|
|
 Vrijdag
16 juni 2006 |
Met
de trein vertrokken om 07.10h richting Schiphol. We moesten ons 2,5 uur
van tevoren melden bij de Djoser-medewerker om ons ticket op te halen.
Inchecken kon voor het eerst via de "Self service check-in".
Even een ander plaatsje uitgezocht voor de lange vlucht, want ik wil altijd
graag aan het gangpad zitten voor extra beenruimte.
Met een vertraging van een half uur vertrokken we met een toestel van
Air France naar Parijs CDG. Daar moesten we met een bus het halve vliegveld
over om bij ons toestel voor Havana te komen. Door deze lange rit en de
vertraging was de wachttijd voor het boarden minimaal.
 Om even over 20.00h landden we op Havana. Daar werden we geloodst naar
de immigratiedienst om daar met enig geduld, twee uur later, en met een
stempel op je visum de vrije wereld in te lopen.
Even contant geld wisselen bij de bank, want pinnen is hier nergens mogelijk.
Onze reisbegeleider Jan v.d. Stoep stond ons al op te wachten en de bus
met onze vaste chauffeur voor de gehele vakantie, Ruben, bracht ons naar
ons eerste hotel Park View.
Een net hotel met hoge plafonds. We kregen hier ons welkomstdrankje, een
Daiquiri Frappé (met rum en ijs), heerlijk, en later een broodje
ham-kaas met een biertje. Keuze bestond uit een licht biertje, Cristal,
of een zwaarder biertje, Bucanero.
Het was een lange dag, dus om 23.00h ben ik lekker gaan slapen. Ik hoefde
de kamer niet te delen, want de anderen hadden een éénpersoonskamer
geboekt. |
Zaterdag
17 juni 2006 |
 De dag
begon met een introductie van Jan boven in het hotel. Hiervandaan hadden
we een mooi uitzicht over de stad en kwamen we tot de ontdekking dat het
hotel niet al te ver van de kust af lag. Jan gaf ons vervolgens een rondleiding
door oud-Havana. Dit bereikten we via Paseo del Prado en het beeld van José
Marti.
Via allerlei straatjes kwamen bij een oude apotheek, waar alle medicijnen
in diverse glazen potten konden worden bekeken. Vervolgens verschillende
pleinen bezocht waaronder; Plaza Vieja, Plaza de San Francisco, Plaza de
Armas en Plaza de la Cathedraal. Bij deze laatste lag volgens de verhalen
ooit Columbus. In deze kathedraal hing daar nog een gedenksteen van.
Vervolgens even op een terras gezeten om twee Mojito's achterover te slaan.
Een lekkere cocktail van witte rietsuiker, limoensap en een takje munt,
uiteraard aangevuld met een grote hoeveelheid rum. Daarna kregen we wel
wat trek, dus zijn we een sandwich gaan eten. Ditkeer koos ik voor de pollo;
kip.
's Middags ben ik met Teun, Femke & Maarten naar het Capitool gegaan.
De kaartverkoopster was er niet, en de kaartjesknipster wilde ons niet helpen,
want dat was immers haar taak niet. Dat werd dus even wachten. De inrichting
van het Capiool was wat sober en viel me dus aardig tegen. Op het buitenterras
een leuk uitzicht over het plein met uitzicht op de oude Amerikaanse auto's,
oude Nederlandse stadsbussen en lokale camello (kameel) bussen. Deze laatste
reden van de buitenwijken van Havana naar het centrum. Het begrip vol kennen
ze hier niet, want er werd aardig geperst om de deuren dicht te krijgen!
Hier nog even een vers papajasapje gedronken op het terras.
Hierna zijn we weer de stad ingelopen om vervolgens bij El Foridita, één
van de stamkroegen van Hemingway, een daiquiri te drinken.
Terug naar het hotel om daar de rest van de groep op het terras te ontmoeten.
Daar de volgende Cubaanse cocktail genomen; de Cuba Libre.
Op mijn opgeruimde kamer hadden de kamermeisjes een mooi hart gevouwen van
mijn handdoek. Zonde om te gebruiken! Toch de keuze gemaakt om even te gaan
douchen. Niet alleen, maar met een onuitgenodigde kakkerlak. Hoeveel zouden
er hier rondlopen?
Om 20.00h hadden we afgesproken om gezamenlijk te gaan eten in de stad met
een optreden van een Flamengo-dansvoorstelling.  Voordat het eten kwam was
het inmiddels 22.45h geworden. Een tweede drankje bestellen leek ook niet
zo makkelijk. Wat een heerlijkheid toch dat alles van de staat is! Ik kreeg
als laatste mijn eten. Ik had goed doorbakken, vanwege de bacteriën,
biefstuk besteld. Mensen die "medium" hadden en eerder kregen,
kregen doorbakken. En ik kreeg tot verbazing "medium". Hij smaakte
heerlijk. |
Zondag
18 juni 2006 |
Na een
lekker ontbijt in het hotel (ontbijt was gedurende de hele vakantie inbegrepen),
vertrokken we met de bus naar nieuw-Havana. Hier bezochten we de begraafplaats,  welke enorm groot was. Het leek wel een kompleet dorp. Er is maar één
begraafplaats voor heel Havana. Vandaag was het vaderdag, dus extra druk
met bezoekers. De uitvaarten ging ook continue door. Elke 5 minuten werd
er weer een nieuwe kist aangevoerd in een krakkemikkige lijkwagen, al dan
niet aangevuld met taxi's die dienst deden als volgauto. Hier waren zo'n
600.000 graven en 100.000 grafstenen. De begraafplaats was zo groot dat
de straten echte straatnamen hadden gegeven.
