Vanochtend niet al te vroeg vertrokken om de metro te pakken richting Rotterdam-Blaak. Vervolgens overstappen op CS op de internationale trein vanuit België. Helaas had deze meer dan 60 minuten vertraging, waardoor ik een andere route moest plannen. Ik heb de eerst volgende trein genomen naar Leiden en toen naar Schiphol. Aardig wat overstappen, maar met een rugzak om geeft dit weinig problemen. Iets later dan gepland, 12.15h, kwam ik dus op Schiphol aan, waar ik gelijk kon inchecken via het E-ticket. Mensen van de groep waarmee ik zal reizen, zal ik dus later ontmoeten.
Vervolgens even geld omwisselen van Euro’s naar Rupees. Kosten bij de ABN-AmRo zijn vrij hoog, maar het werd aangeraden door de reisorganisatie. Ik ging er dus van uit dat er op de luchthaven van Delhi geen mogelijkheid was voor het omwisselen en pinnen van geld. Achteraf bleek dat je toch beter daar je geld kunt omwisselen.
De eerste vlucht was richting Londen, omdat we via Britisch Airways vlogen. De vlucht was even lang als het taxiën op Schiphol, maar dat is inmiddels bij iedereen al bekend. We hadden een mooi uitzicht over Londen. Zo zagen we de Big Ben, Buckingham Palace, en het reuzenrad de London Eye. Op London Heathrow overstappen. Met een bus werden we vervoerd naar een andere terminal, wat vrij veel tijd in beslag nam. Hier maakte ik ook kennis met de meeste van mijn reisgenoten.
De bediening aan boord van het BA-toestel was goed. Men kwam vrij vaak langs met drank, en eten smaakte ook goed.

Lekker uit kunnen slapen deze ochtend want er stond een excursie naar Deshnoke gepland om wat later in de ochtend, daar de rattentempel te bezoeken. Iedereen wilde hier naar toe, dus hebben we de bus afgehuurd om meer dan een uur zuidwaarts te rijden. Ik had thuis al een filmpje op Youtube bekeken, dus de verwachtingen waren hoog. In werkelijkheid vond ik de omvang van de tempel en de activiteit van de ratten wat tegenvallen. De meeste ratten waren versuft, ongezond of leken niet meer te leven. De ratten zijn heilig en worden beschouwd als de gereïncarneerde voorouders van het hindoeïstische volk welke sterk geloven in de god Ganesh. Er zaten een aantal ratten melk te drinken en graan te eten, maar de meeste zaten rustig in een hoek of zaten op een rek. Ik heb twee witte ratten gezien, wat mij de komende tijd erg veel geluk zou moeten geven. Het eerste geluk was er al meteen bij de uitgang, mijn slippers stonden er nog!
Met de bus reden we weer terug naar Bikaner en werden we afgezet bij het Junangargh fort. De inrichting van dit fort stamt nog uit de tijd van de voormalige Maharadja’s. Door een gids werden we rondgeleid door dit enorme complex. Achteraf bleek dit ook wel het mooiste fort van de gehele reis qua inrichting.
Na dit bezoek hebben we even geluncht aan de overkant bij Globes, waar we gisteravond ook hadden gegeten.
Krishna, onze tuc-tuc chauffeur van gisteren, stond ons weer op te wachten en bracht ons naar de oude stad en de bazaar.

Wederom weer erg druk met mensen, runderen en erg veel getoeter. Gisteravond leek het wat heftiger, maar dat kwam ook weer omdat we hier toen nog in het donker doorheen reden. We kregen weer uitleg over haveli’s en brachten een bezoek aan opgeknapte haveli, wat tegenwoordig dienst doet als hotel.
We sloten het bezoek van Bikaner af in een winkelkelder voor omslagdoek voor Suzanna te kopen. Zittend op een bank werd van alles voorgetoverd. Je voelde je bijna beschaamd om niets te kopen in deze situatie, maar daar moet je je nu eenmaal overheen zetten. We zouden verderop in deze reis vaker in zulke situaties terechtkomen. Mireille en Erica kochten nog wel een omslag voor een poef en na de onderhandelingen kocht Suzanna toch nog haar doek.
In het hotel lekker het zwembad ingedoken om deze warme dag af te sluiten. Tafels rondom het zwembad waren al neergezet voor het buffet, zodat niet al te hard met de bal kon worden overgegooid.
Het buffet was goed en de avond werd nog heerlijk afgesloten met een biertje. Om 0.30h ging het licht uit op de kamer.

