 Donderdag
06 september 2001 |
Op
Schiphol verzamelen bij een medewerker van Djoser. Ik was de eerste aanwezige.
De anderen kwamen daar al vrij snel na. De vlucht met de KLM werd eenmaal
aan boord toch nog met een half uur vertraagd, wegens een brandstoftekort.
De vlucht verliep goed, ik zat naast een chinees meisje dat ongetwijfeld
niet bij onze groep hoorde.
|
| Vrijdag
07 september 2001 |
Na zo´n 9 uur
vliegen landden we op het vliegveld van Peking. Buiten, achter de douane,
stond het busje al klaar wat ons naar het hotel zou brengen. De warmte sloeg
gelijk toe. In de bus moet er naast de chauffeur ook een Chinese gids aanwezig
zijn. Deze jongen heette ons welkom in China door een kapotte microfoon,
wat hij maar niet begreep. Tijdens de rit goed naar buiten kijken, voor
mij was het de eerste keer dat ik op vakantie was in een andere cultuur.
In de stad viel het meteen op de grote drukte van zowel auto´s, fietsers
als voetgangers. Op veel kruispunten was ook politie aanwezig.
In het hotel kon geld gewisseld worden. Chinees geld mag immers niet in-
en uitgevoerd worden. In vrijwel elk hotel was dit mogelijk. De groep bestond
uit twintig man plus de reisleidster. Aangezien de meeste koppels waren,
waren er vier mensen, waaronder ik, die een enkele boeking hadden gedaan.
Wij moesten dus bij elkaar op de kamer. Één persoon had betaald
voor een eenpersoonskamer, zodat drie personen om beurten een kamer moesten
delen. Ik had het geluk om als eerste de eenpersoonskamer te krijgen. Dat
was wel lekker, alleen moest je voortijdig wel met mensen afspreken om niet
de hele dag alleen te zijn.
Na ongeveer een uurtje of twee rust te hebben gehad, zijn we gezamenlijk
wezen eten op kosten van Djoser. Een zure lucht kwam ons al tegemoet zodra
we het restaurant binnen kwamen. Ik dacht, als we hier gaan eten krijg ik
niets binnen. We mochten apart zitten in een privé kamer. Daar stonden
twee grote ronde tafels met draaischijven waarop later de gerechten gepresenteerd
werden. We kregen hier van Mayke, onze reisleidster, een plattegrond van
Peking en een Chinese menukaart met engelse vertalingen. Hierdoor werd het
wat makkelijker om gerechten te bestellen.
   Na
het eten zijn we naar de metro gelopen om richting de verboden stad te gaan.
Hier werden we door de gids losgelaten. Samen met Lennie & Jan en Frank
hier doorheen gelopen. Wat een oppervlakte. We zijn er helemaal doorheen
gewandeld om er via de achterzijde weer uit te lopen. Hiervandaan zijn we
naar het Beihai park gewandeld. Lennie was al eens eerder in Peking geweest
en was dus ook te ´misbruiken´ als gids. Hiervandaan zijn we
door verschillende kleine straatjes naar het Tiannenplein gelopen, ook wel
bekend als het plein van de hemelse vrede. Het begon al te schemeren en
het was erg druk. We waren net op tijd, zodat we het strijken van de vlag
door veel militairen konden zien.
Nu nog even shoppen voor het ontbijt voor de volgende ochtend. We zijn daarna
nog met z´n vieren wezen eten in een leuk chinees restaurant. Lekker
een biertje erbij (dit zijn gelijk 0,8 literflessen) en we namen kip met
cashewnoten en vis. De vis werd eerst getoond alvorens deze klaargemaakt
werd. |
| Zaterdag
08 september 2001 |
  Vandaag
de excursie naar de Chinese muur. De bus stond al weer te wachten om ons
in een rit van ruim een uur naar Badaling te brengen. De Chinese gids vond
het wat te vroeg en had zich ziek gemeld. Zijn vervangster deed het erg
goed, beter dan zijn eerder gemaakte indruk van gisteren. Bij de muur kon
je kiezen tussen om het steile linker gedeelte te beklimmen of het iets
lichtere rechter gedeelte. Ik koos voor het linker gedeelte. Tot halverwege
met Henk gelopen, deze stopte al op één derde. Het was allemaal
erg steil en heet, wat het zwaar maakte. Toch wilde ik verder. Met Frank
verder geklommen tot iets over de helft. Hij wilde niet verder. Nora, die
inmiddels ook bij ons was, ging wel verder, zodat ik met haar helemaal naar
het eindepunt van het gerestaureerde gedeelte ben geklommen. Wim was ons
voor geweest, want die kwamen we nog tegen. Die vertelde ons dat we nog een half uurtje moesten lopen. Eenmaal boven
een prachtig uitzicht ondanks de nevel. De terugweg ging beter, alleen je
knieën begonnen te trillen van de inspanning. Beneden aangekomen stonden
allemaal souvenirstalletjes die schreeuwden om je aandacht. Grappig om mee
te maken. Ik heb hier toch ook een T-shirt gekocht.
Na twee uur waren we weer op weg richting het zomerpaleis. Via binnenwegen
en kleine plaatsjes toch aangekomen bij het zomerpaleis. Hier hebben we
met de groep gezamenlijk gegeten. Met Mary & Wim, Helma en Margreet,
gelopen en gevaren door dit park. Bij de 9-bogen-brug zijn Mary & Wim
nog in klederdracht gefotografeerd.