Vervolgens zijn we met de bus verder gereden naar het park waar ooit John
Lennon had gezeten op een bankje. Hier had men tegenwoordig een bronzen
beeld van John zittend op een bankje geplaatst. Uiteraard moest iedereen
met hem op de foto.
We zijn even cappuccino gaan drinken in Hotel Nacional. Een mooi hotel gelegen
aan de kust, welke nog gescheiden werd door een drukke randweg. In dit hotel
verbleven veel beroemde gasten.
Met de bus over deze randweg verder gereden langs de Amerikaans ambassade.
Als protest tegen de Amerikanen hadden de Cubanen tientallen zwarte vlaggen
opgesteld, voor elke misdaad dat Amerika zou hebben gepleegd in de ogen
van Cuba, pal tegenover de ambassade. Tevens stonden er een aantal protest
borden, waarop Bush niet al te sympathiek werd afgebeeld.
 |
 |
 We werden weer afgezet bij ons hotel Park View. We zijn lopend met een groepje
naar oud Havana gelopen om daar op Plaza de Armas wat te gaan eten. Leuk
restaurant met een gezellig binnenpleintje en uiteraard weer met live-muziek.
Vervolgens teruggeslenterd langs het water en door oude straatjes. Bij het
hotel nog op het terras gezeten om wat te drinken om daarna te genieten
van een welverdiende douche. Helaas koud!
's Avonds gingen we eten in een paladares, een klein particulier restaurant
bij de mensen thuis. We konden hier op het balkon zitten om te genieten
van de zonsondergang. Het was wat druk, want normaliter mogen er niet meer
dan twaalf personen eten in zo'n restaurant, maar wij waren al met z'n 21-en.
Daarnaast was er een dubbele boeking, zodat er ook nog een groepje van 6
bij kwam zitten. Hier heb ik kreeft gegeten.
Na het eten zijn we teruggeslenterd over Prados en toen nog een bar met
dansvloer binnengegaan. Eerst was het karaoke, maar later kon er gewoon
worden gedanst of de salsa worden geleerd. Waarom zijn wij toch zo stijf
gebouwd? |
Maandag
19 juni 2006 |
  Om 08.30
vertrokken we uit ons hotel om westwaarts te keren richting Pinar del Rio.
Allereerst zouden we nog een stop maken op Plaza de la Revolution. Maar
omdat hedenochtend in de krant stond vermeld dat het plein volledig werd
afgesloten voor een bepaalde gebeurtenis, konden we er alleen langzaam langsrijden.
Even wat foto's vanuit de rijdende bus gemaakt van het José Martí-monument
met het beeld van hem er voor. Tevens moest het portret van Ernesto Che
Guevara op de gevel van het ministerie van binnenlandse zaken nog op de
foto. Voordat we Havana uitreden, zijn we nog even bij de Djoser-agent langsgereden,
omdat Jan nog wat moest verrekenen. Later in de middag zijn we nog gestopt
in Soroa, Hier heb ik, terwijl anderen naar de Saltón waterval zijn
gegaan, de orchideeëntuin Orquideario bezocht. Hoewel het niet het
juiste seizoen was, stonden er toch aardig wat orchideeën in bloei.
Tevens was het mangofruit rijp, zodat deze direct na het schillen kon worden
opgegeten. Hier kreeg ik goede uitleg over de verschillende planten en bomen
van een engels sprekende gids, die precies wist te vertellen waar deze planten
en bomen oorspronkelijk vandaan kwamen. Grappig is dat de Cubaanse benaming
van diverse plantensoorten gelijk, of letterlijk vertaald, is aan de Nederlandse
benaming.
Hier ook gegeten in het restaurant. Ik had gekozen voor de plaatselijke
topper; "oude kleren". Draadjesvlees speciaal gekruid in een lekkere
saus. Het recept heb ik inmiddels dus dat wordt nog eens uitproberen.
Vervolgens zijn we doorgereden naar ons hotel, of beter gezegd onze huisjes.
Villa parc Aguas Clares lag een stuk buiten de stad, ten noorden van Pinar
del Rio. Leuk terrein met allemaal huisjes en een mooi zwembad. Ook hier
werden we verwelkomd met een welkomstdrankje. Allereerst even en uurtje
gezwommen om vervolgens nog een uurtje te gaan paardrijden. Eerder waren
Paul, Lucie & Daan geweest. Ik ging samen met Heleen, Aline & Hans.
