Om kwart over drie in de nacht vertrekken we samen met  zus Elly en zwager Hans richting Schiphol voor een weekje Andalusië.
Na een rustige vlucht landen we tegen tienen op de luchthaven van het zonnige Malaga.Eerst nog even de huurauto ophalen, een knalrode Seat Ibiza, waarna we richting ons appartement, Carabeo 2000, in het plaatsje Nerja gaan. Daar aangekomen worden we opgewacht door de eigenaar van ons appartement,Frans, een Belg die samen met zijn Thaise vrouw al dertien en een half jaar hier woont.Tijdens een welkomstborrel met wat tapa’s legt hij ons uit wat te zien en te doen in Nerja en omgeving.
Als eerste hierna gaan de beide mannen een parkeerplaats voor de auto zoeken en doen we de eerste boodschappen voor de komende week.Heerlijk in het zonnetje slenteren we vervolgens door de straatjes van Nerja voor een eerste kennismaking. Mooie smalle straatjes met de voor deze streek zo karakteristieke witte huisjes.
Vanaf het Balcon de Europa, een uitzichtplateau op een rots die boven de zee uitsteekt, hebben we een mooiuitzicht, aan beide zijden, over de diverse strandjes van Nerja. Aangrenzend een mooi centrum met een plein met witte huizen in barokstijl rondom de Iglesa de El Salvador.
Na onze kaartjes voor het Alhambra voor a.s. woensdag gekocht te hebben genieten we op een terrasje van een heerlijk wijntje. Het plaatsje doet rustig en relaxt aan. In de avond eten we op hetzelfde pleintje bij Biznaga lekkere tapa’s. Lekker buiten tot in de late uurtjes, iets wat we deze lente in Nederland helaas nog niet hebben kunnen doen.

Heerlijk geslapen. Na een ontbijtje buiten op ons terras wandelen we even naar het centrum om bij het toeristisch informatiecentrum wat wandelroutes in de omgeving te scoren. Helaas het is gesloten in verband met het feest van San Isidro. Een traditioneel feest, met processies, waar de heilige onder tarwe wordt bedolven.
In de ochtend wandelen we de route die de processieoptocht gaat. Op deze route zien we onderweg de spectaculaire Acueducto del Aquila uit circa 1870. Vier etages bogen leiden water naar de suikerfabriek van Maro.
Het feest begint met een viering in de kerk. Vanuit de kerk vertrekt men dan met de heilige en veel versierde ossenkarren richting de grotten van Nerja. De vrouwen hullen zich in allerlei kleurrijke traditionele Spaanse noppenjurken, de mannen in een net pak met een gekeurde sjerp en hoed. Zij rijden veelal als paartjes vooruitlopend op de processiestoet op mooie uitgedoste paarden.

Na het traditionele stuk begint de rest van de stoet meer op een carnavalsoptocht te lijken, met kleurrijke met noppen en tarwe versierde “drankwagens”. We aanschouwen dit alles vanaf een rotonde op deze doorgaande weg naar Maro.

Via de kust lopen we terug naar ons appartement. s’Avonds eten we vis op een pleintje, aangrenzend aan het centrale plein. We krijgen nogal wat gezelschap van allerlei gezellige Afrikaanse sieraden verkoopsters. Elly en ik kopen allebei een armband. Ook vanavond weer tot in de late uurtjes met wat flessen rosé genoten op dit pleintje.

Vandaag gaan we richting Granada, naar het Alhambra. We hebben de eerder gekochte toegangskaarten voor na de middag van 14.00 tot 20.00 uur en hebben om 16.30 uur toegang tot het Palacios Nazaries, de kern en het absolute hoogtepunt van het Alhambra. Voor dit paleis moet je van te voren reserveren in verband met de beperkte toegang. Het Alhambra van Granada staat op de lijst van Werelderfgoederen. Het is een vorstelijke residentie, die beschouwd wordt als een van de grootste meesterwerken van Moorse bouw en decoratieve kunst. In een goed uur rijden we er vanuit Nerja via de snelweg naar toe.
Allereerst gaan we lunchen, wat drinken tot we naar binnen mogen. Hier in het binnenland loopt de temperatuur al vrij snel op naar zo’n 32°C. We starten onze bezichtiging in het wat hoger gelegen Generalife [het zomerpaleis en de tuinen]. Tuinen met bloembedden, strak geschoren hagen, stromende beekjes en waterbekkens.
Vanuit deze tuinen wandelen we naar het Alcazaba, de militaire vesting, die door een dubbele ring verdedigingsmuren werd beschermd en met indrukwekkende torens werd versterkt.