´s Avonds zijn we met de hele groep op twee na, naar de Chinese opera
gegaan. Mayke hield hier taxi´s aan op de weg die ons naar de opera
zal brengen. Met 5 taxi´s op weg. Onze taxi was uiteraard verdwaald.
Daar stonden we in een nauw straatje met een taxichauffeur die ons niet
begreep. Uiteindelijk hebben we het toch gewonden. Mayke die ons op stond
te wachten werd al wat ongerust.
We mochten ook nog achter de schermen kijken van de opera. Hier werd de
make-up en kleding nog aangebracht. De voorstelling was wel erg wennen,
dat ´gejank´, maar mooi om eens meegemaakt te hebben. |
| Zondag
09 september 2001 |
 Vandaag
met Lennie & Jan, Frank en Hans om 08.00 uur afgesproken om naar de
tempel van de hemel te gaan. Lennie & Jan lagen nog te slapen zodat
we met z´n drieën zijn gegaan. Met de metro, we wisten nu hoe
het hier werkte, en nog een 2 km lopen. In het park was ook muziek en een
opera aan de gang. Ook kwam ik hier nog een oud vrouwtje tegen met ingebonden
voeten. Ik vond het wat gênant om snel voor haar te gaan staan om
een foto te maken, ik dacht; "Ik kom er tijdens mijn reis vast nog
wel één tegen." Het was schitterend weer, wel erg benauwd.
In het park kwamen we ook Bart & Hellen nog tegen. 
Om 15.00 uur zouden we vertrekken vanuit het hotel om richting station te
gaan. De originele gids was weer beter en bracht ons met de bus. Omdat hij
geen fooi kreeg van Mayke werd deze erg boos en schold haar uit. De trein
van 17.10 uur namen we. Het was erg comfortabel en heb nog kennis gemaakt
met twee Chinese meisjes die voor hun werk onderweg waren. Met z´n
vieren nog geklaverjast tot 22.00 uur. Ik sliep op het bovenste bed alwaar
het erg warm was, waardoor ik bijna niet geslapen heb. |
| Maandag
10 september 2001 |
Om 06.50 uur reden
we het station van Xi´an in. Het toilet was al afgesloten zodat ik
pas in het hotel naar de wc kon. Op het station werden we wederom opgewacht
door een gids die ons met de bus naar het hotel bracht. Ik sliep nu met
Frank op de kamer.
Om 09.00 uur met Frank richting klokkentoren gelopen. Daar kwamen later
ook Henk en Willem heen, zodat we met z´n vieren naar de trommeltoren
konden lopen. Wat een vieze stad, één en al smog. Achter de
trommeltoren was de moslimwijk alwaar er een hele souvenirmarkt aanwezig
was. Ik heb hier een stempel laten maken met m´n naam op m´n
Chinese sterrenbeeld (varken) voor 25 yuan (was 35). Ook heb ik hier een
schaakspel uit been gekocht voor 80 yuan (was 160). Wel genoeg afdingen,
anders betaal je veel te veel.
 De
grote moskee was indrukwekkend. Zo´n rust en erg mooi. Er kwamen uiteraard
later ook hier wat mensen van de groep heen. Hierna zijn we met z´n
vieren naar de kleine wilde ganzenpagode gegaan. Willem, Hans en Frank hadden
geen zin om naar de grote wilde ganzenpagode te gaan, Ik heb daarom alleen
een taxi genomen. Vooral niet zelf meerijden want dan word je gek. Gewoon
laten vervoeren, dan komt het goed. Op een vierbaansweg uiterst links rijden
om auto´s in te halen, maar toch de afslag naar rechts nog meepakken.
Bovenwonderlijk gebeuren er toch weinig aanrijdingen.  
Binnen het park was alles zeer schoon en goed onderhouden. Net over de muur
heen kon je het Boeddhabeeld zien van ruim 10 meter hoogte. Vanaf deze pagode
ben ik terug naar het centrum gelopen. Dit was een stadswandeling van ongeveer
15 km. Onderweg leuke markten en straatjes tegengekomen, waaronder een kleding
markt. Deze straat stond vol met paspoppen. Het eerste gedeelte voor de
dames, daarna de heren, de kinderen en vervolgens schoenen. Allemaal ateliers
die maatpakken zaten te maken. Binnen de stadsmuren waren ook mensen schoonschrift
op doeken aan het schilderen. Erg mooi. In het centrum aangekomen, niemand
van de groep meer gevonden om te gaan eten. |
| Dinsdag
11 september 2001 |
 Vandaag
een excursie naar het terracottaleger. Om 08.30 vertrokken vanuit het hotel.
We hadden een goede gids die ons eerst naar de film bracht welke ons vertelde
over het ontstaan van dit wereldwonder. Je mocht er eigenlijk niet fotograferen,
toch maar stiekem gedaan. Het risico dat je liep is dat je fotorolletje
in beslag werd genomen. Het leger bevond zich in een enorme hal. Ook werd
er in een andere hal nog verder gezocht naar nog meer beelden.
Buiten waren diverse kraampje die ook toeristen naar binnen probeerden te
loodsen. Ik heb hier wel even rondgekeken, maar niets gekocht.
´s Middags waren we vrij. Met Mayke, Willem en Frank nog wezen eten,
deegjes met varkensvlees. Deze waren vrij lastig te pakken met stokjes.
