|
Donderdag
10 april 2003 |
Het werd een kort
nachtje, de wekker liep om 2:45h af. De taxi kon het niet echt vinden, dus
kwam hij iets te laat. Het had nog gevroren deze nacht, dus was het nog
wat glad op de weg. Toch kwam ik ruimschoots op tijd op Schiphol aan. Ik
was de eerste, maar al snel kwamen de andere groepsleden. Hier kregen we
ook de tickets voor de vier vluchten. De vlucht naar Frankfurt verliep goed,
wel met wat vertraging, maar we hadden in Frankfurt genoeg speling. De vlucht
naar Caïro ging ook goed. De vlucht duurde toch nog vier uur, terwijl
ik drie uur had gepland. Wegens de zomertijd in Nederland is de tijd in
Egypte op dit moment gelijk. Een mooie vlucht over Caïro, waarbij de
piramides van Gizeh en Memphis duidelijk te zien waren. Het vliegtuig was
maar half gevuld, dus ik kon goed aan het raam zitten.
We werden opgewacht net voor de douane door iemand van Djoser die ons het
visum gaf, Twee postzegels die we in onze paspoorten moesten plakken die
later bij de douane bestempeld werden. Nadat we de bagage in ons bezit hadden,
maakten we kennis met onze reisbegeleider Sjoerd.
De bus stond al te wachten, die ons naar Hotel Happy City bracht. Het hotel
was redelijk goed. De kamer die ik deelde met Bennie had een balkon met
uitzicht op de bouwvallen van Caïro. Ik deel deze vakantie steeds de
kamer met hem, omdat wij de enige twee waren die alleen reisden en geen
eenpersoonskamer hadden geboekt. Bij de ingang van het hotel eerst door
een scanpoortje, wat natuurlijk gelijk luid begon te piepen. Het schijnt
echter gebruikelijk te zijn dat hier niemand op reageert. In elk openbaar
gebouw moet zo'n apparaat aanwezig zijn, maar er hoeft verder geen controle
te zijn.
We hebben gezamenlijk gegeten in de stad en zijn vroeg naar bed gegaan.
|
|
Vrijdag
11 april 2003 |
|
Vandaag
konden we uitslapen. Toch werd ik vroeg wakker. Dan maar even douchen en
vroeg ontbijten, wat bij deze Egypte-reis inclusief was. Om 9.00h vertrokken
we met 3 taxi's naar de islamitische wijk. Je moet hier evenals in China
niet zelf meerijden, maar je laten rijden. Het verkeer is namelijk ook hier
weer verschrikkelijk. Maar het went snel. De regels zijn eenvoudig. Groen
betekent doorrijden, rood betekent vooral niet stoppen. Daarnaast moet er
flink geclaxonneerd worden en de sterkste, diegene waarvan de neus van de
wagen voor is, heeft voorrang. Als voetganger moet je je kansen goed inschatten
om over te steken, maar gelukkig is niemand van onze groep aangereden.
We hebben twee moskeeën (of moskees) bezocht, dus schoenen uit en knijpers
op. Eerst de Moskee van Ar-Rifai en daarna de Moskee van Sultan Hassan.
Het is hier vrijdag, de dag dat er gebeden wordt en staat dus gelijk aan
onze zondag. De mensen zijn allemaal erg vriendelijk. Het valt mij dus 100%
mee. In de tweede moskee zijn we ook nog naar boven geklommen in de minaret.
We kregen een mooi uitzicht. We zagen zelfs de piramides van Gizeh in de
verte liggen, net buiten de stadsgrens. Hier gaan we morgen een bezoek aanbrengen
alvorens we de woestijn in trekken. 's Middags hebben we een bezoek gebracht
aan het Egyptisch museum. Erg veel sarcofagen, eigenlijk te veel, stonden
hier tentoongesteld. Dankzij de plattegrond toch gezien waarvoor ik kwam,
namelijk de Toetanchamon-zalen en de Amarna-zaal, waar beelden stonden opgesteld
van Koning Achnaton.
's Avonds kregen we een buffet in het hotel te verorberen. Het smaakte goed.
Een andere Djoser groep was hier ook aanwezig. Terwijl wij nog aan het begin
stonden van onze reis, moesten zij zich alweer opmaken voor de terugreis.
|
|
Zaterdag
12 april 2003 |
|
Vanochtend
konden we wederom lekker ontbijten in het hotel. Dit hebben we dan ook maar
ruimschoots gedaan, want we wisten nog niet wat we voorgeschoteld kregen
in de oases. Om 8.00h vertrokken we uit het hotel op naar Gizeh, om de piramides
te bewonderen. We waren vroeg, de piramides stonden nog in de nevel, wat
erg jammer was. Gelukkig trok dit later weg, en werd het helder. De piramide
van Mycerinas (2600 v.C.), de kleinste van de drie die op dit plateau staan,
hebben we van binnen bekeken, de andere twee waren dicht. Het viel wat tegen.