Leuke omgeving, jammer dat we niet los mocht lopen. Bij terugkomst hadden
we geen water in ons huisje. Wat later zou blijken is dat we ons gehele
verblijf hier zonder water moesten doen, de ander huisjes hadden nergens
last van. Volgens de Cubaanse eigenaar zou het direct worden verholpen,
maar bij de Cubaan is morgen morgen: mañana mañana; nooit
dus!
 Gezamenlijk gegeten in het restaurant van het verblijf. Ik at dit keer een
hamsteak. Gewoon een dikke plak ham uit de koekenpan.
Na het eten kon er Salsa-les worden genomen. Hier heb ik met Femke de basis
stapjes van deze swingende dans geleerd. Het was erg warm, dus tijdens de
lessen kwam het zweet overal uit zetten. |
Dinsdag
20 juni 2006 |
Vanochtend
nog steeds geen water dus om 07.00h even een duik en een douche genomen
bij het zwembad. Ontbeten werd er om 07.30h in het restaurant van het park.
Vandaag zouden we een excursie maken naar Valles de Viñales  om daar
een wandeling te maken tussen de mogotes, kalksteen formaties.
We maakten
een wandeling met een gids om de Mogote Dos Hermanas, waar tevens de muurschildering
van Leovigildo González, Mural de la Prehistoria kon worden bekeken.
Een leuke wandeling door de tabaksvelden en veel fruitbomen, waaronder de
mango, avocado, papaja en banaan. Tevens de boom bekeken waar de sambaballen
van worden gemaakt, en de zogenaamde "tourist tree", waarvan de
stam aardig aan het vervellen was.
Lopend zijn we toen een tabaksschuur binnengelopen, om te zien hoe het drogingproces
in zijn werk ging. Wisselend werden de bladeren geoogst, begonnen werd met
de topbladeren. De onderste bladeren waren van slechte kwaliteit omdat deze
vaak in aanraking zijn geweest met de grond en dus rotten of aangevreten
zijn door ongedierte. Bij een bezoek aan een gezin kregen we nog ananassap
aangeboden en hele sterke koffie. Tevens kon hier sigaren worden gekocht,
wat een aantal van de groep dus ook deed.
Met de bus langs het hotel gereden om naar Viñales te rijden. Hier
kon geld worden gewisseld bij de bank en inkopen worden gedaan in de plaatselijke
supermarkt. Tevens hebben we in het dorp een rum bottelarij bezocht. De
flessen werden handmatig schoongemaakt en op de band gezet. Vullen ging
zowaar machinaal en de etikettering werd weer handmatig gedaan. Evenals
het verpakken in dozen. In het winkeltje ernaast kon verschillende soorten
rum worden geproefd. Wij kregen de keuze uit één soort!
 Terug in het Villa Parc even gezwommen. Naast het zwembad zouden we een
barbecuebuffet hebben met live-muziek. Eten was heerlijk en de muziek was
erg gezellig. |
Woensdag
21 juni 2006 |
Nog
steeds geen water deze ochtend, dus eerst om 07.00h naar het zwembad. Om
08.00h vertrokken we voor een lange reisdag richting Havana om door te rijden
naar Cienfuegos. In Havana moesten we op zoek naar een tankstation die nog
brandstof verkocht. Na drie pompen te hebben gehad werd het toch wel wat
precair. Bij het vierde station konden we "via de achterdeur"
de tank van de bus vullen met een aantal litertjes diesel via een jerrycan.
Uiteraard werd er wat gelekt, maar dat is in Cuba niet zo'n probleem.
  Bij de varkensbaai, waar de Amerikanen in 1961 Cuba probeerden te overvallen,
hebben we geluncht. De kok was dol op frituren, zo konden we kiezen uit
gefrituurde kip, gefrituurde krokodil, gefrituurde kreeft en gefrituurde
vis. Elk gerecht smaakt ongeveer hetzelfde, of had iets weg van het voorgaande
gefrituurde gerecht; jammer. Tevens hier een aantal mooie plaatjes kunnen
schieten van de mooie baai met strak blauw water.
Vervolgens zijn we doorgereden naar Playa Girón. Hier is het de Amerikanen
wel gelukt om aan land te komen. Na drie dagen moesten de Amerikanen opgeven
en trokken zich terug. Het leger van Cuba onder leiding van Castro zelf
kreeg voldoende steun van zijn lokale bevolking, iets waar de Amerikanen
niet op gerekend hadden. We bezochten hier een klein museum waar veel foto's
van deze periode waren tentoongesteld.
Met de bus reden we verder naar Cienfuegos. Daar hebben we het stadje bezocht
met het mooie plein Parque Martí, met daaromheen het provinciaal
museum, de Kathedraal, Teatro Tomás Terry en Palacio Ferrer. Ook
hebben we hier wat gedronken, met uiteraard live-muziek. De "Guantanamera"
klinkt overal! Aan de kust hebben we nog even Palacio de Valle bezocht.
