boeken voor morgenvroeg half 9.

Op naar Ithaki. Klokslag half 9 vertrekken we met de auto op de boot van de maatschappij Ionian Pelagos,richting Ithaki om daar na ruim een half uur varen bij Piso Aetos an land te gaan.
Allereerst rijden we over de maar 600 meter brede landengte richting het noorden van het eiland. Aan het einde van deze landengte leidt een weg naar het klooster van Katheron uit de 17e eeuw, gelegen op de helling van de berg Nirotos. Men is druk doende alles op te ruimen van de festiviteiten van het afgelopen weekend. Het klooster is opgedragen Panagia Kathariotissa, de beschermheilige van Ithaki. Van hier uit hebben we een mooi zicht op de baai van Molos met het prachtig gelegen Vathi.
In het hoogst gelegen dorp (520 meter) van Ithaki, Anogi gaan we op zoek naar de enorme monolieten. Er zit een oude man op een bankje en we vragen aan hem waar we deze kunnen vinden door een plaatje in een folder aan te wijzen. In zijn beperkte Engels maakt hij ons duidelijk dat er in dit plaatsje alleen een klokkentoren en een kerkje is en met een brede glimlach, een hand en een kusje laat hij mij weten dat die monolieten toch echt daar niet zijn. We vinden ze dan ook niet.
Stravos is het volgende dorp op de route en tevens het grootste met een plein met tavernes, met centraal het borstbeeld van Odysseus. We vervolgen onze weg richting het lieflijk gelegen Frikes, maken een korte rondwandeling en besluiten door te rijden naar het vissersdorpje Kioni, gelegen aan een prachtige baai. Hier trakteren we ons zelf op koffie met gebak daar ons ontbijtje vanochtend wat karig is geweest. Een mooie plek waar we dan ook enige tijd genieten van de rust en de omgeving.
Na Kioni rijden we dezelfde weg terug via Frikes en Stavros om vervolgens via de westkust af te dalen naar Vathi.
De plaats is amfitheater gewijs gebouwd tegen de berghellingen in een grote baai. In de baai ligt een klein eilandje Lazaretto. In de Venetiaanse tijd was dit een quarantaine station, uit angst voor ziektes en epidemieën. Later is het nog gebruikt als gevangenis. In de haven, met ook hier weer de vele bootjes en tavernes lunchen we om ons vervolgens weer geleidelijk richting Piso Aetos te begeven voor de terug tocht met de boot. Helaas is de laatste al om half 4. Dit had een paar uurtjes later mogen zijn, maar helaas!
Weer een prachtige windstille avond aan het water. Heerlijk gegeten bij La Familia. Bij terugkomst in ons complex vertelde diverse buren dat er die avond een lichte aardbeving is geweest. Wij hebben het niet gemerkt!

Al weer onze laatste dag op Kefalonia. Voor ons gevoel hebben we het gehele eiland wel doorkruisd dus wordt ons laatste dagje er een van nog een keertje heerlijke relaxen op het strand van Antisamos. Wat zwemmen, snorkelen en 's avonds  nog een keertje heerlijk eten bij moeder en dochter van het restaurant Riviera, waar we elke keer getrakteerd worden op een lekker toetje.
Het is elf uur in de avond en nog 27 graden. Wat zullen we dit gaan missen!

Om 8 uur worden we opgehaald bij onze accommodatie, waarna we in een klein uurtje weer richting luchthaven rijden. Daar blijkt dat ons toestel veel vroeger is en wij dus uiteindelijk dan ook meer als een half uur eerder mogen vertrekken richting Amsterdam. Wel lekker!
Na een rustige vlucht landen we dan ook 45 minuten eerder als gepland op Schiphol. Helaas is het bewolkt, het miezert en het is een 16 graden. Weer echt Hollands weer dus.
Wij kijken terug op een heerlijke vakantie op Kefalonia / Ithaki. Twee prachtige eilanden!