We hadden een goed Nederlands sprekende gids Josri. We kregen 1,5 uur vrij
om zelf rond te lopen. Lopend over het terrein kwamen we ook een museum
tegen waarin een zonneboot stond opgesteld. Deze Egyptische boot staat ook
getekend op de verschillende grafschilderingen. Men denkt dat deze boot
is gebruikt als begrafenisboot die Cleops van Memphis naar Gizeh bracht.
Tijdens
het eten op het dakterras hadden we een schitterend uitzicht op de piramides.
Jan kwam later dan dat we afgesproken hadden, was dit een slecht voorteken?
Om 13.30h vertrokken we met de bus naar de eerste oase Bahariyya. De tocht
zal 5 uur duren. We hadden bewaking aan boord van de bus meegekregen, alleen
lag die wat te dutten. Om 18.00h kwamen we aan bij het hotel. Hotel New
Oases was leuk en eenvoudig, en lag aan een zandweg aan de rand van het
dorp. Het douchen moest boven het toilet, waardoor de hele doucheruimte
dus nat werd. Vlakbij het hotel was een warmwaterbron waarvandaan een stroompje
naar beneden liep naar de weilanden. Het water was erg heet, want benenden
bij de weilanden kon je je handen er nog niet al te lang inhouden.
's Avonds hebben we gezamenlijk, zonder Jan, in het hotel gegeten. Vervolgens
nog even buiten gezeten op de binnenplaats van het hotel om wat later de
bedden op te zoeken.
|
|
Zondag
13 april 2003 |
|
Vandaag
werd ik vroeg wakker, bedankt Bennie! Ondanks de harde bedden toch redelijk
goed geslapen. Het opstaan uitgesteld tot 7.00h. Om 8.00h kregen we het
ontbijt. In het hotel was ook een Nederlandse
motorrijder die alleen vanaf Zwolle naar Kaapstad reed. De planning
was om daar eind juli aan te komen.
Ik ben met Bennie nog naar het dorp gelopen, maar dat stelde niet veel voor.
Later nog naar beneden richting de landerijen gelopen, om naar de landbouwvelden
te bekijken.
Om
12.00h zijn we met twee jeeps er op uit gegaan. Met Leon & Astrid, Jan
en Sjoerd de reisbegeleider de omgeving bekeken. Eerst vanboven uit de woestijn
het uitzicht op de velden bekeken, daarna kwam de lunch onder de bomen met
uitzicht op de ijzerhoudende bergen. Vervolgens zijn we naar de met bladgoud
bedekte mummies gegaan. Deze vergulde mummies zijn officieel nog niet door
publiek te bezichtigen, maar met het geven van wat baksjisj (geld, fooi)
kom je een heel eind.
Daarna zijn we nog langs een zout-water meer gereden. En als laatste naar
Gebel Ingleez, een hoge berg met een mooi vergezicht alwaar een Engelsman
die de oases was uitgezet een tijdlang had gebivakkeerd. Terug bij de jeeps
kregen we van de bestuurders zoete thee, smaakte best wel goed. Alleen waar
was Jan toch weer? Later in het hotel hebben we gezamenlijk gegeten.
|
|
Dinsdag
15 april 2003 |
|
Ik
werd vroeg wakker vanwege de kou en kon dus genieten van de mooie zonsopgang,
die ik vanuit m'n slaapzak kon aanschouwen. Om 7.00h ben ik eruit gekropen
om even te toiletteren. Vervolgens de spullen ingepakt en teruggelopen naar
de jeeps waar we konden ontbijten. Kort daarop zijn we naar de asfaltweg
gereden, alwaar de bus op ons stond te wachten. Het was een klein stukje
rijden naar Farafra.
In een hotel langs de doorgaande weg konden we douchen en lunchen. Helaas
kwam er geen water uit de douche, dus dan maar alleen naar het toilet. We
zijn nog naar het dorpje gegaan om daar naar de lokale kunstenaar Badr te
gaan. De beelden waren niet zo spectaculair maar de muurtekeningen vond
ik wel aardig. Na de lunch vertrokken we om 14.00h richting Dakhla.
Onderweg kwamen we verschillende wegkopbrekingen tegen. Tevens lag er erg
veel zand op de weg. Met name waar men vangrails had geplaatst bleef het
zand door de werveling liggen op de rijbaan. Het was een mooie rit, maar
aan de andere kant ook wel veel van hetzelfde. Om 18.00h kwamen we bij het
Mebarez Hotel in Mut. We hebben hier wederom gezamenlijk gegeten.
|
|
Woensdag
16 april 2003 |
|
Vandaag
stond er een facultatieve excursie op het programma. Om 9.00h vertrokken
we naar het hiervoor gelegen dorp. Hier hebben we Al Qasr, een oude Islamitische
stad bekeken. Hoewel het er erg armoedig en vervallen uitzag woonden hier
nog steeds een aantal mensen. We hebben hier een 12de eeuwse moskee en de
graven van al-Muzawaka bekeken. Daarna zijn we nog wat wezen drinken in
het dorpje voordat we terugkeerden naar het hotel.
