Maandag 02 september 2024 Vandaag vertrekken we, samen met Hans en Elly voor 14 dagen naar het voor ons nog onbekende Karpathos , een eilandje dat zich als een langgerekte steenkolos verheft tussen Rhodos en Kreta. Het tweede eiland van de Dodekanesos, kleiner dan Rhodos maar groter dan Kos. Na een tropisch nachtje, 21 graden, rijden we om half vier richting Schiphol. Geen werkzaamheden aan de A2 dus dat gaat vlotjes. Op Schiphol zelf gaat het allemaal wat chaotisch. De ingehuurde Amerikaanse Airbus waar we mee zouden vliegen is kapot dus er is in aller ijl een ander toestel geregeld, een Boeing 737 van TUI, met een snel opgetrommelde bemanning. We worden met een bus , de snelweg over, naar een verderop gelegen terrein gebracht, waar het toestel staat. Inmiddels is het tijdslot verstreken waarbinnen we mochten vertrekken dus dat wordt nog een half uurtje langer wachten. Uiteindelijk al met al een uur vertraging dus dat valt op zich wel mee. Na een rustige vlucht en een wat minder zachte landing, is het tegen half 2 als we aankomen op Karpathos. Onze accommodatie Zephyros Village ligt een kleine 17 km van de luchthaven. We hebben een mooi appartement met 2 badkamers en 2 slaapkamers gelegen aan de overkant van het complex aan een doodlopende straat. Na ons geïnstalleerd te hebben eerst wat boodschappen en we eten een eerste pita chicken souvlaki op de hoek bij El Greco. Opvallend is dat de prijzen in de supermarkt enorm gestegen zijn t.o.v. een aantal jaren geleden in Griekenland. De middag brengen we verder gezellig door aan het zwembad en in de avond maken we een eerste kennismakingsrondje in het gezellig aandoende plaatsje Pigadia. We eten, en dat is dan in verhouding weer niet duur, prima bij La Mirage aan de boulevard. Nog een afzakkertje op ons terras en dan het bed maar opzoeken na toch een heel lange dag ! Dinsdag 03 september 2024 Uitstekend geslapen ondanks de warmte, balkondeuren open, licht briesje, heerlijk ! Na informatie van Andreas, de eigenaar van het complex, vind ik ook als snel een bakkertje om de hoek. Keuze genoeg en met onze zelf meegebrachte koffie, thee en kaas uit Nederland ( ha, ha ) genieten we van een lekker ontbijtje op ons terras. We besluiten vandaag nog voor een relaxed stranddagje te gaan. We zitten dicht bij het strand en vinden snel wat bedjes en een parasol. Het zeewater is heerlijk in deze tijd van het jaar en samen met het altijd aanwezige windje is het er aangenaam vertoeven! Het is dan ook tegen zessen voordat we deze plek weer verlaten. Eerst even nog wat borrelen op het terras , douchen en op naar de haven waar we lekker gegeten hebben bij La Corte. Elly had wat hulp nodig. Woensdag 04 september 2024 Gefeliciteerd! Verjaardag van Jeroen vandaag. Elly en Hans hadden samen met de buurvrouw gisterenavond de boel op het terras nog versierd. Erg leuk! Na het ontbijt wandelen we richting de boulevard. Aan het eind hiervan klimmen we omhoog naar het fraai gelegen kerkhof van Pigadia. De grafmonumenten veelal van wit kalksteen liggen naar het oosten. Het kerkhof is relatief klein maar dat komt omdat de graven hier na enige jaren geruimd worden om plaats te maken voor nieuwe. De botten worden verzameld in een kistje voorzien van naam en geboorte /sterfjaar en krijgen een plek in de achter de graven gelegen wandnissen. Naast graven van de plaatselijke bevolking zien we er ook van o.a. Nederlanders/ Scandinaviërs. Op de terugweg vinden we een Italiaanse ijssalon en moeten we natuurlijk Jeroen zijn verjaardag even vieren met een ( ijs)gebakje ! Bij terugkomst bij het appartement hebben de mannen eerst even een auto geregeld voor de komende negen dagen en brengen we de rest van de middag door bij het zwembad. Uiteraard effe borrelen rond half 6. Om half 8 wordt de auto gebracht, een Suzuki Swift. Eten doen we deze avond op het sfeervolle dakterras bij Grande. Ook weer uitstekend! Donderdag 05 september 2024 Na het ontbijt verzamelen we onze spullen voor een eerste klein rondje over het eiland, de zuidwest kant. Als eerste verkennen we het kleine bergdorp Menetes. Voor