Tegenwoordig is in dit prachtige gebouw een restaurant gevestigd.  
Na dit bezoek zijn we doorgereden naar ons hotel Villa Guajimico dat halverwege
Cienfuegos en Trinidad was gevestigd. Leuke huisjes aan een baai met een
mooi zwembad gevuld met zout zeewater met een mooi uitzicht over de baai.
Heerlijk zo'n werkende douche in je eigen huisje! Snel gegeten in het restaurant.
Het buffet was inbegrepen in de reissom. |
Donderdag
22 juni 2006 |
    Vanmorgen
lekker kunnen uitslapen, hoewel het wel erg warm was. Met de airco de hele
nacht op vol vermogen, werd het niet kouder dan 29 graden in de kamer.
Met Jos, Paul, Teun en een gids een wandeling gemaakt naar de grotten. Onderweg
ver boven de zee, vele mooie krabben gezien en diverse kleuren. Meestal
verraden ze zichzelf door te bewegen. Na een mooie wandeling moesten we
een wat steilere afdaling doen. Hier spontaan uit de broek gescheurd, zodat
deze bij terugkomst in het huisje meteen kon worden weggegooid. Een mooi
uitzicht hadden we hier op een mooie baai, met een mooi zandstrand. Onderlangs
liepen we een stuk terug richting het park, totdat we bij de ingang van
de grotten kwamen. Leuke grot met diverse stalactieten en stalagmieten.
Inmiddels had een hond zich bij ons groepje aangesloten, die geen enkel
probleem had om over het oude koraal te lopen. De uitgang van de grot was
weer boven, waar we via hetzelfde pad weer terugliepen naar het park. Vanaf
boven nog een mooi uitzicht op ons zwembad, waar de anderen van de groep,
die snel terug waren van het snorkelen, al in lagen.
 Snel een andere broek aangetrokken en een kipsandwich besteld. Nadat deze
verorberd was, nog snel even een duik genomen in het zoute zwembad, om vervolgens
op blote voeten over het kokend hete asfalt terug naar het huisje te lopen.
Snel alles inpakken om met de bus te vertrekken naar onze volgende overnachtingplaats;
Trinidad. Via een garnalenkwekerij langs de kust, reden we richting Trinidad,
wat een kort stukje was. Het hotel, Finca Maria Dolores, lag buiten de stad
en bestond wederom weer uit huisjes, deze keer erg groot, met keuken, eettafel,
salontafel en twee bedden, en uiteraard buiten een zwembad. Het zwembad
was dit keer weer normaal met zoetwater gevuld en je kon in het water aan
de bar zitten.
Na het avondeten, wat hier inclusief was, zijn we met de bus naar de stad
gegaan. Daar zijn we naar de muziek gaan luisteren bij Casa de la Musica,
wat gelegen was aan een lange trap. Hier werd door de lokale bevolking aardig
gedanst. Vanwege het carnaval was het niet erg druk.
Lopend zijn we weer terug naar het hotel gegaan. |
Vrijdag
23 juni 2006 |
  Na het
ontbijt zijn we met de bus naar het strand, wat een stuk buiten de stad
lag, vertrokken. Hier hebben we 1 uur onszelf kunnen vermaken. Langs de
kust zag je vele vissen door het heldere water zwemmen. Een mooi strand
waaraan diverse luxe ressorts waren gelegen.
Vervolgens zijn we naar de stad gereden, om deze te bezichtigen. Souvenirs
gekocht en tevens de eerste mogelijkheid voor het internet. Even een kaart
van een uur kopen voor 6 CUC (ongeveer 5,5 €uries). De verbinding was
niet erg snel, maar gaat in ieder geval een stuk sneller dan de post, welke
er weken over zou doen.
In de stad kwam ik Maarten & Femke en Eric & Jana tegen. Daar even
mee opgelopen om vervolgens te gaan eten. Jana wilde niet echt, zodat zij
naar een supermarkt zijn gegaan. Met zijn drieën heerlijk buffet gegeten
wat bestond uit zowel warme als koude gerechten. Lekker als toe nog een
heerlijk ijsje gegeten. Snel eten, want voordat het bij je mond was, was
het al gesmolten.
 Met de bus terug naar het zwembad, om daar nog even in te kunnen liggen.
Donkere wolken trokken zich samen, en de lucht werd tevens zwart van de
gieren. Opeens begon het keihard te regen voor ongeveer een uur. Even gaan
douchen om in het restaurant daarna nog wat te lezen.