In de middag ben ik na het lunchen een stukje gaan lopen en even wezen internetten.
Ik had niet al te veel tijd, want om 15.30h vertrokken we naar de kamelen
om een twee-uurse tocht te maken tijdens de zonsondergang. Een leuke ervaring.
De kamelen, eigenlijk dromedarissen maar in het engels heet alles een kameel,
gingen liggen waardoor je eenvoudig kon opstappen. Doordat de poten een
extra gewricht hebben, is het omhooggaan een beetje vreemd. Rondom
de bult waren kussens en dekens gedrapeerd waardoor je comfortabel achter
de bult kon zitten. Het was een mooie tocht door de woestijn. Natuurlijk
ging mijn kameel nog een keer door de knieën tijdens de rit, net terwijl
ik uitgebreid in m'n tas zat te grutten om m'n fotorolletje te wisselen.
Bij het eindpunt kwamen we aan bij een oase waar tevens een warmwaterbron
stond. Een kleine bron waar je tevens in kon zwemmen. Het water stonk wel
wat naar de zwavel. Toen het donker werd was het tijd om te eten. Er was
een kampvuur met een kok aanwezig. Tevens maakte men muziek en kon er gedanst
worden waarbij stevig met de heupen moest worden gedraaid.
|
|
Donderdag
17 april 2003 |
|
Om 9.00h vertrokken
we richting de laatste oase Kharga. Jan was de sleutel vergeten in te leveren,
waardoor we onderweg moesten wachten bij een schooltje totdat de sleutel
afgehaald werden door iemand van het hotel. Gelukkig waren we niet al te
ver, dus na een kwartiertje konden we verder rijden.
Na
35km hadden we een tussenstop bij Masta Khentiko in Balat, waar we een mastaba,
een graf, konden bezoeken. We werden tijdens deze rit bewaakt door 4 bewakers
in meerijdende auto met chauffeur. Tevens hadden wij in de bus een lokale
chauffeur, een lokale gids en onze reisbegeleider. Overigens bestond onze
groep maar uit negen man.
Daarna bezochten we Bashindih waar we tevens een glaasje thee konden drinken.
Vroeger dan gepland kwamen we aan in het hotel, een afgezet terrein in the
middle of nowhere, wat luistert naar de naam Hamadalla hotel.
|
|
Vrijdag
18 april 2003 |
|
Vandaag verlaten we
de oases en gaan naar het Nijldal, om daar via Luxor in Aswan te komen.
We vertrokken om 7.30h. De wake up call kwam om 6.30h, maar Bennie, m'n
kamergenoot, was er al om 5.30h uit. De begeleiding voor deze trip voor
9 toeristen: Nederlandse reisbegeleider, lokale gids, chauffeur, meerijdende
auto met chauffeur en dit keer met 5 bewakers. Tevens
kwamen we weer verschillende controleposten tegengekomen waar vermeld moest
worden waar we vandaan kwamen. Tevens moest bij elke post onze paspoortnummers
afgegeven worden.
We
gingen eerst langs Bagawat, waar we een koptisch dorpje konden bekijken.
Daar vlakbij zijn we nog langs de Hibis temple gegaan, de enige Perzische
tempel in Egypte en was van keizer Darius I.
Om 12.00h kwamen we in Luxor aan. Hier aan de Nijl gezeten en gegeten. Om
15.00h vertrok het konvooi richting Aswan. Lekker rustig, het konvooi kan
bestaan uit 10 bussen, wij waren met een klein busje van onszelf + een klein
bestelbusje. Het is ruim dertig graden en erg benauwd hier langs het water.
We schoten lekker op zodat we omstreeks 18.30h bij het Cleopatra Hotel aankwamen.
Na het eten in een drijvend restaurant nog even naar huis gebeld met het
mobieltje, wat hier uitstekend werkt. In de woestijn heb je dan geen verbinding,
maar in dorpjes en steden is de verbinding goed.
|
|
Zaterdag
19 april 2003 |
|
Bennie staat elke nacht
al vroeger op. Vandaag om 1.30h naar het toilet met veel kabaal en licht,
en om 5.15h stond hij alweer op het balkon te roken. Ik ben nog tot 7.30h
blijven liggen, maar slapen doe ik niet meer.