de laatste klim naar Menetes staat een monument, een versteende Partizaan, ter nagedachtenis aan de dag waarop er een einde kwam aan de Duits / Italiaanse overheersing, 5 oktober 1944. In het dorp zelf vinden we nog een grot, een schuilplaats tijdens de 2e WO . We klimmen via smalle straatjes geleidelijk aan omhoog naar de Kimissis tis Theotokou- kerk waar je een prachtig uitzicht hebt over het zuidwestelijke deel van Karpathos. We dalen verder af naar de kust naar Arkasa Voor het dorp ligt de kaap Paleokastro. We maken een korte wandeling, maar het dorp heeft minder charme dan Menetes. Leuker is dan weer Finiki, onze volgende stop . Een super klein vissersdorpje met 30 inwoners. In het haventje zijn een paar restaurantjes en terrasjes. Hier drinken we wat voor we via een secundaire weg weer terug rijden naar Pigadia. We lunchen gezellig aan het strand bij Sardeles voordat we weer de verkoeling opzoeken van ons zwembad. En uiteraard half 6 borreltijd we eten weer bij La Mirage in de haven. Vrijdag 06 september 2024 Vandaag een lange maar mooie tocht naar Olympos gemaakt, via een voortdurende klimmende en kronkelende weg naar het midden van Noord Karpathos waarbij je afwisselende vergezichten hebt op de oostelijke en westelijke zee. Het dorp ligt tegen de heuvel geplakt, zo lijkt het als je aan komt rijden. Het is alleen via een bergweg naar de haven van Diafana met de buitenwereld verbonden en heeft hierdoor zijn eigen tradities kunnen behouden. Oudere vrouwen lopen nog steeds in klederdracht en domineren als vanouds het dorpsleven. We moeten de auto aan het begin van het dorp parkeren en te voet verder. Straatjes zijn te smal voor autoverkeer. De hoofdstraat loopt heuvelopwaarts naar de kerk met een lang lint van toeristenwinkeltjes en tavernes. Hier en daar wordt vers gekookt en ruik je de heerlijke geuren van al dat eten. De kerk en het gemeentehuis zijn prachtig evenals de overal mooi bewerkte balustrades. Als je het dorp wat uitloopt zie je een hele serie afgedankte molens. Ooit maalden 75 molens het graan dat nodig was voor het brood. De mannen weten beiden een nieuwe leren armband te scoren. Na nog wat gedronken te hebben op een panorama terras vervolgen we onze weg naar de havenplaats Diafana . Een niet zo groot dorp met een aantal terrassen en een klein kiezelstrand. Hier lunchen we voordat we de slalom tocht richting Pigadia weer aangaan. Onderweg stuiten we op een hele kudde geiten. Leuk om even op de foto te zetten dacht ik. Terwijl ik een foto sta te maken wordt ik van achteren benaderd door een geit met enorme horens die me duidelijk in het vizier had. Met wat omzwervingen lukt het me de auto te bereiken en de deur snel achter me dicht te trekken en de rest in de auto maar lachen. Bij terugkomst snel een plons in het zwembad, heerlijk, koelt lekker af. De afstand in kilometers vandaag was niet enorm maar de voortdurend kronkelende weg maakt het toch intensief. We eten vanavond bij Ladokolla waar de mensen elke avond in een rij staan voor een tafeltje. Wij vonden het niet bijzonder enne een doosje met fluffy babydoekjes voor je handen op tafel. Zaterdag 07 september 2024 We slapen hier uitstekend. Balkondeuren en gordijnen open en je voelt continue een licht briesje, heerlijk! Na het ontbijt gaan we richting Amoopi voor een stranddagje. Amoopi is de badplaats in opkomst ten zuiden van Pigadia. Het is een langgerekte plaats met diverse strandjes omringd door rotspartijen. We gaan voor little Amoopi, een klein zandstrand met zeer helder water omgeven door krijtrotsen. Het is vandaag erg warm vooral omdat er nauwelijks wind staat. Het is dan ook voortdurend meedraaien met de zon, onder een eigenlijk te kleine parasol, om een beetje in de schaduw te kunnen blijven. Het water van de zee is werkelijk heerlijk en zorgt voor de nodige afkoeling! Bij het appartement bij terugkomst gezellig effe geborreld , snel douchen en we gaan we voor La Mirage ,altijd goed ! Zondag 08 september 2024 Vandaag bezoeken we de zogenaamde ‘ bovendorpen ‘, een lang lint van bergdorpjes langs de zuidflank van het