Na het avondeten zijn we wederom vertrokken naar de stad om te genieten
van de muziek. Vanavond was het nog rustiger dan gisteravond. |
Zaterdag
24 juni 2006 |
   Vandaag
een reisdag met onderweg een aantal leuke stops. Na het ontbijt en inladen
van de bus zijn we vertrokken richting Camagüey. Ongeveer 10km vanaf
het hotel hadden we een mooi uitkijkpunt gevonden over Valle de los Ingenios,
vallei van de suikerrietmolens. Na een fotostop van ongeveer een half uur
reden we door naar Manaca Iznaga-plantage, waar vroeger vele slaven leefden
die op de suikerrietplantages werkten. Het plantershuis en de klokkentoren
staan zijn nog makkelijk te vinden in dit dorp. We hebben hier zelf suikerrietsap
kunnen persen met behulp van een grote suikerrietmolen, die vroeger door
slaven werd aangedreven. Het sap smaakte lekker, niet te zoet, en gaf goed
tegen de dorst.
Vervolgens reden we door naar Sancti Spíritus, een dorp met de status
van "nationaal monument". Hier hebben we een tijd rond kunnen
lopen, door zowel het nieuwe als het oude gedeelte van het dorp. Als eerste
liepen we via de oudste kerk van Cuba, Parroquial Mayor del Espirítu
Santo, langs het museum en het theater naar de Yayabo brug die over de gelijknamige
rivier liep, waar vele schildpadden in zwommen.   Na te zijn omgekeerd zijn
we richting het oude gedeelte gelopen, herkenbaar aan de "kinderkopjes"
bestrating. De huizen veelal gekleurd en de straatjes liepen van hoog naar
laag en omgekeerd.
Waar we zijn gedropt, hadden we afgesproken om daar in het restaurant onze
lunch te nuttigen. Ik heb hier gekozen, wederom weer voor de "oude
kleren". Ook deze keer smaakte het weer goed. Tijdens de lunch uiteraard
weer een schitterend muzikale voorstelling, dit keer van de band met de
naam Rompesaraguey.
 Na te hebben afgerekend zijn we met de bus vertrokken naar Camagüey,
een grotere stad met ons hotel iets buiten het centrum. Er was carnaval,
dus er was een hoop levendigheid en muziek op straat. Na een lekkere douche
(tussen 07.00-09.00h en 19.00-21.00h was er warm water) zijn we met tien
fietstaxi's door de stad gescheurd om diverse bezienswaardigheden te bekijken.
Zo kwamen we langs Plaza de los Travajadores, Teatro Principal, Plazuela
de la Bedoya waar allemaal beelden stonden, Parque Agramonte, Plaza Luces
en tot slotte Plaza San Juan de Dios, hier hebben we gezamenlijk gegeten.
De rijst met bonen went nog niet echt!
Na het eten gingen er een aantal naar het hotel terug. Ik ben nog met een
groepje ergens wat gaan drinken. De muziek was wat rustiger en niet echt
Cubaans. Daarna zijn we lopend terug naar ons hotel Puerto Principe gegaan,
waar we na een lange dag om 00.45h aankwamen. |
Zondag
25 juni 2006 |
  Vanochtend
nog even lopend de stad ingegaan om nog wat foto's te maken met daglicht.
Gisteravond op de fiets was het eigenlijk iets te donker. Helaas niet alles
kunnen vinden. Het theater en Plazuela de la Bedoya kon ik helaas niet vinden,
mede omdat ik niet meer uit mijn hoofd wist hoe het plein heette. De overige
bezienswaardigheden heb ik in andere volgorde afgewerkt. Later kwam ik Femke
& Maarten nog tegen en hebben we gezamenlijk nog wat belegde broodjes
gekocht voor onderweg. Jan was hier ook aanwezig, evenals Hans & Aline.
De broodjes kaas werden uiteindelijk broodjes met pittig gekruid gehakt.
Snel terug naar het hotel, want we zouden een uur eerder vertrekken naar
Sierra Maestra, om daar de WK-voetbalwedstrijd Nederland-Portugal nog live
mee te maken.
  Na een lange rit met een aantal stops kwamen we om iets na 15.00h aan in
het park. Er was één televisie aanwezig meer die zat achter
slot en grendel. Even paniek, maar na een kwartier konden we toch nog de
wedstrijd bekijken.
Na een teleurstellende uitslag werden we welkom geheten in dit park en kregen
we de sleutels van onze nieuwe huisjes.
's Avonds bleven we hier eten, want ook hier was het bij de reis inbegrepen.
We konden kiezen uit drie soorten gerechten, maar om het zichzelf makkelijker
te maken, werden alle gerechten op kleine schaaltjes op tafel gezet, waar
je zelf vanaf kon scheppen. Alles ging tot de laatste korrel op; was het
wat aan de weinige kant? |
Maandag
26 juni 2006 |
 Vannacht
niet zo goed geslapen. Erg aan de diaree en braken. Toch besloten om met
de groep mee te gaan om in de laadklep van een truck te rijden naar Alto
del Naranjo op 950m. Bepakt met ORS en Loperamide, in de laadbak geklommen.
Een stijl pad die stapvoets met de truck werd genomen bracht ons op een
mooi uitkijkpunt. Eenmaal bovengekomen moesten we nog ruim een uur lopen
naar Comandancia de la Plata, Castro's hoofdkwartier uit de jaren vijftig.