Vandaag een druk programma. Als eerste bezochten we de onvoltooide obelisk
in een oude steengroeve net buiten de stad. De obelisk van 41 meter is niet
afgemaakt omdat pas na het uithakken van drie zijden ontdekte dat er een
scheur aanwezig was. De obelisk zou direct tijdens het liften breken, zodat
besloten werd om te stoppen met dit project.
Vervolgens hebben we via de Aswandam de High-dam bezocht. Beide dammen waren
militair gebied. Bij de Aswandam mocht in z'n geheel niet gestopt en gefotografeerd
worden, bij de High-dam mocht slechts beperkt worden gefotografeerd. Het
was vrij nevelig, dus we hadden niet zo'n mooi uitzicht.
We
zijn hiervandaan vertrokken naar de tempel van Philae. Dit is een tempel
die vanwege de bouw van de High-dam verplaatst is door UNESCO naar het eiland
Agilika. Dit eiland is een kopie van het oorspronkelijke eiland Philae.
Hier hebben we onder andere de Tempel van Isis bezocht.
's
Middags om 14.00h met Arie, Yvonne, Jan, Bennie en Sjoerd vertrokken met
een felucca. Eerst naar Kitchener Island waar we de botanische tuin bezochten,
daarna naar Elephant Island. Hier kregen we thee bij een zakenpartner, Mohammed,
van Sjoerd. Sjoerd had geïnvesteerd in een zaak die auto-onderdelen
verkocht. Omdat hij hier absoluut geen verstand van heeft, had hij de business
uitbesteed aan Mohammed, alleen deed deze ook niet veel, want hij had het
weer aan z'n broer uitbesteed. Toch schijnt de toko aardig te lopen.
Na dit bezoek zijn we om het eiland heen gevaren om weer terug te keren
naar het hotel. We kwamen nog langs het Old Caractic Hotel waar Agatha Christie
haar boek "Dood op de Nijl" heeft geschreven.
's Avonds ben ik met Leon & Astrid en Bennie wezen eten in een visrestaurant.
Elke dag kip met rijst gaat ook vervelen! Helaas voor Bennie hadden ze geen
bier. |
|
Zondag
20 april 2003 |
|
Vroeg op want om 4.00h
vertrokken we richting Abu Simbel. Een tocht van (enkel) 300km, wederom
in konvooi. Nu echter met +/- 15 bussen. Lekker kunnen slapen in de bus,
zodat de rit niet al te lang leek te duren. Prachtige
tempels. Zowel de grote tempel, gewijd aan de goden Amon van Thebe, Ptah
van Memphis en Re-Harachte van Heliopolis en was ter ere van Ramses II;
als de kleine tempel, gewijd aan de godin Hathor en was ter ere van z'n
favoriete vrouw Nefertari, hebben we van binnen kunnen bewonderen. Voor
de grote tempel staan vier beelden van Ramses II van verschillende leeftijden.
Één kolos heeft z'n hoofd verloren tijdens een aardbeving
in 27 v.C. Het hoofd licht nog wel voor het beeld. Na de verplaatsing van
de tempel door UNESCO is dit zo gelaten. Achter in de tempel bevinden zich
de allerheiligste. Ramses II zit dan naast de drie goden. Twee keer per
jaar worden deze beelden belicht door de zon, die dan recht door de ingang
naar binnen schijnt.
Bij het afdrukken van de laatste overzichtsfoto ging het echter mis. M'n
camera heeft het begeven. De lamellen voor het openen van de lens werken
niet meer en de spiegel klapt ook niet meer terug. JAMMER! Nu maar verder
met m'n Boliviaanse camera zonder zoomcapaciteit.
Terug in Aswan ben ik met Sjoerd naar een fotozaak gegaan. Deze man zag
volgens mij voor het eerst een spiegelreflexcamera. Hij wilde hem maar al
te graag uit elkaar halen. De garantie was geen probleem, en als het te
moeilijk werd, zal hij er mee stoppen. Je begrijpt het, ik heb hem dus maar
niet afgegeven.
|
|
Maandag
21 april 2003 |
|
Vandaag
met de felucca zeilen naar Kom Ombo alwaar we morgen aan zullen komen. Lekker
relaxed de kust van de Nijl langs je zien trekken. Het waaide aardig hard,
dus het was niet al te heet. In de middag hebben we het zonnedak afgerold.
zodat we lekker in de schaduw konden zitten. We waren met twee felucca's.
Één voor onze groep en één voor de 21-daagse
Djoser groep. De rest van de reis zullen we hen vaker tegenkomen. De overnachtingplaats
was vlak naast Shit-island, alwaar het begeven was van de stront van de
overnachters. Om 20.00h al vroeg onder zeil. Tot 24.00h heb ik goed geslapen
daarna werd ik elk uur wakker. |
|
Dinsdag
22 april 2003 |
|
We
vertrokken vroeg om 6.30h, om een half uurtje te varen naar Kom Ombo, een
stadje waar veel Nubiërs wonen. Hier hebben we de tempel van Kom Ombo
bekeken. De Grieks-Romeinse tempel is gewijd aan twee goden; Haroërs
of Horus, de valkgod; en Sobek, de krokodilgod. Er bevonden zich hier nog
drie echte krokodillenmummies.