Redelijk bijtijds opgestaan omdat het vertrek vandaag naar Jaisalmer stond gepland om 08.00h. Onderweg nog van een koffiestop genoten met een mooi uitzicht over het dorpje waar we waren en een deel van de Thar woestijn. Het was een lange weg door dit gebied met slechte wegen, af en toe mooi, maar soms ook een minder landschap. Hoe verder de rit vorderde hoe vlakker en mooier het werd.
Halverwege de middag kwamen we in ons hotel Heritage Inn aan. Snel de spullen naar de kamer gebracht en een tuc-tuc, die er dit keer wel snel was, naar de stad gereden om de bazaar te bezoeken. Hier heb ik mijn eerste T-shirt gekocht, welke met stevig onderhandelen werd aangeschaft.
Ook hier weer langs verschillende haveli’s gelopen met een student die als gids optrad. We waren inmiddels haveli-moe, dus zijn we nergens naar binnengeweest. Bas wilde nog wat stoffen inslaan, dus kwamen we weer terecht in een van de geheimzinnige verkoopkelders. Hier kregen we weer wat te drinken om je wederom weer een soort schuldgevoel aan te smeren. Ik wilde een ouderwets mes hebben, dus ging ik met iemand mee de donkere straatjes van Jaisalmer in. Achter een gordijn kwam een winkeltje te voorschijn met verschillende etages van souvenirs. Omdat de onderhandelingen steeds stukliepen wilde ik weggaan. Uiteindelijk toch het mes, een Koftgari, verkregen die ik wilde hebben voor de halve prijs. Terug bij de anderen gekomen, bleek dat ze ook net klaar waren met hun aankoop.
Het was aardig donker geworden, zodat we met de tuc-tuc naar het restaurant reden. Er was niemand op het dakterras aanwezig, zodat we besloten om een ander restaurant te kiezen. Hier zaten René en Monique ook te eten.
Na het eten zijn we met de tuc-tuc weer richting hotel gereden, om daar in het restaurant nog een biertje te nuttigen. Het restaurant sloot al vroeg dus zette we de avond voort bij het zwembad.

Om 09.00h opgestaan omdat we hadden afgesproken om naar het fort te gaan. Na het ontbijt met wederom de tuc-tuc (ik ga ze straks nog missen in Nederland), naar het fort gereden. De student die gisteren met ons meeliep zag ons weer en kwam naar ons toe. We besloten om eerst naar een Jain-tempel te gaan, vervolgens twee andere tempels, waarvan de eerste een hele mooie en de tweede nog mooier. Beide tempels bevonden zich binnen het fort welke zich bovenop een berg bevond in de stad. We deden de ronde door de tempel linksom, wat een Hindoeïstische regel is. Het paleis zelf sloegen we over en namen iets te drinken op een dakterras met een mooi uitzicht over het fort met het paleis.
Wederom weer verder gelopen en ergens op wederom een dakterras wat te gaan eten. We zijn daarna met de tuc-tuc naar het waterbassin Gadi Sagargereden voor een kort verblijf. Het zag hier boven mijn verwachting erg mooi uit. Toen we aangaven dat we vervolgens terug naar het hotel wilde, stelde onze gids/student voor om even naar zijn winkel te komen kijken. Omdat dit tegen de afspraken was wilde wij dit geen van alle. De student was, hoewel hij gisteren geen geld wilde en nu toch wat kreeg, diep teleurgesteld. Kennelijk had hij verwacht dat we zijn winkel geheel leeg zouden kopen.
Om 16.00h hadden we afgesproken om met een jeep vanaf ons hotel opgehaald te worden. Na een verfrissende douche stapten we in om diverse dorpjes te bezoeken en de dag af te sluiten op een romantisch zandduin bij een ondergaande zon.
De dorpjes waren een misverstand, want we bezochten een begraafplaats, een tempel en een verlaten stad. Ter tegemoetkoming zijn we onderweg ook nog van de weg afgeweken om een echt dorpje te bezoeken. Dit dorpje bestond uit een aantal hutjes gemaakt van koemest en modder. De mensen waren hier nog puur en niet door toeristen verpest. Verderop nog even bij een waterpomp gestopt, maar dit werd niet door alle lokale mensen gewaardeerd, dus vertrokken we snel verder naar de sam-duinen (Sam Sand Dunes). Het was hier erg druk met toeristen en kamelen. Ook de locatie om naar de ondergaande zon te kijken viel echt tegen. We hadden uitzicht op veel mensen en een tentenkamp. Ook ging de zon op het laatst schuil achter de bewolking, waardoor we deze niet hebben onder zien gaan in Pakistan.
De weg terug ging geheel in colonne en de meeste voertuigen waren voorzien van geen of slechte verlichting.
In het hotel een buffet genomen, welke goed was. Vandaag werd het 00.15h toen we het licht uitdeden.

Helaas ging de wekker om 6.00h. Opstaan, douchen, tas inpakken en snel ontbijten dus. We zouden vandaag om 07.00h vertrekken voor de rit naar Jodhpur. Pur betekend grote stad, dus de komende overnachtingplaatsen in Rajasthan zouden in wat grotere steden plaatsvinden. Het eerste deel van de rit was gelijk aan de rit naar Jaisalmer toe, alleen nu in omgekeerde volgorde. De koffiestop hielden we nu waar we op de heenweg een lunchstop hadden. Vanaf hier sloegen we een nieuwe richting in.

De rit was niet echt lang, maar in Jaisalmer hadden we maar één nacht, zodat er deze middag nog wat bekeken kon worden in het stadje. We kwamen om 12.15h aan, dus snel de tassen naar de kamers en met de tuc-tuc naar het fort. Het Mehrangarh Fort stond hoog op een berg en had een mooi uitzicht over de blauwe huisjes in het dorp.
Eerst even de lunch genuttigd en toen met de audiotour begonnen. Het was erg mooi allemaal alleen de koptelefoon tegen je oren was met deze temperaturen niet echt lekker. Achterin het fort was er een tempel, waar later die week meer dan 200 mensen zijn verdrukt.
De tuc-tuc’s stonden er nog en brachten ons, na wat onderhandeld te hebben over de prijs, weer terug naar beneden naar de klokkentoren en de Sadarmakt. Op deze lokale markt waren vele soorten groenten en kruiden te koop.
Toen het eenmaal begon te schemeren zijn we met de tuc-tuc naar het hotel gereden om ons daar wat op te frissen. Bij het zwembad van het hotel lekker gegeten.