Vervolgens weer naar de klokkentoren en de trommeltoren gelopen. Het weer
was een stuk beter dan gisteren, zodat ik hier opnieuw maar wat foto´s
heb geschoten. We hadden afgesproken om 18.00 uur in het hotel om gezamenlijk
ergens wat te gaan eten. |
| Woensdag
12 september 2001 |
 Om
05.00 uur opstaan, want we moesten om 06.00 uur weg. Helaas liep de wekker
niet af, dus Frank en ik hadden ons gigantisch verslapen. Gisteravond werden
we steeds opgebeld voor een massage, waardoor we de hoorn maar van het toestel
hadden gelegd.
Het vliegtuig van Hainan Airlines richting Chengdu had een half uur vertraging.
We konden niet gelijk vanaf Xi´an naar Lhasa, omdat deze toestellen
allemaal afgehuurd waren door de overheid. We kregen nu een klein toestel
voor 32 man. Onze groep was tot de eerste tussenstop in Guangyan als enige
aan boord, wat passagiers betrof. De vlucht naar Chengdu duurde twee keer
een uur. Hier regende het enorm. De vlucht van Chengdu naar Lhasa was in
een groter toestel van China SouthWest Airlines en duurde hoewel de afstand
veel groter was ook een uur. In Lhasa was geen regen te bekennen de zon
scheen hier fantastisch. Aan de uitgezette zakjes, bolle flesjes en tandpastatubes
kon je zien dat de luchtdruk hier een stuk lager was dan in Chengdu. We
waren nu op grote hoogte. Het duurde ook niet lang voordat de eerste al
last kregen van hoofdpijn.
Ook hier stond de bus al te wachten. De bagage ging apart met een auto naar
het hotel, wat nog ruim een uur rijden was, en wij gingen gezamenlijk in
de bus. Hier vertelde Tang, onze Chinese gids die geheel in Tibet bij ons
verbleef, over dit land. Ook de buschauffeur bleef de gehele Tibet-reis
bij ons. Onderweg hebben we nog gestopt bij een boeddhaschildering op een
rotswand. Hier hingen allemaal witte linten, welke de gebeden doorgeven
aan de wind. Speciaal voor toeristen was hier ook onze eerst yak te bewonderen.
Deze was wel versierd, zodat je er eventueel mee op de foto mocht, uiteraard
tegen betaling.
Het hotel had geen lift. We moesten onze bagage zelf omhoog sjouwen, wat
niet mee viel op deze hoogte. Gelukkig zaten we maar op de tweede etage,
ik deelde me kamer nu met Henk. ´s Avonds hebben we gezamenlijk gegeten
in een restaurant om de hoek.
Ik moest ´s avonds nog wel braken waar helaas ook bloed bij meekwam.
Gelukkig was dit eenmalig. Het bed was rampzalig. De veren van het matras
prikte ´lekker´ in je rug |
| Donderdag
13 september 2001 |
  Vandaag
ben ik met Joop & Annelies, en Henk naar de Jokhangtempel gegaan. We
mochten er gratis in. Rondom deze tempel waren drie ringen (gangen) waar
klokwijs, rechtsom dus, gelopen werd. Ook liep men met bidratels, welke
ook rechtsom moesten draaien. Binnenin de tempel waren veel beelden alwaar
je geld en jakboter kon achterlaten. Toen we binnen kwamen kwam deze vreselijke
lucht je al tegemoet. In de loop van de reis begon je er al aardig aan te
wennen. In de buitenste ring waren diverse kraampjes die bidratels, T-shirts
en andere souvenirs verkochten. Ook bad men hier op een wijze waarbij ze
zich voorover lieten vallen om vervolgens weer op te staan waar de handen
zijn neergekomen. Op deze wijze legden ze dan deze kilometerslange weg af.
Na het eten ben ik met Hellen & Bart en Henk naar het Potalapaleis gelopen.
Hier was de Dalai Lama gevestigd alvorens China de macht over Tibet overnam.
Tijdens deze dag veel in de zon op grote hoogte gelopen, waardoor ik kei-verbrand
was. We hebben gegeten in hetzelfde restaurant alwaar ik nu de yak T-bonesteak
nam. Daarna nog even wezen internetten, om te kijken of ik via m´n
thuis-mail e-mail kon verzenden. Gelukkig wist ik de wachtwoorden zodat
ik tijdens m´n vakantie mail kon ontvangen en verzenden. Het opstarten
duurde wel langer dan bij m´n medereizigers die vaak een hotmail account
hadden. Terug in Nederland heb ik deze ook maar aangemaakt, handig voor
toekomstige vakanties. |
| Vrijdag
14 september 2001 |
   Om
9.30 uur met de bus naar het Patalapaleis. Even voordringen met onze slimme
chauffeur. Helemaal omhoog, flink claxonneren, zodat de voetgangers aan
de kant gingen. De haarspeld bocht achteruit insteken en verder omhoog.
Zo dat hebben niet hoeven te lopen. Binnen in het paleis, waar overigens
ook niet gefotografeerd mocht worden, was het aarde donker. De yakboter
lucht kwam je al weer tegemoet. Ook lag er nu weer veel geld bij de beelden.