Hiervandaan vertrokken we wederom in konvooi naar Edfu en bezochten daar
de tempel van Horus. Hier kregen we een uur de tijd en gingen in konvooi
verder naar Luxor. Rond 14.00h kwamen we aan in ons 4-sterren hotel Mercure,
gelegen aan de Corniche met uitzicht over de Nijl. Met Bennie wezen eten
langs de Nijl en daarna nog wat T-shirts gekocht met een cartouche erop.
's Avonds hebben we gezamenlijk gegeten op de Westoever in een restaurant
van een Nederlandse eigenaresse, die voorheen ook Djoser-begeleidster was.
Hier lekker een 4-gangen-menu gegeten. |
|
Woensdag
23 april 2003 |
|
Vannacht
heerlijk geslapen in het luxe hotel. Vanochtend zijn we om 7.30h vertrokken
naar Karnak om daar de tempel van Amon te bezoeken. Schitterende tempel
die ze nog deels aan het opgraven zijn. Bennie ging vanaf het hotel lopend,
Arie & Marga en Maurice & Yvonne met de calèche (open rijtuig
met paard). Ik ging met Sjoerd, Jan en Leon & Astrid op de fiets. Ik
heb in dit complex oa. de tempel van Seti II, de tempel van Ramses III,
de tempel van Opet en de tempel van Chonsoe bezocht.
Na een rondleiding door een lokale gids werden we vrij gelaten om de rest
van de tempel te bekijken. Ik sprak met de fietsers (zonder Sjoerd) af om
vanaf 11.30h uit het hotel te vertrekken om met z'n vieren over de westoever,
Thebe, te fietsen. Het was vrij warm, in de schaduw liep het al tegen de
40°C. Eerst met de fiets over het voetveer. Hoewel er ook een lokaal
iemand met de fiets overvoer was het pondje met de trappen ernaar toe niet
echt fietsvriendelijk te noemen.
We
hebben we Medinat Habu en het koninginnedal bezocht. Voordat we de tempel
in konden, moesten we eerst een stuk terug fietsen, want we hadden de ticketoffice
gemist. Bij de dodentempel van Ramses III was het rustig, zodat alles goed
bekeken kon worden. Er
waren mooie hiërogliefen en cartouches op de muur waarbij ook nog wat
kleur aanwezig was.
Daarna hebben we in het koninginnedal de graven van koningin Titi, Amoncherchopsjef
en van prins Chaemwax bezocht. Het graf van Nefertari, wat de mooiste zou
moeten wezen was helaas gesloten. Ze waren erg mooi met hele mooie kleuren.
De graven waren niet zo erg diep en ook niet erg hoog. Met het toegangskaartje
konden we drie graven bezoeken. Aangezien er maar drie graven opengesteld
waren, was de keuze niet al te moeilijk.
We hadden met de groep zonder Leon & Astrid afgesproken om ezel te gaan
rijden, ook op de westoever. Het was erg leuk en na een uur kregen we al
aardig wat spierpijn. Omdat Jan en ik de fietsen voor 19.00h weer terug
moesten brengen konden wij hier niet met de overige ezelberijders gaan eten.
In het hotel kwam ik Leon & Astrid tegen, zodat we gezellig met z'n
drietjes zijn wezen eten. |
|
Donderdag
24 april 2003 |
|
Wederom weer vroeg
op vandaag. Om 5.45h kwam alweer de wake up call. Vanochtend stond een excursie
naar wederom de westoever gepland, dit keer niet individueel maar met de
groep. We zouden oa. de koningsgraven bezoeken o.l.v. een gids. We hebben
het graf van Ramses IX, Ramses IV en Ramses VII bezocht. Dit waren diepere
graven dan in het koninginnedal. Waarom de gids het graf van Ramses VII
had uitgekozen om te bezoeken was mij een raadsel. Dit graf was niet zo
mooi en stond ook in geen enkele reisgids goed omschreven.
Vervolgens
zijn we naar de Tempel van Hatsjepsoet gegaan, deze dodentempel staat half
in de rotsen. Daarna nog even naar een plaats waar ze handgemaakte voorwerpen,
zoals beeldjes en vazen uit steen maken. Mooi, maar erg duur. We kregen
hier nog wel een bakkie thee aangeboden, terwijl niemand heeft wat gekocht.