Vandaag zou een lange reisdag worden, dus vertrokken we wederom lekker vroeg richting Udaipur. Met Suzanna nu voorin de bus gezeten, waar je naast het zijraam nog een mooi uitzicht had door de voorruit van de bus. Onderweg een aantal keren gestopt voor een koffiepauze en een lunch. Deze werd genuttigd tussen de bomen in een schitterend aangelegde tuin. Het landschap ging zo langzamerhand weer over van het kale woestijnlandschap naar een wat groenere omgeving. Onderweg een extra stop bij Ranakpur om daar een Jain-tempel te bezoeken. Hier mocht naast het gebruikelijke ook geen leer (van runderen) mee naar binnen worden genomen. Dus portemonnee, riem en het hoesje van mijn digitale camera maar in de bus achtergelaten. Een mooie tempel met vele bewerkelijke zuilen. Ik heb ze niet geteld maar volgens de boeken zouden het er 1444 moet zijn. Op het terrein waren ook apen aanwezig welke door de bomen aan het slingeren waren.
De rest van de busrit werd alleen maar mooier. Een schitterende weg door de bergen. Onderweg kwamen we nog geitenherders tegen die een mooie outfit aanhadden met moderne spiegelzonnebrillen.
Om ongeveer 16.00h kwamen we aan in ons Hotel Swaroop Vilas. Verwelkomt met een stip op het voorhoofd voor de dames en een verticale streep voor de heren, een afrikaantjesketting en een welkomstrankje (nu cola), traden we het hotel binnen, waar we lekker gerust hebben en later op het moeilijk te bereiken restaurant op het dakterras lekker gegeten hebben. Het werd nog een gezellig avondje en bovendien een latertje.

Nog voor het ontbijt met de tuc-tuc vertrokken deze morgen om 09.00h. Op naar Café Edelweiss om daar ons ontbijt te nuttigen. Eerste nog een uitstapje naar Fathe Sagar, een kunstmatig meer voor een fotostop voordat we konden ontbijten.
Hier hadden ze lekker brood, weer eens wat anders dan de witte geroosterde sneetjes. Verder nog een heerlijke cappuccino en een bananenyoghurt. Bovendien hadden we om de hoek nog een mooi uitzicht over het  Pichola meer met de hotels uit de James Bond film Octopussy.
Hierna zijn we naar de bazaar en de lokale markt gegaan en hebben even rondgelopen. Vervolgens zijn we naar Maharana Pratap Memorial gereden, welke naast het kunstmatige meer lag. Met de tuc-tuc konden we het park in en reden om hoog om dit te bezichtigen. Hierna reden we naar Saheliyonki-Bari (tuin van de dames) om dit te bezichtigen.

Met de tuc-tuc naar het City Palace gereden. De bezichtiging viel me wat tegen, was ik inmiddels te verwend geraakt? Om te lunchen zijn we naar een dakterras van een hotel gegaan. Hier een schitterend uitzicht over het Pichola-meer met het Lake Palace. Het uitzicht was mooi en met de ondergaande zon en een bananen-lasi om te drinken werd het een mooie middag.
Verderop zijn we nog wat gaan eten op een dakterras, vlakbij een tempel met ook weer uitzicht op het meer. Halverwege het eten kwamen de obers zenuwachtig op ons af en zette de bierflessen op de grond. Tassen en potten met planten werden verplaatst om het bier te verstoppen. Toen ze dit niet afdoende leek, kwamen ze met een theepot aan met mokken. Het bier uit de glazen werd overgegoten in de mokken en de bierflessen leeggegoten in de theepot. Het was allemaal erg komisch, maar ze hadden geen drankvergunning en waren bang voor plotseling controle. Op de rekening stonden drie “big pepsi” vermeld.
Na het saop-acteerspel zijn we teruggelopen naar het hotel. Een wirwar van straatjes, maar met wat vragen hebben we het toch weer gevonden.

Verrassend vroeg weer vertrokken voor een lange busrit naar Jaipur. We vertrokken om 06.30h met dank aan onze chauffeur Madan en bijrijder Omie, omdat Jacqueline eerst nog een uur eerder wilde vertrekken. Met Suzanna wederom weer voorin gezeten, alleen was de weg nu wat minder interessant. We deden alleen maar snelweg vandaag, dus dat werd meerijden met links en rechts inhalen, koeien ontwijken en flink claxonneren.
Om 16.00h kwamen we ongeveer aan. Eerst een herschikking van de kamer gedaan, want de indeling was niet echt optimaal. We zijn met z’n zessen de oude stad ingelopen. Wat een chaos. Het was al donker en we verloren elkaar uit het oog. Ik was nog met Mireille en Erica. Bas, Suzanna en Cora vormden het andere groepje. Gelukkig kwamen we elkaar bij de Chand Gate weer tegen. Langs de winkeltjes op de Chandol Bazaar wilde we lopen richting een restaurant. We vonden er geen en werden gek van de drukte. We besloten om de stad uit te vluchten met een tuc-tuc en naar Copper Chimney, een restaurant op MI-road te gaan die op de kaart stond aangegeven en ook goed werd omschreven in de reisgids van Bas. Met z’n zessen in de tuc-tuc....een nieuw record voor ons, reden we terug door de stadspoort naar het restaurant. Het eten was lekker en bovendien erg goedkoop. Hier een ander biertje genomen dan anders, een Cobra.
Na het eten met de tuc-tuc terug naar ons hotel Sugan Niwas Palace gereden.