Vandaag was het wat bewolkt en niet al te warm, waardoor vandaag perfect
was om te lopen. Na iets minder dan een half uur kwamen we bij een boerderijtje
waar we onze fotocamera's moesten inleveren. De Comandancia mocht niet gefilmd
of gefotografeerd worden. Omdat ik hier bij het boerderijtje brakend aankwam,
heb ik besloten om niet verder te lopen. Ik wist niet of ik hierna zou opknappen,
en wat voor weg ik nog tegen zou komen. Zou het erger met me worden, moest
ik ook nog terug lopen. Terwijl de anderen drie kwartier verder liepen,
paste ik op de toestellen en kon zo een beetje bijkomen. Wat foto's gemaakt
van de pauw die daar stond te ponken en tevens mijn twee broodjes opgegeten.
  Na een kleine twee uur kwam de groep weer terug. Wat ik heb gemist weet
ik niet precies, omdat er geen foto's gemaakt zijn. Op internet is ook eigenlijk
niets te vinden van deze tijd. De groep kwam in ieder geval niet terug met
grote enthousiaste verhalen.
Vervolgens moesten we even teruglopen naar het uitkijkpunt. Het lopen ging
gelukkig goed. Bij de truck nog een cola gedronken, zodat er ook weer wat
suikers in het lichaam kwamen. De weg naar beneden met de truck ging weer
stapvoets. Ik was blij toen we weer bij onze huisjes aankwamen.
Ik ben even lekker gaan douchen en op bed gaan liggen. 's Avonds nog wel
warm gegeten, maar ik bleef even aan de droge witte rijst. Na het eten kwam
er weer een band spelen. Ik ben toch maar vroeg in bed gekropen. |
Dinsdag
27 juni 2006 |
  Na wederom
een slechte nacht, met doorlopend toiletbezoek, de bus ingestapt met een
aantal geslikte pillen in mijn maag. We vertrokken richting Santiago de
Cuba met een aantal tussenstops onderweg. Als eerste stopten we in Bayamo,
waar we eerst een Tropical Show kregen van wederom een muziekband; Apareció
el tumba'o, waar ik tevens de cd van heb gekocht. Na dit optreden kon het
dorpje worden bekeken. Gelukkig was ik aardig opgeknapt, zodat ik naar Plaza
de la Revolución (in welk stadje hebben ze geen plein met deze naam)
ben gelopen. Hier stond het standbeeld van Carlos Manuel de Céspedes
en een monument dat gewijd is aan het nationale volkslied. Hierna nog even
naar Parroquial Mayor de San Salvador, de kerk, gelopen om deze te bezichtigen.
Een mooie kerk die juist op dit moment werd opgeknapt. Zowel buiten als
binnen stonden een aantal steigers opgesteld.
Na wat rond te hebben gelopen ben ik even in het park gaan zitten, voordat
we met de bus verder trokken richting El Cobre. Hier hebben we de Basilica
de Cobre, de beroemdste kerk van Cuba, bezocht, die ver van tevoren al was
te zien tegen de bergen.
We reden verder naar Santiago de Cuba, waar we als eerste het monument voor
generaal Maceo bezochten op wederom Plaza de la Revolución.  Na een
korte stop reden we door naar ons luxe hotel San Juan, naast de dierentuin
net buiten het centrum.
's Avonds met de bus naar de stad gegaan om daar weer in een paladar, bij
de lokale mensen thuis, te gaan eten. Omdat we met een grote groep waren
duurde het eten wat lang. Één tafel kreeg te eten, de andere
tafel, waar ik aan zat, moest wachten. De televisiesoap was belangrijker
dan de klanten, zodat we hier even op moesten wachten. Ik had kip besteld,
die ik niet geheel opkreeg. Met twee grote taxi's zijn we terug naar ons
hotel gebracht. |
Woensdag
28 juni 2006 |
  Redelijk
bijtijds voor de grote warmte vertrokken we na het ontbijt met de bus naar
Castillo del Morro, wat zo'n tien kilometer buiten de stad aan de kust was
gelegen. Dit mooie fort wat op de werelderfgoedlijst staat van UNESCO, werd
gebouwd in 1637 en duurde tot 1700. Het diende als verdediging van de stad
tegen de piraten. Vijfenzeventig jaar later werd het een gevangenis en in
1898 werd het wederom weer een vesting.
Na dit bezoek reden we met de bus langs de baai van Santiago weer terug
naar de stad. Op het terras van Hotel Casa Grande naast Cathedral de la
Asuncióm namen we een drankje en vervolgens afscheid van Diego die
met een nachtbus terug naar Havana ging om daar na een stage bij Jan zelf
een eigen groep te begeleiden.
Met een groepje naar de bank gelopen om daar wat geld te wisselen. Omdat
Teun zijn paspoort niet bij zich had, heb ik even voor hem ook geld gewisseld.
Vervolgens wat door de stad geslenterd om terug te keren op Parque Céspedes.