We zijn hiervandaan met de bus naar Deir al-Medina gereden. In dit oude
dorpje hebben we nog twee graven bezocht. We
zijn hierna terug gereden en zijn nog gestopt bij de Memnonkolossen waar
we gisteren ook al langsgefietst waren. Toen was het geen stop en ook geen
foto waard, maar omdat nu de bus stopte, toch maar een foto geschoten.
Na terugkomst in het hotel, ben ik naar het Luxor-museum gegaan. Een mooi
museum waarbij alles mooi belicht en overzichtelijk was opgesteld. Ik ben
daarna nog wat door de stad geslenterd. Omdat ik rond zonsondergang nog
naar de Luxortempel wilde, ben ik om 17.30h hier naar binnen gegaan. Zo
kon ik alles nog met licht bekijken. Toen eenmaal de verlichting aanging
werd de tempel erg mooi. Helaas kon m'n reservetoestelletje het niet aan
om foto's te maken. |
|
Vrijdag
25 april 2003 |
|
Ook
vandaag weer vroeg op, om 6.30h wakeup call. Lekker hè zo'n vakantie!
De klok is vannacht tevens een uur vooruit gegaan, waardoor het extra vroeg
was. Terwijl men dit bij ons in de nacht van vrijdag op zaterdag doet, doet
men het hier in de nacht van donderdag op vrijdag, omdat de vrijdag hier
een rustdag is. In konvooi zijn we 3 uur noordelijk gereden naar Abydos,
en hebben daar de tempel van Seti I bekeken. De muren waren goed bewaard
gebleven en onze lokale gids legde alles prima uit. Vervolgens na een uur
vertrokken naar Dendara en hebben daar onze laatste tempel bezocht. We kregen
allemaal een beetje last van tempelmoeheid! Achteraf gezien vond ik het
eigenlijk de lange rit niet waard. De tempels waren wel mooi, maar de afgelopen
tijd had ik mooiere muurtekeningen en overblijfsels gezien.
Na terugkomst in het hotel ben ik om 18.00h nog even het zwembad ingedoken,
om daarna nog met de groep in de stad te gaan eten. |
|
Zaterdag
26 april 2003 |
|
Vanochtend om 7.30h
vertrokken om aan te sluiten bij het konvooi richting Hurghada. Het was
een saaie rit door de woestijn met één tussenstop. Er waren
dit keer wat meer bussen, zo'n 30 à 40. Waar iedereen zich aan zat
te ergeren was het fijt dat de bussen continu elkaar moesten inhalen, wat
uiteindelijk geen enkel effect heeft op de aankomsttijd. Hurghada is een
vreselijk lelijke stad, waar alles is gebouwd voor het aantrekken van toerisme.
Allemaal één-aan-één sluitende hotels in het
gortdroge zand. Ons viersterrenhotel Roma heeft een zwembad en een privé-strand
met zwembad. Met Bennie ben ik nog even het dorp ingegaan en een nieuwe
zonnebril gekocht, de andere had klem gezeten en was gebroken. Tevens met
hem nog wat gegeten in een restaurantje vlakbij het hotel; geen aanrader!
's Avonds hebben we gezamenlijk gegeten, dit keer wel in een goed restaurant. |
|
Zondag
27 april 2003 |
|
We
vertrokken uit het hotel om 8.30h om met een bootje de rode zee op te gaan.
Arie & Marga gingen helaas niet mee. Ze wilden na de drukke dagen in
Luxor even tot rust komen. Eerst de flippers en duikbril uitgezocht. Het
waaide flink, dus er was tamelijk veel golfslag. Bij de eerste stop hadden
we een uur de tijd om het koraal te bekijken. Het was wel aardig vertrapt,
maar omdat ik nog nooit koraal in het echt heb mogen aanschouwen met zwemmende
visjes erom heen, vond ik het wel mooi. Ik heb wat foto's kunnen nemen met
m'n onderwatercamera. Bij de tweede stop kregen we te eten, vis, rijst,
kofta en salade. Bij de derde stop heb ik wederom gesnorkeld. Vandaag een
aantal liters zout water gedronken, goed voor het vasthouden van het vocht
zullen we maar denken! Het koraal was aardig vertrapt. Toch nog een aantal
mooie dingen gezien. 's Avonds ben ik met Arie & Marga wezen eten in
het dorp. |
|
Maandag
28 april 2003 |
|
Vroeg op. om 3.45h
de wakeup call. Om 4.30h zouden we vertrekken om in te checken voor de catamaranveerboot
van 5.30h richting Sharm El Sheik. Er stond veel wind, en een aantal werd
er dus ook ziek.