Zigzaggend door het paleis kwamen we door diverse kleine kamertje alwaar
onze gids Tang enthousiast vertelde. Op het dak aangekomen om even frisse
lucht tot ons te nemen, hier hadden we een prachtig uitzicht over Lhasa.
Beneden alwaar de bus op ons stond te wachten waren ook weer souvenir stalletjes.
Veel zilverwerk werd hier aangeboden.
Vervolgens zijn we met de bus naar het Sierra klooster gereden. Hier zouden
om 15.00 monnik-leraren debatten voeren met hun leerlingen. Mooi om te zien
zoveel monniken bij elkaar. Als toerist zijnde mocht je er gewoon tussendoor
lopen om foto´s te maken.
Hierna zijn we, wederom met de bus, vertokken naar het zomerpaleis. De meesten
van ons hadden het wel een beetje gehad. Het was vandaag een enorm drukke
dag geweest.
´s Avonds kon ik m´n wasgoed ophalen die ik ´s ochtends
had afgegeven. Het was niet allemaal droog, maar ik had gelukkig alles terug.
Vanochtend had ik er weinig vertrouwen in want ze spraken geen van allen
engels. |
| Zaterdag
15 september 2001 |
  ´s
Morgens om 8.00 het hotel verlaten om richting Sigatze te gaan. Alleen de
noodzakelijke bagage mocht mee, zodat deze bij ons in de bus paste. Het
werd een rit van 10 uur, zodat we om 18.00 uur in ons nieuwe hotel konden
inchecken. Onderweg hebben we gestopt bij een restaurant om daar te eten.
Ik nam noedelsoep. Al het voedsel wat enigszins onbewaakt achterbleef werd
gekaapt door vieze kinderen die alles met hun vieze handen naar binnen werkte.
Ook in de ´middle of nowhere´ gestopt voor een plas- en fotostop.
Wanneer de bus eenmaal tot stilstand was gekomen, kwamen uit het niets zomaar
kinderen te voorschijn.
In dit hotel had ik een eenpersoonskamer, wat achteraf zeer goed uitkwam.
Ik had een zeer beroerde nacht met braken en diaree. Ik gaf de schuld aan
het eten van onderweg. |
| Zondag
16 september 2001 |
 Een
twijfelgeval ontstond bij mij om mee te gaan of niet. Met Norit en ORS ging
het uiteindelijk wel wat, zodat ik de ochtend ben meegegaan naar het Tashilunbo
klooster. Deze bestond uit verschillende gebouwen verspreid over een afgebakend
stuk dorp. Ook hier zag je dat net als in China de vrouwen zwaar werk verrichtten,
zoals het omhoog sjouwen van stenen om wegen te repareren.
De groep ging hierna door naar een markt. Ik ben toen maar met de
buschauffeur en de gids terug naar het hotel gegaan. Later in de middag
nog wat boodschappen gehaald, waaronder bananen en mail verstuurd. Ik ging
maar eens vroeg naar bed. |
| Maandag
17 september 2001 |
Vanochtend om 9.00
uur vertokken uit het hotel richting Lhasa. Ondanks dat ik ziek was hadden
m´n medereizigers een plaatsje achter in de bus vrijgehouden. Mayke
wilde perse voorin zitten, omdat zij de reisleidster was. Tijdens deze rit
hebben we daar overigens weinig van gemerkt. Onderweg in ´the middle
of nowhere´ werd de weg op verschillende plaatsen gerepareerd. Hierdoor
moest de bus van de onverharde weg af, en door een primitief zandpad rijden.
Gelukkig haalden we de onverharde weg weer, zonder stil te vallen. Er waren
veel mensen aan het werk. Hoe deze mensen hier kwamen, waarschijnlijk lopend,
want er was nergens een vervoersmiddel te bekennen. Ook hielpen er veel
vrouwen en kinderen mee. Verderop nog een lekke band gekregen die simpel
werd gewisseld. Niet door gebruikte maken van een krik, maar door het rijden
op een steen, werd de bus gelift.
 We
zijn ook nog even gestopt bij een steenmakerij. Hier werden bakstenen van
klei gemaakt met behulp van machines die door waterschoepen werden aangedreven.
Halverwege de rit weer bij hetzelfde eettentje gestopt als op de heenweg.
Ik heb nu m´n maaltijd maar overgeslagen, en at zelf meegebrachte
bananen.
Om 16.00 uur kwamen we weer terug in Lhasa. We checkten bij het hetzelfde
hotel in alwaar onze bagage nog was achtergebleven. Vandaag moesten we alleen
wat hoger klimmen. We sliepen op de 5e etage. Je kon nu wel merken dat dit
makkelijker ging dan de eerste keer op deze hoogte. De bedden waren op deze
etage overigens wel beter.
Om 19.00 uur afgesproken bij ons vertrouwde restaurant. Ik hield het dit
keer maar op een pizza (zonder vlees in dit geval). |
| Dinsdag
18 september 2001 |
  Vandaag
een vrije dag. Dit stond niet in het oorspronkelijke programma, want eigenlijk
hadden we in Gyantse moeten zitten. Veel gesnurk deze nacht van m´n
kamergenoot Frank. Om 9.00 uur ontbeten om weer richting Jokhangtempel te
gaan om mensen te fotograferen. De deur waar we eerder door naar binnen
waren gegaan was nu dicht. Om nu binnen te komen moest 35 yuan neergeteld
worden. Daar hadden we nu geen zin in, omdat we er toch al waren geweest.