Binnen de muren zie je nog de fundamenten van de soldatenonderkomens en vanaf de imposante Torre de la Vela heb je een fantastisch uitzicht over de stad en het gebied er om heen.
We drinken wat en voor we het paleis Nazaries binnen mogen bezoeken we nog het Palacio de Carlos V. Het onder Karel V gebouwde rechthoekige renaissancepaleis is opgetrokken rond een ronde binnenplaats met een zuilengalerij van twee verdiepingen.

Om 16.30 uur aansluiten in de rij om binnen te komen in het Palacios Nazaries. Van buiten ziet het er eenvoudig uit, maar binnen worden de drie achterplaatsen omringd door tijdloos mooie gevels, fonteintjes en waterloopjes. Via de Mexuar [audientiezaal] kom je op de eerste kleine binnenplaats.

Aan de noordzijde ligt de Cuarto Dorado [Gouden kamer], met daar tegenover de gevel die met filigraanwerk, gestuukte ornamenten en kalligrafie is verfraaid. In de volgende binnenplaats de patio de Los Arrayanes bevindt zich een groot rechthoekig door mirtenstruiken omzoomd waterbekken.

Het architectonische hoogtepunt van het Alhambra, De Leeuwenhof, wordt helaas momenteel volledig gerenoveerd.
Bij het verlaten van het sultanspaleis passeren we de Arabische baden en de waterbekkens met in het midden de uitkijktoren Torre de Las Damas. Inmiddels hebben we al een viertal uren, bij deze hoge temperaturen, rondgelopen in dit prachtige complex en hebben we het voor ons gevoel in grote lijnen wel gezien.
Tegen half acht zijn we weer terug in Nerja, waar we nu met een beetje geluk een parkeerplek vinden vlak bij ons appartement. We eten die avond meer dan voortreffelijk bij het gezellige restaurant Cosmopolitan aan het Playa de Burriana. Vele flessen rosé later rollen de heren als laatste rond half drie het bed in!

In Nederland Hemelvaartsdag, hier een gewone door de weekse dag. Vandaag willen we ook wat tijd op het strand vertoeven, maar na het ontbijt gaan we eerst nog naar de reusachtige druipsteengrotten van Nerja.
Een imposant woud van stalactieten en stalagmieten. Het proces waardoor de kalksteenformaties in deze grot zijn gevormd, is al ongeveer vijf miljoen jaar aan de gang. De grot die in 1959 bij toeval door kinderen werd ontdekt, is toegankelijk via een kunstig aangelegde ingang. De zalen bevinden zich op drie niveaus. Het plafond hangt vol met stalactieten en ook langs de wanden zijn fascinerende druipsteen formaties. De stalagmieten aan de rechterkant van de grot, naast een meer dan 15 meter hoge zuil, doen aan een waterval denken. We wandelen een uur rond in deze prachtige grot en doen vele pogingen om wat foto’s te maken om al het moois vast te leggen, wat niet makkelijk is met het beperkte licht. Een statief zou uitkomst geboden hebben.
De middag brengen we heerlijk op een strandbedje op het Burrianastrand door. Wat lezen, wat zonnen, ook dit is vakantie!
Tegen de avond wordt het wat bewolkter en in de avond is het ronduit fris. Voor het eerst binnen gegeten bij Bamboo.

Halverwege de ochtend is het weer stralend weer. Na het ontbijt gaan we via het plaatsje Torrox het binnenland in voor een wandeling boven Competa en Canillas de Albaida.
De rondwandeling begint en eindigt bij de kapel van Santa Ana boven in het dorp Canillas de Albaida. In het begin lopen we grotendeels stijgend aan de rand van het Parq Natural.

In het totaal stijgen we een 200 meter. In deze tijd van het jaar is het erg mooi vanwege de vele kleurrijke wilde bloemen.