Een heel ander landschap hier in de Sinaï. Er was een bus kapot. dus
kwam er een klein rot busje ter vervanging. Twee van onze groep, Marga &
Arie, zijn met de andere groep en de grotere bus gaan zitten, wij gingen
met ons achten in het kleine busje met de bagage op het dak. De rit duurde
ongeveer 4 uur naar St. Catherine op 2000m. Leuk hotel, wel de minste tot
nu toe. Het dorpje stelde niet zo veel voor. We
hadden de keuze om de Mozesberg te beklimmen komende nacht om 3.00h, waarbij
alleen Jan en ik belangstelling voor hadden. Toen ik opperde om niet de
zonsop- maar de zonsondergang te gaan bekijken, meldden Leon & Astrid
en Bennie zich ook spontaan aan, zodat we daar maar voor gekozen hadden.
Een mooie tocht met een klim van 800m. Bennie kreeg geen lucht meer, zodat
hij halverwege de tocht af moest haken. Er was een mooi uitzicht met een
mooie zonsondergang. Toen snel naar beneden, waarbij we het grootste gedeelte
met zaklamp in het donker moesten lopen. Bij terugkomst in het hotel nog
gegeten en vroeg naar bed, er was verder toch niets te doen. Helaas was
er geen warm water, en ook was het koude water niet al te veel, zodat douchen
maar uitgesteld moest worden tot de volgende dag. |
|
Dinsdag
29 april 2003 |
|
Vanochtend
zijn we naar het Catherinaklooster gegaan. Mooi klooster met veel iconen
en andere objecten, het was erg klein. We hebben ook het brandende braambos,
een loot uit het bos van waaruit God tot Mozes sprak, de bron van Mozes
en de Basiliek van de Transfiguratie gezien.
Het grootste gedeelte van de rit naar Dahab was hetzelfde als heen naar
St. Catherina. Onderweg nog wat bij Bedoeïenen thee gedronken langs
de weg. Nadat we voorbij de splitsing waren gekomen waren we al vlakbij
Dahab. Het
erg luxe Happy Life Hotel lag ver afgelegen van het dorp en lag aan een
zandweg. Het privé-terrein was erg groot en zag er erg verzorgt uit.
De kamers waren perfect met zicht op zee. Lekker gezwommen in het zwembad
en in de zee.
Ondanks dit alles waren er geen toeristen buiten onze twee groepen en een
jong stelletje dat al aanwezig was. 's Avonds hebben we gezamenlijk in het
hotel gegeten. |
|
Woensdag
30 april 2003 |
|
Vandaag
stond een wandeling door de White Canyon en de Coloured Canyon op het programma.
Een lange autorit, we hadden twee jeeps, die ons wederom dicht bij St. Catherina
bracht. Een mooie wandeling door de kloof die ons uiteindelijk bij een kleine
oase bracht waar we konden eten.
Hiervandaan gingen we met de twee jeeps verder door het ruige landschap
naar de Coloured Canyon. Bij de Coloured Canyon hebben we nog kruipwerk
moeten verrichten om verder door de kloof te komen. De meelopende gids was
niet zo goed, terwijl de chauffeurs van de landcruisers prima hebben gereden
door het ruige landschap.
's Avonds zijn we met de taxi naar het plaatsje Dahab gegaan om daar te
gaan eten. Sjoerd wilde chinees eten, zodat hij alleen ging. Na het eten
ben ik nog naar de lokale kapper gegaan. Voor 10 pond werd alles gedaan
(omgerekend zo'n €1,50). Achter op de pick-up truck zijn we weer terug
naar het hotel gegaan om daar bij het zwembad nog een biertje te nemen. |
|
Donderdag
01 mei 2003 |
|
Eindelijk
een luierdag! Niets op het programma, dus even met Leon & Astrid naar
het plaatsje Dahab gereden om te mailen en wat inkopen te doen. Na het eten
zijn we door de hoteltaxi terug naar het hotel gebracht. Ik ben toen gaan
snorkelen. Het koraal lag vlakbij het strand. Spullen konden gehuurd worden
vanaf het hotelterrein. Het water was niet al te koud, dus de zee instappen
was een niet al te groot probleem. Het koraal lag dicht aan de kant, zodat
het hotel een bordje had geplaatst waar je de zee in kon om zo dit koraal
niet te beschadigen. Gelukkig had ik eraan gedacht om m'n onderwatercamera
mee te nemen. Het water was mooi helder zodat alles goed te zien was. Prachtig
gekleurde vissen en het koraal was vrijwel onbeschadigd. Ik voorspel echter
dat dit over 5 jaar door het toerisme geheel vernield zal zijn. Ik heb hier
heel m'n rolletje vol geschoten, wat eigenlijk geen probleem was.
De barbecue begon om 19.30h. Het personeel had al wat vlees op de barbecue
klaar gemaakt, zodat we jammer genoeg niet echt gebarbecued hebben. Het
was eigenlijk meer een buffet waarbij het vlees alleen niet op het fornuis
is gegaard. Het was toch lekker en wederom gezellig. |
|
Vrijdag
02 mei 2003 |
|
Vandaag hadden we een
lange busrit voor de boeg van 9 uur. Om 8.00h vertrokken we vanuit het hotel
met een grote touringcar die we moesten delen met de andere Djoser-groep.