Een druk programma vandaag. Melanie sloot zich vandaag en morgen bij ons aan en ging ook mee op pad om 09.00h naar Hawa Mahal, het paleis der Winden. We gingen eerst naar binnen, maar het paleis werd grondig gerenoveerd, dus dat hadden we beter over kunnen slaan. Voor de kosten hoefden we het echter niet te laten, de entree was namelijk maar Rs.50,= en dus nog geen €1,=. De steigers die tegen de binnengevel stonden waren gemaakt van bamboe. Ook zagen we hier de eerste apen. Later in de stad volgend er vele. Ik had wel vaker apen gezien, maar zo midden in de stad was voor mij ook weer een nieuwe ervaring. Aan de overkant van de straat schitterend uitzicht op de gevel van het paleis. Het was mooi verlicht door de zon. Met Melanie ben ik nog omhoog geklommen in één van de huizen, uiteraard op uitnodiging. Boven een heel mooi uitzicht op het paleis en uiteraard en winkeltje. Melanie kocht een enkelbandje en ik mijn eerste Ganish beeldje.
Lopend zijn we naar het koninklijk paleis gegaan. We hebben hier eerst wat gedronken en werden verblijd met dans en muziek. Na wat rondgelopen te hebben in het paleis ook nog even op de foto met dansende cobra’s, welke helaas gepest werden en niet op de muziek, maar op de beweging van de fluit heen en weer gaan. Waar we eerder deze ochtend wat gedronken hebben, nu even wat eten, want in de omgeving buiten de paleismuur was niet veel te vinden.

Met fietsriksja’s zijn we vervolgens verder gegaan richting bazaar. Stel iets lelijks voor, overdrijf dit....dat was hier allemaal te koop. Verschrikkelijk, hoe raken ze het kwijt. Maar goed smaken verschillen, alleen geen van ons allen vond het mooi. We vroegen aan de fietsmannen om ergens wat te gaan drinken. We werden afgeleverd bij een juwelier. Aan de buitenzijde zag je niet dat het een winkel was, maar binnen zag het er allemaal erg professioneel uit. Lekker een aantal cola’s naar binnen gewerkt, terwijl de dames druk bezig waren met spullen uit te zoeken. Erica kocht twee sets zilveren oorbellen, Suzanna een zilveren ring en Melanie ook een ring met steen. De ringen moesten nog wat vermaakt worden en zou ’s avonds om 21.00h bij het hotel worden afgeleverd.
De helft van ons groepje ging weer terug naar het hotel, ik ging nog met Melanie en Suzanna door om twee tempels te bezoeken. Als eerste bezochten we de Kali Mata Tempel. Heel indrukwekkend en niet toeristisch. We mochten binnenkomen en alles aanschouwen. De god Shiva werd hier voorgesteld als steen en werd 24h per dag handmatig overgoten met water; god was blij.
Daarna door naar Govind Devji Tempel (Krishna), welke veel groter was. Hier was net de dienst begonnen en de gelovigen gingen er echt in op. Als pelgrims liepen ze om het altaar heen. Om de tempel heen liepen veel apen rond. Jammer dat het wat schemerde, want om ze te fotograferen was het inmiddels te donker geworden.
We namen afscheidt van de fietsmannen en namen een gemotoriseerde tuc-tuc met verlichting naar het hotel. Daar gegeten op de veranda van het restaurant en later die avond nog wat gedronken. Om 21.00h kwam inderdaad de juwelier zijn waar afgeven.

Om 09.00h vertrokken we lopend vanaf het hotel naar het tuc-tuc station. Niet echt een station, maar een locatie waar veel tuc-tuc’s stonden geparkeerd. We wilden naar Amber, een dorpje ongeveer 10km van Jaipur af. Even onderhandelen voor een prijs en we kwamen er al snel uit. Onderweg reden we langs het waterpaleis. Een paleis in het water waar we niet bij konden om het te bezichtigen. Helaas stond de zon er pal achter, waardoor het fotograferen wat minder werd. Verder kwamen we hier op de weg diverse olifanten en kamelen tegen. Toch wel een leuk gezicht, met er tussendoor de toeterende tuc-tuc’s en andere voertuigen. In Amber werden we afgezet om zelf verder naar boven te lopen. Het was niet zo ver en we wilden maar één fort bezichtigen, anders hadden we wellicht nog een jeep genomen.
Boven aangekomen wemelde het van de jeeps die toeterend en muurvast stonden. Binnenin het fort eerst door de maan-poort gelopen. Vervolgens het plein overgestoken naar de zon-poort. Hier liepen net olifanten door heen die op weg gingen naar of de uitgang of naar het andere fort.
Als eerste wilden we de Kali-tempel bezoeken, maar deze was nog een kwartier gesloten, zodat we eerst wat gingen drinken. Geen overbodige luxe bij deze temperaturen. De tempel stelde niet veel voor, erg sober allemaal. Verder door het fort gelopen via allemaal nauwe gangen en poortjes. Cora en ik zijn nog op zoek geweest om de ingang van de toren te vinden om deze te bezoeken, maar omdat we beide niet bij de padvinderij hadden gezeten, vonden we deze niet. De anderen hadden zich inmiddels verzameld bij het winkeltje bij de uitgang, waar we hen later terugvonden.
Met de tuc-tuc mannen afgesproken om ergens wat te gaan eten in Jaipur. We kwamen terecht bij een klein restaurantje. Een zaak wat enigszins sfeer had met gordijntjes en normale verlichting. Het zaakje er naast was minder aan ons besteed, het zag er wat smeriger en minder sfeervol uit. We besloten om de gok te wagen. De menukaarten werden gehaald...jawel die kwamen uit het zaakje ernaast. Ook kwam het eten later via de straatkant naar binnen, ook vanuit het zaakje ernaast. Het smaakte goed, niemand is er ziek van geworden.
We zijn daarna naar de in de oude stad gelegen Jantar Mantar, het observatorium gereden. Hier stonden vele objecten opgesteld gericht op de te bestuderen planeten en er stonden verder vele zonnewijzers met elk een eigen principe. Onze gids verteld veel, maar helemaal duidelijk werd het mij niet.
Met Bas nog op zoek naar cd’s op MI-road. Een hypermoderne shop-mall, waar meer dan de helft van de ruimtes leegstond. Het was niet druk, het zaakje was klein, maar had toch wat Bas hebben wilde.
Vervolgens naar het hotel gereden, geïnternet en na de opfrisbeurt lekker in het hotel gegeten.