´s Middags 1,5 uur wezen internetten om m´n dagboek in te tikken
en door te mailen. Na eerdere ziekten doorgemaild te hebben had het thuisfront
ook wel interesse in de leuke dingen van de vakantie.
Voor het avondeten, uiteraard in ons vertrouwde restaurant, wat sfeervoller
ingericht was dan de Chinese restaurants die meestal koud Tl-licht en kaal
waren ingericht. Ik nam nu een pruttelbak met kip (inclusief kop). Terug
naar het hotel nog bananen en water gekocht voor de volgende reisdag. |
| Woensdag
19 september 2001 |
Vroeg op, want om 6.30
uur zouden we het hotel verlaten. De wekker ging om 5.00 uur. Er was geen
warm water, dus even de tanden op elkaar. Het was weer ruim een uur rijden
naar het vliegveld. Om 8.00 uur kwamen we aan op de luchthaven. De vlucht
zou om 9.30 uur gaan. Na een vertraging van een paar uur, zijn we toch in
Chengdu aangekomen. Grappig was dat gelijk niemand meer hoofdpijn had.
Door een nieuwe gids en een nieuwe chauffeur naar ons hotel gebracht. In
de lounge nog een biertje genomen, een blikje Budweiser van 20 yuan (bijna
7 gulden!), maar goed je bent op vakantie. ´s Avonds in het luxe hotel
gegeten met Joop & Annelies, Henk, en Jan & Lennie. |
| Donderdag
20 september 2001 |
 Ontbeten
in het hotel met Joop & Annelies en Henk. We zouden met de taxi naar
het reuzenpandaonderzoekcentrum gaan. Jammer dat het regende. Het was een
heel eind rijden en we gingen ook nog over de tolweg. Het aantal panda´s
wat we zagen viel ons wat tegen. Wel was er een bijzonderheid; er waren
namelijk net twee jongen geboren die in de couveuse lagen.
Met een illegale taxi zijn we vervoerd naar de stad. Deze nam sluiproutes
zodat we geen tol hoefden te betalen. We weten nu ook waarom deze auto´s
zo smal zijn, ze passen overal net tussendoor. We verbaasten ons dat we
heelhuids zijn aangekomen bij Wen Shu Tempel.
Bij de ingang aangekomen bleek dat we verderop een entreekaartje moesten
kopen. Weer teruggelopen en kwamen onderweg een klein loket tegen die we
ongemerkt voorbij waren gelopen. Het kaartje kostte 1 yuan (30 ct), waar
doen ze het van? Er waren verschillende tempeltjes te zien waar wierrook
en kaarsen brandden. In de bijbehorende tuin waren chinezen aan het Mahjong
spelen.
We zijn hiervandaan lopend naar het centrum gegaan. Lekkere mandarijnen
gekocht. Ze waren groen, maar wel lekker vol sap. In het treurige weer stond
Mao in de steigers. Rondom het standbeeld stond veel reclame, zodat het
moeilijk werd om dat niet op de foto te krijgen. Bij dit plein tevens even
bij KFC gegeten.
´s Avonds met Hellen & Bart, Henk, Frank en Willem gegeten vlak
bij het hotel. Op de vierde etage van een gebouw (tip van de receptie, want
zelf kan een toerist dit niet vinden) kwamen we in een luxe zaal terecht.
We werden gelijk aangekeken, want we waren de enigste blanken. We hebben
hier heerlijk gegeten van gouden borden, kopjes en bestek. De rekening viel
uiteindelijk erg mee. Het werd een hele gezellige avond. |
| Vrijdag
21 september 2001 |
Met hetzelfde clubje
van gisteravond vertrokken met twee taxi´s richting centrum.  De
oude Chinese wijk was onlangs in z´n geheel afgebrand. Waarschijnlijk
aangestoken om er dure hotels en kantoorpanden neer te zetten. De bevolking
die er was, deed overigens niet erg treurig. Ze deden alsof dit de gewoonste
zaak van de wereld was. Henk en ik zijn naar het volkspark gegaan, De anderen
zijn nu met de taxi naar de tempel gegaan waar wij gisteren waren geweest.
In het volkspark, wat overigens op loopafstand van de oude chinees wijk
ligt, hebben Henk en ik nog thee in het theehuis gedronken. Hier werden
we lastig gevallen door een verkoper die je oren wilde schoonmaken met trillingsstokjes.
Dit werkt alleen bij korrelig oorsmeer, wat dus anders is als bij de westerse
bevolking. De thee, heet water met echte bloemen, smaakte redelijk, maar
het kostte wel 28 yuan.
Net buiten het park gegeten in een restaurant, één gerecht
was vrij pittig. We zouden vanmiddag op de trein stappen, dus er moest goed
gegeten worden.
Om 16.30 uur vertrokken vanuit het hotel richting station. Het was vrij
sober. De trein vertrok om 18.30 uur. Dit keer sliep ik op het onderst bed.
Wel eerst nog leuk geklaverjast met Wim, Lennie & Jan. |
| Zaterdag
22 september 2001 |
 In
Panzihou kwamen we om 7.30 uur aan. De bus stond al klaar, zodat we direct
richting Lijiang konden rijden. Een mooie route, vrij hoog door de bewolking
en later door de rijstvelden. Omstreeks het middaguur onderweg gegeten bij
een luguber eettentje. Ik durfde het niet aan, ik was al ziek geweest en
had daar geen behoefte meer aan, Ondanks dat het er niet fris uitzag rook
het lekker en volgens m´n reisgenoten smaakte het ook goed. We kwamen
om omstreeks 18.30 uur aan in het hotel.