Er was plaats voor 50 man, en we waren met z'n 21-en. Daarnaast reed er,
hoe kan het ook anders, bewaking mee. De rit verliep goed. Het eerste gedeelte
via dezelfde weg als die we eergisteren genomen hadden, terugkomend vanuit
de Coloured Canyon. Via een tunnel onder het Suez-kanaal alwaar we tevens
onze lunch hebben genuttigd, kwamen we wat meer in de bewoonde wereld terecht.
Het hotel in Caïro was hetzelfde hotel als waar we onze reis mee startten.
Het was tevens een zusterhotel van het hotel in Dahab. De namiddag hebben
we nog taamiyya, een soort hamburger van bonenpuree,gegeten. Daarna nog
geshopt in het winkelgebied van Caïro. Ik wilde nog wat boeken hebben
over de verschillende plaatsen die we bezocht hebben. In twee boekwinkels
rondgeneusd en maar half geslaagd. Vervolgens zijn we terug naar het hotel
gegaan om daar op het dakterras een Stella biertje te drinken. |
|
Zaterdag
03 mei 2003 |
|
De laatste dag van
de vakantie zouden we facultatieve excursie maken naar Dahsur en naar Saqqara.
In Dahsur zijn we eerst naar de rode piramide gegaan. Hier konden we via
een vrij hoge ingang de piramide binnengaan. De schacht voor de afdaling
was vrij klein en liep een heel stuk naar beneden. Er waren drie kamers
aanwezig aan het einde van de lange gang. De eerste twee hadden een trapsgewijs
plafond van een enorme hoogte.
De
tweede piramide was de knikpiramide van Snefroe. Deze wordt ook gezien als
de eerste echte Egyptische piramide. Bij de bouw van deze piramide hebben
ze een fout gemaakt. De piramide dreigde te hoog te worden waardoor hij
zou bezwijken. Hierdoor heeft meen de hoek van de vier zijden verkleind,
waardoor deze knik is ontstaan.
Vervolgens zijn we naar Saqqara gegaan om daar het graf van Achtihotep en
Ptahhotep te bezoeken. Ook hier mocht niet geflitst worden, waardoor ik
besloten had om geen foto's te maken. Daarnaast hebben we de trappenpiramide
van Djoser bezocht. Het hele complex was te bezoeken, behalve dan de binnenkant
van de piramide. Ook hier was het niet druk, zodat we onze Djoser-groep
konden opstellen voor "het hoofdkantoor" voor de groepsfoto.
De middag kregen we vrij te besteden. We zijn toen naar Khan al-Khalili,
de bazaar van Caïro, gegaan. Hier konden we ons laatste geld uitgeven.
Ik heb hier nog wat shirts gekocht. Deze waren stukken goedkoper als die
ik eerder tijdens deze reis had gekocht.
's Avonds in het hotel hadden we ons afscheidsbuffet. Na de soep nam Arie
het woord tot Sjoerd, lokaal werd hij Short genoemd, om hem te bedanken
voor z'n goede begeleiding tijdens deze reis. We hadden op de markt nog
een koffiekannetje gekocht om daar het geld in te doen. We hadden hem de
hele reis gevraagd wat wij zouden krijgen bij ons afscheid, want toen wij
startten in Caïro nam een andere groep afscheid van hun reisbegeleidster
die hun vervolgens een koffiekannetje cadeau deed. |
|
Zondag
04 mei 2003 |
|
Vroeg opstaan want
onze vlucht vertrok om 6.30h. dit betekende 0m 3.00h opstaan, douchen, inpakken
en om 03.45h in de bus zitten op weg naar Caïro airport. Hier konden
we gelukkig nog wat eten, want bij Lufthansa kregen we nog niet zo veel
op dit uur. De vlucht vertrok op tijd, en toen we na 1,5 á 2 uur
ten westen van Athene vlogen werden we geïnformeerd over een extra
landing op Athene. Een vrouw bleek krampen te hebben gekregen terwijl ze
al ver in haar zwangerschap zat. De dokter, die toevalligerwijs naast mij
zat beval om te landen op Athene, waardoor we extra 1,5 a 2 uur onderweg
waren. Wij hadden gelukkig genoeg speling op Frankfurt, maar anderen niet
en moesten een dag wachten op hun volgende vlucht. Tijdens de rest van de
vlucht kregen we te horen dat de vrouw reeds bevallen was van een dochter.
Op Schiphol werd ik opgewacht door m'n ouders, die me naar huis brachten. |
|
Jeroen
van Ammers, 2003 |
|