De langverwachte reisdag naar Agra was eindelijk aangebroken, want nu kwam de Taj Mahal wel dichtbij. Een vrij lange reisdag met nog vrij vroeg in de ochtend een koffiestop, met als gevolg dat de rit tot de lunch erg lang duurde. Onderweg waren er erg veel wegkopbrekingen. Wederom weer een warme dag, gelukkig hadden we airco aan boord. Bij tankstations waren chauffeurs zich aan het opfrissen bij de regentonnen.

Bij het Keoladeo vogelpark hielden we een stop om vogels te spotten. Niet iedereen ging het park in. Ik trok met André in een fietsriksja het park in. Na kaartjes gekocht te hebben en de eerste controle te hebben gepasseerd was er nog weinig aan. Er werd langs het pad erg veel hout gekapt van bomen die er eigenlijk niet thuishoorden, later zou er herplant worden. Na de tweede controle werd het wat interessanter. We kwamen zwarte ooievaars, uilen, ibissen, aalscholvers, grijze- en witte reigers en heel veel gekleurde ooievaars tegen. Verder liepen er over het pad apen en nog een leguaan werd er gespot.
Na de lunch zijn we naar Fatehpur Sikri gereden, een oude stad uit 1571. Vanaf de parkeerplaats reden pendelbusjes naar boven. Via Diwan-i Am kwamen we de stad binnen. Via Diwan-i-Khas, diverse pleinen en tuinen doorliepen we het gehele complex om te eindigen bij het Jadhai Bai’s paleis. Hier na overleg met de portier om even buiten de afzetting te gaan om naar de Jami Masjid moskee te lopen. Een enorm complex waar ook op blote voeten gelopen moest worden. Het marmer wat uren werd beschenen door de zon, deed je spontaan een tandje harder lopen.
Hierna reden we in één stuk door naar Agra. Bij het hotel aangekomen, Hotel Kant, bleek dat we niet naar de achterzijde van de Taj konden, vanwege de hoge waterstand momenteel. Een teleurstelling, maar die zou morgen dik worden gecompenseerd.
Vanaf de bovenverdieping van ons hotel kon ook een glimp van de Taj worden opgevangen. Met Cora en Richard de stad ingereden met de tuc-tuc om te gaan eten. De rest bleef achter in het hotel. We vonden een leuk restaurant waar meerdere backpackers kwamen. Het was al erg donker, dus kon alleen de contouren van de Taj worden gezien. Bij het eten namen we een heerlijke “special tea”, bier uit een theepot.
Terug in het hotel nog een biertje genomen in de bar, waar André en Nele ook nog zaten te borrelen.

Eindelijk de Taj Mahal vandaag. Heel vroeg opgestaan, want we wilden bij zonsopkomst bij de Taj staan, om het kleurenspel te zien op het witmarmeren  mausoleum. Met riksja’s reden we van het hotel naar de Taj. We waren niet de eerste die om 06.00h bij de ingang stonden. Bas en ik liepen als eerste van de groep richting de grote poort die uitzicht gaf op het bekende plaatje van de Taj. Het hart begon wat sneller te bonzen en de stappen werden wat groter. En toen....daar was hij dan. Een schitterend uitzicht op de Taj, met een mooie spiegeling in het water, helaas niet helemaal strak maar toch. Vele foto’s genomen vanaf dit punt en even gewacht tot de zon wat hoger kwam te staan. Daarna via het middenpad langs het water naar voren gelopen. De tuinen waren mooi aangelegd en een blik achterwaarts naar de grote poort was ook erg mooi. Bij de Taj moesten wederom de schoenen uit en kon het plateau waar de Taj op stond worden betreden. Rondom deze tombe gelopen om van alle kanten een mooi uitzicht te hebben.  Alvorens weer verder de trappen te bestijgen, eerst het gastenverblijf (rechts) en de Masjid moskee (links) bezichtigd. Toch bleef de Taj de aandacht trekken, dus betrad ik de laatste treden en stond ik midden voor de Taj. Wat was dit een groot gebouw. Op foto’s vallen de mensen gewoon in het niets weg. De vier zuilen die allen iets uit het lood naar buiten staan, om wanneer er een aardschok zou komen, deze nooit op de tombe zullen vallen. Bij het verlaten van het complex nog een blik op de Taj geworpen en de beroemde trucagefoto genomen, waar je de Taj bij het puntje vasthoudt.
Buiten het complex hebben we op het dakterras met nog net een mooi uitzicht op de Taj, een ontbijtje besteld. Na een uur wachten lukte het de mensen niet om Suzanna en mij onze complete bestelling te bezorgen. Bas en Erica die later kwamen, hadden binnen een kwartier hun bestelling al achter de kiezen. We zijn ook zonder te betalen hier weggelopen.
Met de fietsriksja zijn we terug naar het hotel gereden om vervolgens met de tuc-tuc naar het Agra Fort te gaan. Het was eigenlijk te heet om dit fort te bezoeken. We hebben het snel doorlopen en zijn vervolgens van terras naar een volgend restaurant gereden.
’s Avonds met Melanie, Cora en Suzanna gaan eten bij Only. Een restaurant buiten het drukke centrum, waar het verder rustig was en waar er ook nog live muziek werd gespeeld. Ook vandaag weer werd de dag afgesloten in de bar van het hotel.