Op een totale hoogte van 850 meter  dalen we via de olijfboomgaarden af naar Competa en gaan we lekker lunchen op de Plaza Almyara. Richting Canillas de Albaida lopen we via een prachtig pad met veel bloemen, olijfbomen en avocadobomen.

Terug bij het beginpunt besluiten we nog een gedeelte van de witte dorpenroute door de Axarquia te rijden. In dit gebied ten oosten van Malaga liggen witte dorpjes die aan de rotsen geplakt lijken te zijn. We rijden door dorpjes als Archez, Salares, Sedella en Canillas de Acientuno. Hierna besluiten we terug te keren. Het is een prachtige route maar achter in de auto met continue alleen maar zeer bochtige weggetjes heb je het na twee, drie uur wel gehad.
We genieten bij terug komst nog enkele uurtjes van het zonnetje op ons dakterras. Het is zo tegen de avond nog steeds 26°C.
We eten die avond bij Pinochio in de binnen tuin.

Vandaag gaan we, gepakt met brood en voldoende water, voor een wandeling door de rivierbedding van de Chillar.
Vanuit ons appartement lopen we via een pad omzoomd met bamboe enkele kilometers naar het startpunt van onze tocht. Het is een tocht van 8 km. Aanvankelijk lukt het ons nog redelijk om de voeten droog te houden maar na een kilometer, lopen we volledig door het water. Geleidelijk aan wordt de rivierbedding steeds smaller, tot het punt waar we we onze armen strekken en we aan twee zijden de rotswand kunnen aanraken. Het is een prachtige wandeling.
Na de versmalling wordt het riviertje geleidelijk aan weer breder maar ook rotsachtiger. Na drie uur wandelen  en klauteren  bereiken we een punt waar de rotsblokken zo groot zijn en het zo sterk omhoog loopt, dat we besluiten terug te keren.
Eerst  genieten we nog van onze meegenomen broodjes. In twee uur lopen we hetzelfde traject door het water terug. Een dagvullende wandeling maar absoluut de moeite waard!
Op een terrasje in een klein parkje genieten we in de late middagzon nog van ons welverdiend biertje en sangria. Hierna terug naar het appartement. We voelen onze spieren wel.

Al weer onze laatste dag. Na het ontbijt rijden we met onze auto naar het dorpje Frigiliana, ongeveer 6  kilometer landinwaarts vanaf  Nerja. In het pittoreske witte dorpje lopen we via bochtige straatjes en een doolhof  van steegjes en trapjes tussen de huizen door. Op de witgepleisterde gevels van de huizen zie je tegeltableaus met afbeeldingen die herinneren aan het Moorse verleden en die de verdrijving van de Moren in de 16e eeuw uitbeelden.

Hierna rijden we weer via Nerja naar het kustplaatsje Maro. Hier maken we een korte wandeling naar de Barranco de Maro. We dalen af via  een zeer smal paadje tussen de bamboe  en wat schuilplaatsjes van daklozen en bereiken een plek met een klein strandje en enorme rotsblokken waar de zee continue tegen aan beukt.
In de namiddag  nog even van het zonnetje genieten op ons dakterras, maar het windje is vrij koud. We besluiten nog even naar het centrum te lopen en belanden op het strand op het terras van Papagayo. We zitten hier heerlijk beschut in het zonnetje en genieten van nog een litertje sangria.
In het begin van de avond krijgen we voor het eerst deze vakantie een flinke bui. s’Avonds heerlijk gegeten, wel binnen want het is flink afgekoeld.

Tegen zevenen vertrekken we vanuit Nerja richting de luchthaven van Malaga. Ondanks de maandagochtend is het voor onze begrippen relatief rustig op de snelweg.
De procedure van het inleveren van de auto verloopt vlotjes, evenals het inleveren van de bagage. Ook nu hebben we weer on line ingecheckt wat ons het lange wachten en aansluiten in de rij bespaart.
Na een rustige vlucht bereiken we Schiphol en worden we aangenaam verrast door heerlijke zomerse temperaturen. Tegen vieren bereiken we weer het Brabantse land en kijken we terug op een zeer afwisselend, verrassend en in alle opzichten aangenaam weekje in een klein stukje van Andalusië.