Kali- Limni - gebergte, in het binnenland van Zuid - Karpathos. Het zijn er vijf waarvan we er twee bezoeken, Volada en Othos. Allemaal dorpjes met maar enkele honderden inwoners. Overal heerst de zondagse rust. In een van de kerken in Volada vangen we het gezang op van de zondagsdienst. Verspreid in het landschap vinden we kapelletjes en kerkjes welke toebehoren aan families die graag een eigen verbinding met God willen. Othos is het hoogstgelegen dorp van Karpathos , omgeven door wijn en olijfgaarden. Ook hier mooie kerken en kapelletjes. We drinken wat bij een van de twee tavernes van het dorpje, Mezzaria. De oudere mannen genieten van hun koffietje, sommige nog steeds gezellig kletsend met elkaar maar ook hier hebben de mobieltjes hun intrede gedaan. Wel een komisch gezicht. De oudjes allemaal een meter uit elkaar en alleen maar gefocust op die telefoon. We slingeren met de auto weer terug naar Pigadia en genieten de rest van de middag aan het zwembad. In de avond wandelen we naar de haven en eten bij To Kyma. Maandag 09 september 2024 Vandaag gaan we naar een van de mooiste stranden van Karpathos, Kyra Panagia .De weg er naar toe is al prachtig. We zien onderweg de resultaten van de brand van afgelopen week, die gelukkig snel geblust was. Het strand ligt tussen steile kliffen en de kerk van Kyra Panagia met de rode koepel en de turquoise zee op de achtergrond maken het geheel tot een prachtig plaatje. We blijven er dan ook tot de zon achter de bergen zakt. In de avond eten we aan het strand bij Sardeles , met Griekse live muziek. Dinsdag 10 september 2024 Vandaag op pad naar de noordwest kant van Karpathos. Voor het eerst deze vakantie is het gedeeltelijk bewolkt weer. Onze eerste stop is bij een uitkijkpunt waar je beneden het prachtige Apella beach ziet liggen. Mesochori aan de westkust is het eerste dorp wat we bezoeken. Tot 1960 alleen bereikbaar te voet, per ezel of boot. Het dorp ligt 150 meter boven de zee en is omgeven door olijfboomgaarden. Vanwege de alleen maar smalle kronkelende straatjes en trappen is het dorp autovrij. Van bovenaf zie je beneden het aan de westelijke rand gelegen opvallende blauw- witte café Kafe Skopi. Het ligt aan een dorpsplein waar maar liefst vier kerken aan liggen. Maar eerst gaan we richting de belangrijkste kerk, de grote Panagia i Vrisani kerk. Afgelopen zondag vond hier een van de grootste religieuze feesten plaats bij de iets onder de kerk gelegen bron waar het water met een harde straal uit drie bekkens stroomt. Op het gevoel dalen we hierna kris kras door de straatjes af naar Kafe Skopi. Hier drinken we wat op het panorama terras. Veel bezoekers hebben hun naam geschreven op de tafels, bloempotten en de houten omlijsting van het terras. Hierna weer een pittig klimmetje naar boven, naar de auto. We vervolgen onze weg zuidwaarts naar het prachtig gelegen strand van Kato Lefkos, met veel fotogenieke plekjes , rotspartijen. Een mooi stekkie maar het ligt vrij geïsoleerd. Ook de verdere kust aan de westkant is prachtig. We stoppen ook nog even bij het beroemde ‘ blauwe bankje’ . Eenmaal terug in het dorp nog even langs het bakkertje om nog wat brood te halen voor onze late lunch. Het blijft vandaag wat aan de bewolkte kant. We eten vanavond om het hoekje hier bij Koutouku Woensdag 11 september 2024 Vandaag op zoek naar weer een mooi baaitje, we vinden dat bij Achata beach, zo’n 25 minuutjes rijden van Pigadia. Over smalle weggetjes dalen we af naar dit mooie plekje. Mooi rustig gelegen, kiezelstrand tussen de rotsen, met ook hier weer kristalhelder water. Er is zelfs een kleine taverne waar we wat kunnen lunchen in de middag. We vermaken ons hier wel. We eten in de avond bij Sofia”s place. Een drankje , watermeloen , ‘oliebollie’ (zoet nagerechtje), Sofia probeert het ons naar de zin te maken. Donderdag 12 september 2024 Vandaag vroeger op , we gaan per boot naar het eilandje Saria ten noorden van Karpathos. Elly vindt het te ver varen ( was het ook wel ) dus zij en Hans kiezen er voor hier te blijven. We varen met de Chrisova Valantou Vasilios. Het