Met een klein groepje het museum Ambiente Histórico Cubano, gelegen
in Casa de Diego Velázquez, ingegaan.   Dit is het oudste gebouw van
Cuba en wordt onderhouden door steun van de Europese Gemeenschap. Een mooi
gerestaureerd huis waar zowel de Engelse als de Franse, de Spaanse en de
Cubaanse stijl is terug te vinden.
Na wederom weer wat verfrissends te hebben gedronken zijn we naar de trap
van Padre Pico gelopen. Het geheel viel een beetje tegen, zodat we besloten
om met een taxi terug te keren naar het hotel. Ik ging wat later want ik
wilde eerst nog even wat e-mail versturen.
Met de cocotaxi, een gele drie-zitsscooter, naar het hotel gegaan om daar
wat te drinken bij het zwembad. Even later begon het te onweren en keihard
te regenen. De stroom viel zelfs uit in het huisje.
's Avonds bij de Italiaan in het hotel gaan eten. Spaghetti was veel, maar
smaakte goed. |
Donderdag
29 juni 2006 |
 Voor
het eerst vroeg op deze vakantie. Vandaag stond een lange rit op het programma
naar Santa Clara. Om 06.45h moesten we de bus inladen, om vervolgens te
ontbijten. Na het ontbijt nog even snel naar het toilet om in te stappen
voor de lange rit. Om 07.30h reden we weg. We stopten onderweg op twee stops,
waar we op de heenreis ook al waren gestopt. Ik knapte gelukkig aardig op,
hoewel ik me deze ochtend slechter voelde dan voorgaande dagen.
De bus kon niet voor het hotel komen, zodat het laatste stukje gelopen moest
worden. Een simpel hotel, Santa Clara Libre, waar de kogelgaten nog in de
gevel zaten.
Omdat ik geen elektra op de kamer had heb ik geruild van kamer, wat me bijna
een uur heeft gekost. |
Vrijdag
30 juni 2006 |
Na het
ontbijt wat genuttigd kon worden in het naast het hotel gelegen restaurant,
zijn we lopend naar een sigarenfabriek gegaan. In een normaal straatje in
de stad liepen we door een deur, waarachter een klein binnenplaatsje was
gelegen. Toen we een tweede deur door gingen kwamen we terecht in de fabriekshal
waar een paar honderd mannen en vrouwen in een ongekoelde ruimte, dicht
tegen elkaar, met de hand sigaren aan het maken waren. De minder mooie bladen  die geselecteerd waren op smaak en geur, waren voor het binnenwerk. Daaromheen
ging dan een aantal dekbladen om de vorm van de sigaar te behouden. Het
kopje, ook gemaakt van tabaksblad werd er op gelijmd met lijm dat geur-
en smaakloos was. Vervolgens werden de sigaren geperst, op vochtigheid gecontroleerd
en gesorteerd op kleur.  Door dezelfde kleur in één doosje
te doen, welke ook weer met de hand werden geëtiketteerd, kreeg het
geheel de kwaliteit van de Cubaanse sigaar. Jammer dat er in deze fabriek
niet gefotografeerd mocht worden!
Met de bus die inmiddels ook bij de fabriek was aangekomen, zijn we naar
het Tren Blindado-monument gereden. Dit ontspoorde treindeel was ter nagedachtenis
aan de door Che Guevara verongelukte trein met daarin soldaten van Batista
en wapens die naar oost Cuba reden. De bulldozer die de trein deed ontsporen
staat ook opgesteld bij dit monument.
Vervolgens reden we met de bus door en kwamen langs een beeld van Che waar
diverse frappante delen in waren verwerkt. Zo kwamen er uit zijn lichaam
kleiner poppetjes, liep er over zijn schouder een geit met kind en kwam
er uit zijn riem een heel legertje mensen.
Net buiten de stad kwamen we bij het mausoleum met bijbehorend museum van
Ernesto Che Guevara. Indrukwekkende muur, waarin alle namen van zijn kameraden
met in het midden de naam van Che waarbij de herkenbare ster brandde. Het
naastgelegen museum liet diverse persoonlijke dingen van Che zien, waaronder
oude schoolspullen, foto's, kledingstukken en andere persoonlijke bezittingen.
Ook hier mochten er geen foto's worden genomen. Op het Che Guevara-plein
mochten er wel foto's worden genomen. Hier was een enorm beeld te zien van
Che, met uiteraard een grote wapperende Cubaanse vlag. 
Hierna zijn we doorgereden naar Varadero, een aaneenschakeling van luxe
hotels en ressorts op een 20 kilometer lang schiereiland aan de noordkust
ten oosten van Havana. Ons hotel, Acuazul, was gelegen aan het begin, in
het oude gedeelte van Varadero. De meeste kwamen terecht in huisjes vlakbij
het strand. Ik bleef met Jan achter in het hotel waar de bar en het zwembad
waren. Omdat we als groep kozen om "all-inclusive" te gaan moesten
we 15 CUC bijbetalen. Dit hield wel in dat alle maaltijden waren inbegrepen,
onbeperkt gedronken kon worden, en onbeperkt hamburgers kon worden gegeten
bij het zwembad. De bar bij het strand hoorde er ook bij, maar dat was voor
de andere wel wat verder vanaf hun huisje.