Bijna met de gehele groep, 15 man, gegeten in een westers toeristisch restaurant
in de oude wijk. |
| Zondag
23 september 2001 |
  Vanmorgen
in de oude wijk ontbeten, om vervolgens fietsen te huren waarmee we richting
BaiSha zijn gegaan Het was vals plat (omhoog), zodat op 2/3 van de rit Joop
& Annelies moesten afhaken. We kwamen hier een Amerikaanse tegen die
wat langer in China was gebleven vanwege de 11 september ramp op het WTC
gebouw in New York. Ze bleef ons maar volgen, zij had kennelijk goed reisgezelschap
gevonden. Het oude dorpje was echt ingericht voor toerisme. We werden nog
uitgenodigd bij een vrouwtje thuis om bij haar thee te komen drinken, uiteraard
tegen een vergoeding. Wim & Mary, Helma & Margreet, Frank, Henk,
Mayke, ik en onze Amerikaanse kregen op de veranda zonnepitten en thee aangeboden.
De weg terug naar het dorp fietste wat makkelijker. Ondanks de regen kwamen
we snel in het dorp terug alwaar we bij de fietsenverhuurder een pannenkoek
naar binnen hebben gewerkt. Hier lagen verschillende Nederlandse tijdschriften,
wat wel geinig was.
´s Avonds gezellig met z´n allen gegeten. |
| Maandag
24 september 2001 |
  
Wederom weer ontbeten in het oude dorp met Wim & Mary, Helma & Margreet.
Vervolgens door de oude wijk geslenterd. Tijdens de bui even gemaild (3/4
uur voor 4 yuan). Tussen de middag met Joop & Annelies een appeltaartje
naar binnen gewerkt. ´s Middags ben ik alleen naar het draakpark gegaan.
Ook hier kreeg ik veel regen. Jammer dat het niet helder was, anders kon
je de besneeuwde toppen in het water gespiegeld zien.
Terug via de markt gelopen waar groente, vlees en levende dieren verkocht
werden. |
| Dinsdag
25 september 2001 |
 Wederom
een reisdag vandaag, en wel van busrit van 4 uur van Lijiang naar (oud)Dali.
Om 9.00 uur vertrokken we. We reden hoog door de wolken. Hoewel je geen  hand
voor ogen zag, vond de chauffeur het niet nodig om licht te voeren. Zo dachten
anderen er trouwens ook over. Wel reden sommigen met alarmlichten aan. In
de lager gelegen gebieden was het schitterend weer, zo ook in Dali. We kwamen
langs het water ook nog vissers tegen met aalscholvers.
Eenmaal ingecheckt in het hotel zijn we, met Joop & Annelies, Bart &
Hellen, Henk en Frank, gaan lopen naar de drie pagodes.Anderen die we daar
tegenkwamen waren fietsend gegaan. Er waren veel japanners aanwezig om de
spiegeling van de drie pagodes in het water te fotograferen. Verderop in
het park kwam je ze bijna niet meer tegen. Terug richting het hotel kwamen
we diverse marmerverwerkingsbedrijven tegen. |
| Woensdag
26 september 2001 |
    Vandaag een excursiedag voor de liefhebbers. Per bus van Dali naar Xizhou
om een markt te bezoeken.ier kon men zowel specerijen als groenten, vlees,
vuurwerk maar ook prullaria kopen. Er werd door de groep weinig gekocht.
Vervolgens zijn we onder leiding van een gids een wandeling door het dorp
gaan maken. Hier kregen we onder andere uitleg over de bordjes die boven
elke deur waren gespijkerd. Deze gaven aan de belangrijkheid van het gezin.
Hoe meer sterren een voordeur bezat, hoe belangrijker het gezin ook was.
 |
 |
Vervolgens zijn we met vijf paardenkarren naar het meer gereden om daar
over te varen naar Wese. Hier liepen we door de rijstvelden en konden we
ook daadwerkelijk tussen de arbeiders doorlopen. In het kleine plaatsje
hebben we verder nog een ziekenhuis, een tempeltje en een schooltje bezocht.
Veel kinderen droegen rode sjaals, wat betekende dat ze lid waren, althans
hun ouders, van de communistische partij. De schooltjes waren erg smerig
en nat, toch leken de kinderen het niet slecht te hebben.
Hiervandaan zijn we met de bus weer naar de boot gebracht, welke
ons terug naar Dali voer. De bus stond al te wachten om ons naar het hotel
te brengen. Terwijl wij een hele mooie dag gehad hadden, was het aan deze
zijde van het meer wat regenachtiger geweest. |
| Donderdag
27 september 2001 |
´s Morgens vroeg
net buiten het hotel ontbeten. Er was één zaak open waar ontbeten
kon worden.. om 8.30 uur vertrokken we. Het was een goed geasfalteerde snelweg
die ons naar Kunming bracht. Eerst kwamen we door (nieuw)Dali, wat een grote
stad is. In Kunming zelf stonden we een uur vast in het verkeer. Wat een
drama die drukte. In het hotel waren werkzaamheden met de waterleiding,
waardoor er geen water aanwezig was om te douchen. Dit zal even tussen 21.00
en 22.00 uur aangesloten worden. Vandaag de hele dag geen foto´s gemaakt.