eilandje Saria is 20.4 km2. Het is slechts met een zeestraat van 100 meter breedte gescheiden van Karpathos. Onze eerste stop is bij Diafana waar een groot gedeelte de boot af gaat voor de trip naar Olympos. Zo’n 10 jaar geleden woonden er zo’n 45 mensen op Saria, met name schapen of geitenhoeders. We meren aan bij Palatia Beach, gelegen in een komvormige baai met een wit kiezelstrand met kraakhelder zeewater. Saria kent geen voorzieningen. We wandelen omhoog naar de voormalige Alimounta nederzetting en van bovenaf heb je dan een mooi uitzicht op de baai. Beneden zwemmen we in de baai, met ook prachtige grotten.De ezels snuffelen ondertussen tussen de tassen of er nog wat eten te vinden is. Ook de geiten laten zich even later zien. We lunchen op de boot en na zo’n vier uurtjes in zijn totaliteit varen we weer richting Pigadia. We maken nog een zwemstop bij Kyra Panagia . Het eilandje absoluut de moeite waard , maar de boottocht is inderdaad lang. Om zes uur in de avond zijn we weer terug. Effe borrelen met Hans en Elly , douchen en we eten vanavond bij To Perasma , verderop in de straat . Nog niet eerder ontdekt maar het eten was super lekker! Vrijdag 13 september 2024 Vanochtend bij het brood halen even doorgelopen naar de ruïne van het vroeg christelijke kerkje Agia Fotoni. De fundamenten zijn van de 4 e of 5 e eeuw na Chr. Vandaag ook de laatste dag de auto, dus nog even op pad om het laatste gedeelte van het eiland te verkennen, de zuid/ zuidwest kust. We rijden richting luchthaven en bezoeken als eerste het achter het vliegveld gelegen Diakoftis beach. Een onverharde, niet al te best berijdbare weg brengt ons naar een strand in ontwikkeling met een zoals het lijkt en vrij nieuwe taverne. Ook de rest van de zuidkust is nog onderontwikkeld gebied met stukken zandweg maar wel mooie zandstrandjes. We rijden tot het zuidwestelijke puntje van Karpathos, Agios Theodoros met een kerkje, mooi gelegen zandstrand en uitzicht op het eilandje Kasos. Langs de mooie westkust klimmen we weer noordwaarts tot Arkasa waar we eerder al geweest zijn en dalen van daaruit weer af richting het vliegveld en vervolgens naar Pigadia. Al met al hebben we nu zeker 80 % van het wegennetwerk wel gehad op Karpathos. In de middag genieten we aan het zwembad in de wetenschap dat het in Nederland afgelopen nacht 5 graden was en het er ook al enkele dagen regent. Nog even genieten dus maar ! Vanavond super lekker gegeten bij Sea Zone! Zaterdag 14 september 2024 Al weer onze laatste dag op Karpathos. Geen auto meer dus dichtbij nog een dagje relaxen. Strand of zwembad, het wordt het laatste. Nog een volledig boek uitgelezen, einde van de middag nog een aperolletje, nog even genieten van onze Noorse zanger en op ons eigen terras nog van een roseetje. Douchen , tassen pakken en nog een laatste keer eten bij La Mirage! Morgen worden we rond 8.30h opgehaald. Zondag 15 september 2013 Rond 7.00 uur het bed uit en met wat we hadden nog rustig ontbeten. Al snel komt er een bericht van TUI dat er vanwege operationele problemen een vertraging is van zo’n anderhalf uur die later nog uitloopt naar drie en een half uur. Pffff…. Geen feestje. We worden wel op de oorspronkelijk geplande tijd naar de luchthaven gebracht. Na onze bagage ingecheckt te hebben wandelen we naar het nabij gelegen Chicken Bay, het surfstrandje voor beginners en vertoeven daar enige uurtjes in de taverne. In ieder geval beter dan al die uren hangen op de luchthaven. Tegen enen lopen we terug naar de luchthaven, gaan we door de security check en verzilveren we onze bonnen voor eten en drinken ter compensatie voor het lange wachten. Kwart voor drie mogen we dan eindelijk de lucht in, de tijd waarop we eindelijk al zouden landen op Schiphol. Onderweg af en toe wat lichte turbulentie, vanwege slechte weer Centraal Europa. Tegen half zes landen we op Schiphol, nog even wat vertraging bij de bagageafhandeling maar daarna snel op P3 en ook de rit naar huis gaat vlotjes. We kijken terug op twee heerlijke weken Karpathos met zijn viertjes !

Door Somers & Jeroen van Ammers, 2024