Na even gelegen te hebben in het zwembad lekker gaan douchen op de luxe
kamer op de bovenste etage. Een mooi uitzicht over de zee, die aan beide
kanten van het schiereiland te zien was.
's Avonds werden we getrakteerd op variété, wat eigenlijk
niet al te veel voorstelde. |
Zaterdag
01 juli 2006 |
 Na uitgeslapen
te hebben en genoten te hebben van het ontbijtbuffet ben ik in mijn eentje
met de Varadero BeachTour, een toeristische hop-on-hop-off dubbeldekker
(5 CUC), het schiereiland rondgereden. Vlak aan het einde heb ik daar nog
een   grot bezocht, welke vergeven was van de vleermuizen die om je heen vlogen.
Helaas had ik geen zaklamp mee, dus lopen ging al schuifelend vooruit. Daarna
met de bus verder gereden naar Restaurante Américas, het voormalige
Villa Xanadú, welke naast de golfbaan gelegen was. Na hier wat afgekoeld
te hebben en wat te hebben gedronken op het terras met een prachtig uitzicht
over de zee, weer met de bus vertrokken naar het hotel. 
Na de lunch ben ik nog wat souvenirs gaan kopen, om het laatste geld op
te maken. Tevens een aantal T-shirts gekocht en uiteraard een liter Havana
Club rum gekocht om mee te nemen.
Daarna nog even naar het strand geweest om een duik te nemen in de zee.
Wederom weer strak blauw helder water van een heerlijke temperatuur.
Na het eten konden we weer genieten van een spectaculaire show, met als
deelnemers (of slachtoffers) Rik en Linda, en Ronald en Heleen. Zij moesten
als koppel verschillende spelletjes tegen elkaar spelen. Ze vonden het zelf
wel geslaagd geloof ik. |
Zondag
02 juli 2006 |
   Op de
toeristenmarkt het laatste geld uitgegeven. Een beetje overgehouden om nog
wat voor onderweg en op het vliegveld te kunnen kopen. Tevens een laatste
route gelopen door de straten van Varadero en langs de kust. Om 12.00h moest
de sleutel worden ingeleverd van de kamer, zodat de bagage in het depot
kon achterblijven. Nog even een lunch naar binnengewerkt voor het vertrek
richting Havana.
Ruben, onze vaste chauffeur kwam ons weer ophalen van het hotel. Hij was
een uur te vroeg, want hij wist nog niet dat we niet naar het plein van
de Revolutie mochten in Havana. Volgens het busbedrijf waren we er al langsgereden,
dus mochten we er niet nog eens heen.
Om 15.00h vertrokken we zonder Femke & Maarten en Linda & Richard,
want zij bleven nog 5 dagen langer aan het strand.
Onderweg gestopt bij een mooi uitkijkpunt waar de Bacunayagua-brug over
het ravijn met daarin de Yumurí-rivier ging. Vele gieren hier ook
weer in de lucht. Een heerlijke Piña Colada kon hier gedronken worden
van verse kokosmelk.
Wat verder bij een baai nog even gestopt bij een bekende Nederlander. Hier
stond het beeld van Piet Heijn die in 1628 een succesvolle aanval deed op
de Spaanse Zilvervloot alhier. 
Om 18.15h kwamen we aan op het vliegveld van Havana. Hier afscheid genomen
van onze chauffeur, Ruben, en reisbegeleider, Jan. Snel inchecken bij Air
France voor de vlucht naar Parijs en de airport-TAX betalen van 25 CUC.
Nog even door de grenscontrole, wat uiteraard weer een aardige tijd in beslag
nam. Achter de douane nog een laatste broodje gehaald.
Eenmaal in het vliegtuig, bleek dat deze lang niet vol zat. We moesten nog
ruim een uur wachten want de Cubanen hadden inmiddels het vliegveld gesloten
vanwege een 'belangrijk persoon', wie zou dat zijn? Om 21.30h vertrok eindelijk
het vliegtuig met 1,5h vertraging. |
Maandag
03 juli 2006 |
Na een
lange vlucht, kwamen we uiteraard te laat aan op Parijs CDG. Ons toestel
naar Schiphol Amsterdam, zou al bijna vertrekken. Aan het einde van de slurf
werden we opgewacht en waren we allemaal omgeboekt voor een latere vlucht.
Om 15.15h landden we anderhalf uur later dan gepland op Nederlandse bodem.
De bagage kwam gelukkig snel. Van iedereen even afscheid genomen om vervolgens
naar de trein te spurten. Deze zou vertrekken om 15.48h. Ik stapte in en
we vertrokken gelijk. Om 1700h was ik weer thuis. |
Jeroen
van Ammers, 2006 |
|