Vroeg vertrokken om met licht te kunnen arriveren, Om 06.00h vertrokken we naar Khajuraho. Een zeer lage rit van 450km over slecht wegdek. Onderweg zijn we gestopt in Orccha om daar een fort te kunnen bezoeken. De lunch duurde in dit dorp zo lang dat we geen tijd hadden om het fort te bezoeken. We moesten het doen met een blik naar de buitenkant en konden nog een klein rondje maken in het dorp.
Het laatste deel van de rit moesten we evengoed in het donker afreizen. Ze kennen daar geen straatverlichting, dus koeien die plots in de verlichting van de bus  tevoorschijn kwamen, moesten ontweken worden. Zonder een heilige koe aangereden te hebben, kwamen we aan in een sjiek hotel, Clarks Khajuraho. Ik had een fiets gereserveerd en kon deze nog voordat ik naar de kamer ging ophalen. In het hotel heerlijk gegeten; twee heerlijke (heilige)biefstukken met groente en patat.

Met Cora en Erica vanochtend na het ontbijt vertrokken om 09.00h om naar de Chandela tempels vol met erotische afbeeldingen te fietsen. Deze hindoetempels uit de 10^e tot 12^e eeuw, waren zeer goed bewaard gebleven.De westgroep was het eerste complex wat we wilden bezoeken.

Onderweg kwamen Nele en André ons vergezellen, zodat we met ons vijven een gids konden inhuren. De gids kon leuk vertellen en maakte er een goed lopend verhaal van. Een aantal zeer erotische afbeeldingen liet hij zien, welke je zelf alleen met toeval had kunnen ontdekken.De gids liep met ons langs de Laxman tempel, welke de meeste erotisch afbeeldingen had, de Kandarriya Mahadev en Devi Jagdamba Tempel, welke de beste bouwvorm hadden. De overige tempels op het terrein bezochten we zelf.
Net naast het terrein lag de Matangeshwar tempel waar het zeer druk was met pelgrims die net rituelen aan het meer hadden gedaan de trap op sprintte om naar binnen te gaan. Dit ging uur na uur zo door.
Nele en André gingen weer terug naar het hotel en Richard sloot zich bij ons aan. We gingen buiten het terrein nog wat drinken en besloten om eerst naar de oude stad te gaan om hier rond te wandelen en daarna nog een kijkje te nemen bij de oostelijke tempelcomplex.
Bij het oude dorp werden we onderweg fietsend al opgevangen door jongens op scooters die ons wel rond wilde leiden. We waren een beetje moe van al deze goede bedoelingen, dus negeerde wij hen totaal. Later kwamen er kinderen meelopen die ook spontaan alles van hun dorp gingen vertellen. We wilden dit niet en lieten ook merken dat we ze niet zouden betalen. Ze hielden toch vol maar nadat we het dorp verlieten kregen ze toch niets.
We zijn even terug gefietst naar het centrum, om daar wat te gaan eten. Bij een Italiaans restaurant, gerund door een Nederlandse kok kwamen we terecht. De pizza smaakte ter afwisseling erg lekker.
Na de buik weer rond gegeten te hebben, moesten we dit er weer affietsen. Op naar de oostelijke tempels. De Jain tempel bezochten we als eerste. Leer en schoenen moesten weer buiten blijven. Hierna bezochten we nog twee tempels op dit terrein die zeer de moeite waard waren. Geen erotische afbeeldingen, maar de figuren waren er niet minder mooi op.
Na een drankje genuttigd te hebben aan het Shiv Sagar meer, zijn we naar het hotel gereden. Hier konden we evenals de anderen die er al waren even een duik in het zwembad nemen.
’s Avonds bleven we in het hotel eten. Dit keer nam ik vis, maar het smaakte lang zo lekker niet als de maaltijd van gisteren.

Vanochtend om 06.00h vertrokken naar Varanasi. We gingen pas later ontbijten, dus eerst maar wat koek naar binnen gepropt. Onderweg langs de vele velden waar veel kakkende mannen op hun hurken zaten verspreid.
De locatie waar we gingen ontbijten was in een hotel, waar we ook een lunchpakket meekregen wanneer je deze had besteld. De lunch zouden we onderweg nuttigen waar verder buiten een mooi uitzicht niets was, een echte picknick dus. We stopten op een mooi punt met een mooi uitzicht over een vallei. Kinderen kwamen gelijk aan uit het niets om te bedelen voor etenswaar. Jacqueline, onze reisbegeleidster, stoorde zich er erg aan, maar mij lieten ze redelijk met rust. Na het eten kregen de kinderen alles wat overbleef.
De rit verder duurde lang en medeweggebruikers maakte een aantal kamikaze inhaalacties. Gelukkig ging alles goed. Voor Varanasi staken we de Ganges over om verder in oostelijke richting te rijden. Om 18.00h kwamen we aan in ons Hotel Pradeep. Hier namen we afscheid van onze chauffeur en bijrijder. Zij zouden gelijk vertrekken richting Delhi. Wij zouden anderhalve dag later die kant op gaan met de nachttrein.
’s Avonds op het dakterras samen met Bas gegeten. De rest van de groep was al eerder begonnen met eten, vandaar. Na het eten zijn we nog even het internetcafé ingedoken.