´s Avonds bij een Nederlandse pizzatent gegeten. Deze man vertrouwde
z´n personeel kennelijk niet erg, omdat wanneer wij betaalden, de
meisjes steeds geld moesten wisselen bij deze eigenaar. |
| Vrijdag
28 september 2001 |
 Onderling
hebben we zelf een excursie georganiseerd naar het stenen woud. Met 11 man
hebben we de bus gehuurd voor 1000 yuan. We vertrokken om 7.00 uur. De reis
verliep, dankzij onze tot reisleidster gebombardeerde Lennie, sneller dan
gedacht, zodat we al om 8.30 uur bij het stenen woud aankwamen. De entree
van het woud was 80 yuan. Het was vandaag de 29e trouwdag van Bart &
Hellen, zodat we van hen een drankje kregen aangeboden bij het stenen woud.
Het was nog lekker rustig zodat we alles goed konden zien. De gidsen bij
de entree lieten we maar zitten. We zouden het zelf wel bekijken. We hadden
afgesproken om bij elkaar te blijven, maar uiteraard verliep dat niet goed.
We waren al vrij snel een groepje kwijt.
We moesten om 11.30 uur alweer vertrekken om op tijd bij het hotel aan te
komen. We moesten immers het vliegtuig halen van 14.15 uur. Om 13.30 uur
kwamen we bij het hotel terug.
China Yunnan Airlines vloog ons om 16.30 uur naar Guilin. Daar was het inmiddels
al donker geworden, zodat we in het donker naar Yangshuo reden. De bus was
veel te klein. We zaten echt helemaal opgevouwen. Mayke werd hier erg kwaad
over, maar we hadden geen andere optie. Om 21.00 uur kwamen we aan bij het
hotel. We hebben ´s avonds gezellig met elkaar gegeten in het dorp.
Toen iedereen al zat te eten had ik nog steeds niets gehad. Gelukkig kwam
alles toch nog goed. |
| Zaterdag
29 september 2001 |
´s Morgens nog
even het dorp bezichtigen. Ik heb hier wat T-shirts kunnen kopen voor het
thuisfront en tevens in een kleine maat voor Stef. We hebben met een lokale
gids afgesproken voor morgen om een fietsexcursie te doen. Deze zou ons
rondleiden door de natuur en bij haar thuis gaan koken.
  Voor
de middag stond een excursie over de LI-rivier op het programma. Officieel
was het verboden om nog met particulieren te varen, daarom konden we niet
stroomopwaarts varen, maar alleen stroomafwaarts. Op de boot kon je kiezen
om binnen te zitten, of op het dak. Omdat de zon nog fel scheen ben ik heen
binnen en op de voorsteven van de boot geweest. Tijdens de terugtocht, toen
de zon minder scherp werd, ben ik boven op het dak gaan zitten. Bij het
keerpunt zijn we even aan land geweest om een dorpje te bezichtigen. Er
was inmiddels een vrouw begonnen om op de achtersteven de gerechten klaar
te maken voor het diner.
Aan de oevers van de rivier waren diverse bezigheden te bekijken. Zo werd
er gewassen, groente schoongemaakt en met bamboevlotten gevaren. Ook liepen
er buffels langs de oevers en in het water. Vlakbij het startpunt wat tevens
ons eindpunt was gingen we aan wal. Alle stoeltjes en tafeltjes moesten
van de boot af, want we gingen hier picknicken. Het was al aardig donker
geworden en het eten was zeer goed.
Na het eten weer terug op de boot. We zouden nu vissers met aalscholvers
bekijken. Op een klein langwerpig bootje stond een visser die al z´n
aalscholvers over boord zette. Door het licht voor- en achterop het bootje
kon je de aalscholvers onder water volgen op zoek naar vis. Doordat hun
keel was dichtgebonden konden ze de grotere vissen die ze vingen niet doorslikken.
De visser ving de vogels met een haak om de vis uit de keel te halen, om
vervolgens de aalscholver weer terug te sturen. |
| Zondag
30 september 2001 |
   Vandaag
volgens afspraak zouden we gaan fietsen met Mo Mu Ying. Om 9.00 uur zouden
we vertrekken vanuit het centrum. We (Henk, Frank, Willem en ik) waren wat
verlaat want het ontbijt duurde langer dan gepland. Onze gids zag ons gelukkig
zitten en kwam naar ons toe. Nadat we fietsen geregeld hadden vertrokken
we naar "Moon hill". Dit is een berg wat een boog was. Via diverse
leuke paadjes kwamen we bij de heuvel. We kregen 2 uur de tijd. De gids
zou boodschappen doen en thuis al wat voorbereiden voor het eten. Het was
ontzettend warm, dus het was erg zweten. Willem haakte al vrij snel af.
Henk kwam tot net onder de helft en ging toen ook terug. Frank en ik zijn
wel naar boven geweest. Lokale vrouwtjes liepen op teenslippers en met koelboxen
over hun schouder met ons mee, om ons een beetje aan te moedigen (eigenlijk
om wat te verkopen). Boven aangekomen hebben we toch wat te drinken van
hen gekocht. Mooi uitzicht!