Lekker hoor zo’n vakantie! Alweer vroeg op. Om 04.55h ging de wekker. Snel wat koek naar binnengewerkt, want het ontbijt kwam later. Met een hele rits fietsriksja’s reden we naar de hoofdtrappen, Dasaswamedh Ghat. Hier stapten we op de boot om ons roeiend eerst stroomopwaarts te laten varen richting Asi Ghat. Aan de oevers waren muziekanten van de Shiva tempel welke hiermee de dag verwelkomden. Vele mensen die hun ochtendrituelen deden aan de oevers bij de diverse Ghat’s, badend, biddend, mediterend en zingend waren ze elk met hun eigen ding bezig. De stroom bracht ons vlak tegen de kant aan wat mij persoonlijk nogal stoorden, omdat wij hen stoorden in hun gebeden. Verderop waren er lijkverbrandingen en mensen waren zichzelf aan het wassen of deden de was. Wanneer we eenmaal terugdreven kwamen we ook nog niet geheel verbrande lijken tegen die in de rivier dreven. Bij Manikarnika Ghat waren diverse lijkverbrandingen aan de gang. Stapels hout lag hier opgestapeld, want de verbranding ging 24h per dagdoor en er was zo’n 250 tot 300kg hout nodig per verbranding. Van de mannen verbranden de ribben niet helemaal en van de vrouwen blijven de dijbeenderen over. Deze werden los naast het as de Ganges ingegooid. Voordat een lijk op de stapel belandde, werd deze eerste een aantal malen ondergedompeld in de Ganges, ook werd er nog Ganges-water in de mond gegoten en werd de overledene met een mengsel van onder andere honing, wat de verbranding bevorderde, ingesmeerd. Op de plaatsen waar de as werd gegooid waren mannen aan het duiken en zeven om zo de sierraden die niet verbrandde op te vissen.
We werden weer een stukje stroomopwaarts geroeid om vervolgens aan land te geraken. We liepen door smalle steegjes richting een restaurant op het dakterras, vele trappen moesten worden beklommen om hier te geraken. Hier konden we uitgebreid lunchen met een mooi uitzicht over de heilige rivier. Het duurde erg lang voordat we wat kregen, maar we hadden niet veel haast. Over de daken zagen we apen springen en er liep zelfs een geit op één van de daken.
Na het ontbijt werden we in drie groepen verdeeld voor een stadswandeling met gids. Allereerst naar het ouderenhuis waar ouderen lagen te wachten op hun dood. Met het geven van geld voor het hout werden we door hen gezegend. Hiervandaan had men een kijk bovenop de verbrandingsplaats waar er diverse verbrandingen aan de gang waren, de details zal ik een ieder maar besparen. Vervolgens door smalle straatjes, ook weer bezet door stieren.
Met Richard, Stefanie & André geloungd met chocoladetaart en een Lasi van mango en banaan bij de bakker. Daarna wat gelopen door de smalle straatjes naar diverse Ghats’s. Omdat er een damdoorbraak was geweest, stond het water erg hoog, waardoor er niet langs de oever gelopen kon worden. Nu moest er steeds via achteraf straatjes de volgende Ghat gevonden worden. Een aantal keren kwamen we terecht in een doodlopend straatje. Ook werden we bijna door apen op ons hoofd gepiest en verderop weer door ruziënde apen bang gemaakt.
Via vele souvenirstraatjes zijn we terug naar Dasaswamedh Ghat gelopen om daar met fietsriksja’s weer naar ons hotel te worden gebracht. Hier boven op het dak een biertje en een snack genomen.
Na het douchen namen we om 16.45 wederom de fietsriksja naar de Ganges om wederom een tocht te doen, nu in de avond. Onderweg in de file gestaan, ook dat kan met honderden riksja’s. Met de boot voeren we weer naar de verbrandingsplaats, om nu het gehele ritueel in het donker mee te maken. Bij de Dasaswamedh Ghat was het erg druk toen we terug kwamen met de boot. Een hele rituele voorstelling werd hier gehouden door vijf heren met rook, vuur en bewegingen op muziek. We lieten vervolgens schalen met bloemblaadjes en kaarsjes te water onder het doen van een wens. Of deze uitkomt...we wachten af.
Na het aan wal gaan, gingen we met onze riksja’s naar een restaurant waar we gereserveerd hadden. Het was een flinke tocht naar één van de buitenwijken. Er stond veel op de kaart om uit te kiezen en het smaakte erg goed. Hier namen we officiëel afscheid van Jacqueline door een woordje van dank uitgesproken door André en door het overhandigen van de envelop.
Met de fietsriksja terug naar het hotel gereden om vervolgens neer te ploffen op bed.

Eindelijk sinds lange tijd weer lekker kunnen uitslapen tot 09.00h. Na het douchen, wat een prutstraaltje was en bovendien niet warm was (we hadden tevens geen douchegordijn, dus alles werd toch nat), een ontbijt genomen beneden in het restaurant. Er waren er inmiddels meerdere aan het eten van de groep, ik geloof dat we de laatste waren. Verder weinig gedaan deze ochtend. Even water gehaald want dat was op. Verder wat gelezen en de tas ingepakt voor de nachttrein naar Delhi.
Om 14.00h gingen we richting station. Redelijk bijtijds, zodat we op het perron nog wat te drinken en te snacken konden kopen. Er waren veel bedelaars, dus even goed op elkaars spullen letten. De trein kwam redelijk op tijd en de gereserveerde slaapplaatsen werden snel gevonden, alleen van Jacqueline zat in een andere coupé. We hadden een lunchbox van het hotel meegenomen, dus die werd als eerste verorberd. Verder wat gepraat en raadspelletjes gespeeld om de tijd te doden. Het landschap trok voorbij en het werd donkerder. We konden eten bestellen welke om 20.00h geserveerd zou worden. Je kon “kiezen” uit wel of geen eten. De maaltijd was koud en erg pittig. Het smaakte verder redelijk voor de prijs, maar niet echt hoogstaand. Er werden twee soorten prutjes geserveerd in schaaltjes, die aan de onderzijde lekker vet waren...goed voor je kleren!
We zijn bijtijds naar bed gegaan. De bedden moesten eerst worden opgemaakt, dus de banken klapten we naar beneden. Het was steeds één onder en één boven, ik sliep boven. De rails was goed, dus schudde het niet al te erg. Toch kon ik niet echt in slaap vallen, maar ik was niet de enige.

We zouden om 06.25h in Delhi aankomen, maar het werd een kwartiertje later. Op naar het vertrouwde hotel. Onze eigen chauffeur Madan en bijrijder Omie stonden ons verrassend voor ons op te wachten. Zij brachten ons nu naar het hotel en zouden ons vanavond naar het vliegveld brengen. In het hotel aangekomen eerst even met Cora een ontbijt gescoord beneden in het hotel. Het was sober, maar je kreeg wat naar binnen. Na het douchen ging ook Bas mee de stad in. Met z’n drieën gingen we eerst de metro opzoeken. We werden door een local geholpen die ons er helemaal heen bracht. We moesten de halte zeggen waar we uit wilden stappen en moesten een token kopen. Het was eg druk in de metro. Eerst drie haltes, toen overstappen en toen kozen we om toch drie haltes in plaats van twee te doen. Omdat we verder waren gereden, ging het poortje niet open. We konden bijbetalen en mochten door. Bas en Cora moesten nog wat geld pinnen op deze laatste dag. Allereerst liepen we naar Lal Qila, het Rode fort in de Old Delhi. Hier kwamen we Richard nog tegen, die er aardig de sokken in had. Het fort viel een beetje tegen. Bij de entree eerst erg veel souvenirshops die we moesten passeren. We zijn hier hooguit drie kwartier gebleven. Vervolgens hebben we een tuc-tuc aangehouden om ons naar Jama Masjid, de grootste moskee die er is en is gebouwd op de enige heuvel in Delhi. Hoewel het nog een kwartier voor sluitingstijd was, mochten we niet naar binnen. Terug naar de tuc-tuc dus, om een stuk te rijden naar Raj Ghat, de plaats waar Mahatma Ghandi is gecremeerd. Op de plaats waar het gebeurde ligt nu een platform met een eeuwige vlam. Er om heen een mooi aangelegde tuin met geschriften in Hindi.
Vervolgens zijn we doorgereden naar de voorloper van de Taj Mahal, Humayuns Tombe. Dit is de graftombe van de mongoolheerser Humayan en is opgebouwd uit marmer en zandsteen. Het laatste rolletje is hier volgeschoten.
Met d tuc-tuc weer het hele stuk teruggereden om ons af te laten zetten bij Chandri Chawk. Hier zouden we proberen om wat te gaan eten. De hele bazaar op en neer gelopen maar niets kunnen vinden. Wel nog een aantal souvenirs gekocht, ik moest toch het geld nog opmaken. Met de tuc-tuc verder gereden om wederom weer wat souvenirs te kopen. Hier heb ik nog wat riemen kunnen aanschaffen. Omdat de tuc-tuc-chauffeurs het hotel niet kenden, zijn we weer met de metro terug gegaan. Het was drukker dan hedenmorgen, dus stonden we als haringen in een ton. Vlak bij het hotel nog een muziekwinkel binnengelopen, zodat Bas zijn collectie nog wat kon uitbreiden.
Vanuit het hotel met dit groepje en Erica en Melanie naar de Mc.Donalds gegaan, om daar een overheerlijk Chicken Maharaja Mac te eten met lekkere franse frietjes.
Nog tijd zat om te douchen en de tas definitief in te pakken. Om 22.00h vertrokken we richting luchthaven, waar het niet goed met Suzanna ging. Gelukkig mocht ze toch mee.

We stegen om 02.00h op en ik zat verrassend naast Bas. De vlucht verliep soepeltjes. Voor het slapen, nog een lichte maaltijd gekregen en de eerste film gezien. Een beetje geslapen, maar niet echt. Op London Heathrow kwamen we ’s ochtends vroeg aan, nadat we eerst over mijn huis zijn gevlogen. Hier moesten we ons nog eens vier uur vermaken voordat de volgende vlucht naar Amsterdam ging. Een korte vlucht bracht ons snel naar Nederland. We werden tijdens de lange taxi-rit naar de gate welkom gehelen met regen, wat we heel lang niet hadden gezien.
De paspoortcontrole liep minder soepel. Waarom krijgen hier de locals geen voorrang zoals elders in de wereld gebeurd?
De treinreis liep voorspoedig en ik was om 16.00h lekker weer thuis.