Terug naar beneden zijn we wat gaan drinken op een terrasje alwaar Henk
en Willem al zaten. Het wachten was nu op Mo Mu Ying. Op het afgesproken
tijdstip kwam ze terug en bracht ons naar haar huis. Het eten smaakte buitengewoon
goed. Haar zoontje was ook thuis en maakte huiswerk. De rekenopgaven waren
vrij pittig.
Via verschillende binnenwegen zijn we om 16.00 uur teruggekeerd in Yangshuo.
Hier hebben we de gids bedankt. Ik heb hier wat in haar schrift geschreven,
wat ze dan kan laten zien aan andere toeristen. Uiteraard alleen maar positief.
Nu weer even bellen naar Nederland. |
| Maandag
01 oktober 2001 |
| Een nationale feestdag
was aangebroken. Dit was voor ons tevens een reisdag. ´s Morgens nog
even door het dorp gewandeld om inkopen te doen. We gingen in de loop van
de middag met twee bussen richting Guilin om daar de nachttrein te pakken
naar Guangzhou (Kanton). Om 17.30 uur vertrok de trein. Ik had wederom een
plaatsje op het onderste bed. Omdat het mij verder niet uitmaakte, bovenin
vond ik eigenlijk prettiger want dan kan je je benen buitenboord steken,
heb ik geruild met een wat oudere medereiziger, Wim Sr.. Nog leuk geklaverjast,
je moet toch je tijd verdoen, want om 22.00 uur gaat het licht pas uit. |
| Dinsdag
02 oktober 2001 |
Ook tijdens deze laatste
treinreis weinig geslapen. Lekker vroeg opgestaan en ontbeten. Het stokbrood
van gisteren was al aardig taai. Om 7.30 uur liepen we het station van Guangzhou
binnen. De bus stond ons wederom weer op te wachten. Het was geen mooie
stad om te zien, erg grauw. Hier één nachtje een kamer delen
met Frank.
 Om
10.00 afgesproken met Frank, Henk, Willem, Joop & Annelies om naar Quin
Quin Markt te gaan. Met de metro en een plattegrond en enig zoekwerk, kwamen
we op de markt. Hier was alles wat loopt, vliegt of zwemt te koop voor consumptie.
Het viel mij wat tegen. Buiten de grote hoeveelheid schildpadden was er
weinig anders te zien. De honden en slangen, zoals in het boekje beschreven
stond heb ik niet zo veel hunnen zien. Wel waren er zakken vol met gedroogde
zeepaardjes.
In het park hebben we de lunch genuttigd. Het was vrij prijzig, 3 keer duurder
dan dat we tot nu toe gewend waren. We hebben verder langs het water gelopen
de stad in. Bij een Frans restaurant even een hapje naar binnen gewerkt. |
| Woensdag
03 oktober 2001 |
Om 6.15 uur liep de
wekker af. Even ontbijten, want om 8.15 uur vertrok de boot naar Hong Kong.
In het hotel afscheid genomen van Mayke, onze reisleidster, Zij zal niet
met ons meegaan. Zij zal het vliegtuig nemen naar Peking om een nieuwe groep
op te vangen.
Met een soort catamaran die bijna leeg was ging de rit naar Hong Kong, Cowloon.
Ook hier moesten we door de douane. Hoewel het officieel evenals Tibet bij
China hoort. Hong Kong is toch een hele westerse stad. De engelse invloed
was hier nog goed te merken. Er werd overal goed engels gesproken, er reden
dubbeldeks bussen en trams, en er werd tevens links gereden. In het hotel
hadden we de kleinste kamer van de hele reis. Ik deelde deze nu met Henk.
Met een stadsplattegrond naar het park en via het centrum naar de boulevard
gelopen. Vanaf de pier had je een mooi uitzicht op het zakeneiland met de
wolkenkrabbers. Jammer dat het niet helder was.
´s Avonds zijn we wederom hiernaartoe gegaan om mooie foto´s
te maken. Verrassend genoeg zijn we geen anderen van onze reis tegengekomen.
In de pub tegenover het hotel hebben we de avond afgesloten. |
| Donderdag
04 oktober 2001 |
 Deze
laatste vakantiedag zou ik met Frank en Henk overvaren naar het zakencentrum.
Hier konden we de Peak-tram pakken naar boven om te genieten van het mooie
uitzicht. Die tram ging steil omhoog. Bovenop kwamen we Willem nog tegen.
Om niet gelijk weer naar beneden te gaan hebben we hier een rondwandeling
gemaakt om de Peak-heuvel. Aan de andere kant van de heuvel kwamen we Nora
& Jan tegen. Met hen zijn we teruggelopen om wat op een terrasje te
gaan drinken. Tegenover het hotel hebben we in de pub ons laatste geld,
ander geld dan in China zelf, verbrast. |
| Vrijdag
05 oktober 2001 |
 Om
8.00 uur uitgecheckt om naar het vliegveld te gaan. Het nieuwe vliegveld
lag net buiten de stad op een kunstmatig eiland. Hier werd streng gecontroleerd,
wegens 11 september, zodat m´n bestek en m´n zakmesje in beslag
werden genomen. Deze kan ik de komende twee jaar nog ophalen op de luchthaven
van Hong Kong.
De KLM-vlucht vertrok om 11.40 uur. Ik zat naast Hellen & Bart. Om 17.40
uur Nederlandse tijd landden we op Schiphol alwaar pa en ma me op stonden
te wachten. |
Jeroen
van Ammers, 2001 |
|